N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

suv zahrini sindirib» g‘isht quyayotgan, «Sapchib oqqan suv bilan kim
o‘zaiga yuguigan», xolasiga yordam uchun «... nonni botirib, qotirib qaymoq
yegan», «Tog‘dan ko'tarilgan quyoshni onasi yopgan patiiga» o'xshatgan,
buvisining ajinlariga qarab «Dazmol bosib olsangiz, tekis boiib ketardi», deb
maslahat beradigan, kun bo‘yi bog'dagi sirpanchiqda «vagon» boiib uchishgach,
«Oqshom uyga... Shimning orti suzilib» qaytadigan quvnoq, topqir, xayolkash,
mehnatkash, zavqi-yu ishtahasi tobida boigan bolalar.
Ayrim she’rlardagi voqelik, tuyg‘ular kechinmasidan shoir bu she’mi
o‘z boshidan kechirganlari ta’siridanmi yoki kuzatganlari asosida yozganmi
— bilinib turadi. Lekin Tursunboy Adashboyev she’rlarida bunday chegara
yo‘q — oddiy chizgilardan salmoqli voqealargacha lirik qahramonning
yuragidan o‘tgan.
Ag‘darishmachoq soz o ‘yin, 
0 ‘tirganlar «uh» deydi,
Polvonlar egmas bo'yin. 
Akmal otin «chuh» deydi.
Davrani keng olamiz. 
U olgach etagimdan
Chunki tengqur bolamiz. 
To‘qim tushdi tagimdan.
Shaylandim minib eshak, 
Ko‘zimni ochsam arang,
Akmal ham chiqdi beshak. 
Polda yotibman, qarang.
Tushim ekan, xayriyat, 
0 ‘ngimdaboisa... uyat
Bu she’rlardagi kitobxonga eng yoqadigan xislat — samimiyat, xolislik.
Shoir bolalar, kattalar tabiatining, o ‘zligining yarq etgan bir qirrasini
ko‘rsatib qo'yadigan manzara, voqea, bahsning suratini so‘zlarda chizadi,
lekin hech qachon qissadan hissa chiqarmaydi; she’r qahramonlarini toifalarga
ajratib, o'quvchini ham hakamlik chizigining u yoki bu yogiga da’vat qilmaydi.
Xuddi shu usul bilan muxlislarini bag'ri kenglikka, mustaqil mushohada
yuritishga, hayotning o‘ziday murakkab inson tabiatiga bir zarb bilan oq