Namangan davlat universiteti filologiya fakulteti lingvistika

U ilk bahor fasli g`uncha ochgan binafsha,
Bemahal va nimjon, chuchmal, xazonga mahkum,
Bor-yo`g`i bir lahzalik xush bo`yi bor xolos…
Qo`rqqil, Ofeliya, singlim, qo`rqqil, hazar qil,
O`tdan qochgan kabi qochgil ehtiroslardan…
Poloniy ham Ofeliyaga shu mazmundagi nasihatlarni qiladi:
Quloq solgin, sen bilmasang, men o`rgataman, Aytganlari mis, chahaqadir, oltin sanama Ofeliya:
Aziz avliyolarni u shafe keltirib,
O`z so`zining chinligiga qasmlar ichdi.
Poloniy:
Bu – qushchaning yo`llariga qo`yilgan tuzoq …
Qasam degan dalla, u bir gumashta misol,
Sirtdan ko`rinishi durust, ichdan – tasqara…(234)
Bu kabi o`xshatishlar asardagi har bir qahramon nutqida uchraydi. O`xshatishlar qahramonning tasvirlanayotgan obektga subektiv munosabatini, bahosini bo`rttirib ifodalaydi. Yuqoridagi misralarda Hamlet sevgisining bahoriy, lekin tez so`liydigan chechaklarga, ehtiroslarning olovga, Hamlet izhorining tuzoqqa o`xshatilishi Poloniyning unga nisbatan ishonchsiz va salbiy munosabatda ekanini obrazli tasvirlaydi.
Qirolning qasddan o`z ukasi tomonidan o`ldirilishi, marhum qirolning rafiqasi, ya`ni Hamletning onasi qotil bilan nikohdan o`tishi – adolatsizlik va xiyonatlar g irdobida qolgan Hamlet mamlakatni zindonga qiyoslaydi.
65

Hamlet:
Demak, qiyomat yaqinlashibdi-da. Har qalay olgan ma`lumotlaringiz noto`g`ri. Qani, bir boshdan tushinglar-chi: siz, azizlarim, ne gunoh qilib qo`ydingizki, o`sha qismat sizni bu zindonga ro`para qildi?
Gildenstern:
Zindon, deysizmi, shahzodam?