Muzaffar mamatqulov navoiyshunoslik

3-mavzu. “Hayrat ul-abror” dostonidagi hikoyatlar tahlili.
REJA:
1. Dostondagi shohlar bilan bog‘liq hikoyatlar
2. Tasavvuf ahli namoyandalari bilan bog‘liq hikoyatlar
3. Hikoyatlarning badiiy tahlili
Bu mashg‘ulotda dostondagi hikoyatlar tadqiq qilinib, ular maqolatlarda keltirilgan nazariy masalalar bilan bog‘liq holda tahlil qilinadi. Doston matni ustida ish olib borilib, unda qo‘llanilgan vazn (sari’i musaddasi matviyi makshuf ) va badiiy san’atlar (tazod, talmeh, zulqofiyatayn, tarse’, ruju’ va h.k.) aniqlanadi.
Adabiyotlar:
1. Qayumov A. “Hayrat ul-abror” talqini. T.: G‘. G‘ulom nomidagi Adabiyot va san’at nashriyoti, 1985.
2. Rustamov A. Navoiyning badiiy mahorati. – Toshkent: Adabiyot va san’at, 1979.
4-mavzu. “Farhod va SHirin” dostonining g‘oyaviy-badiiy xususiyatlari
REJA:
1. Farhod – ishqi ilohiy yo‘lidagi soliki majzub timsoli sifatida
2. SHirin– ilohiy nur aks etgan mazhar timsoli
3. Suqrot Navoiy talqinidagi komil inson timsoli
4. Dostondagi ikkinchi darajali timsollar
Bu mavzuda dostondagi asosiy va ikkinchi darajali timsollar tasavvuf ta’limoti va asarda bajargan funksiyasiga bog‘liq holda tavsiflanadi. Xususan, SHirin – mazhar, Suhaylo – Farhodning tariqat yo‘lidagi birinchi piri, Suqrot – Navoiy talqinidagi komil inson, Ajdarho – nafs, dev – saltanat timsoli va h.k. tarzida talqin qilinadi.
Adabiyotlar:
1. N.Komilov. Tasavvuf. – Toshkent, 2009.
2. Erkinov S. Navoiy “Farhod va SHirin” va uning qiyosiy tahlili. T.: “Fan”, 1971.
3. Erkinov S. “Farhod”ning vorislari va “SHirin”ning izdoshlari. “Fan va turmush”, 1976, 8-son, 10-11-betlar.
4. Qayumov A. “Farhod va SHirin” sirlari. T.: 1979.
5. Rustamov A. Navoiyning badiiy mahorati. – Toshkent: Adabiyot va san’at, 1979.


5-mavzu. “Layli va Majnun” dostonining badiiy xususiyatlari: vazn, qofiya va badiiy san’atlar tahlili