N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

qishloqlarimizdan birida yashovchi Karimning yagona ishi («Bir tup g'o'za»)
sigir boqishdan iborat edi. Lekin inson bolasi boshiga nima kelishini, qanday
voqea ro'y berishini oldindan bilmaydi. Tasodif oyoq ostidan chiqadi.
Karimning sigiri arqonini uzib ketib, bir necha g'o'za nihollarini payhon
qilib tashlaydi. Bunga Karimning beparvoligi sabab bo'ladi.
Boiib o'tgan voqeaga Karim oldiniga parvo qilmaydi. Chunki bepayon
zumrad dalalarda g'o'zaning son-sanog'i yo'q. Karimning sigiri payhon
qilgan nihollar esa buning oldida dengizdan bir qatra-ku. Awaliga Karim
ham shunday deb o'ylaydi. Biroq, unga o'zidan kattaroq bolalar bir tup
g'o'zadan qancha tola, yog', qanchadan-qancha moddalar borligini
tushuntiradilar. Karim shundan keyingina sigiming qancha zarar
keltirganligini payqab, achinadi, uyaladi. Chunki Karim bu ishda sigiri
emas, o'zi aybdoriigini juda yaxshi bilardi.
Hakim Naziming asarlaridan olib hikoya qilingan bu parchada qatrada quyosh
aks etishi ko'rinib turibdi. Yozuvchining shunga o'xshash o'nlab hikoyalarida,
biz o'zimizga qadrdon olovli quyoshni, musaffo havoni, muqaddas ona yemi,
bir so'z bilan aytganda, bugungi go'zal O'zbekistonni, osmono'par «oq oltin»
tog'lari bunyod etayotgan fidokor paxtakorlami, ulaming quvnoq, baxtiyor
bolalarini ko'ramiz. Ular Hakim Nazir asarlarining qahramonlaridir.
Bu hikoyaning ijobiy qahramonlari o'rta va katta yoshdagi maktab
bolalaridir. Bu yoshda bolalami dunyodagi hamma narsa qiziqtiradi, bu yoshda
ulaming ona-Vatanga boigan mehr-muhabbat, sadoqat, burch kabi olijanob
tuyg'ulari shakllanadi, go'zal his-tuyg'ulari, oliy insoniy munosabatlari
uyg'onadi. Bu qahramonlar shunday yoshdaki, ulaming o'zaro munosabatida
soddalik, shu bilan bir qatorda jiddiylik va qat’iyat bor.