VII боб. Самарали мулоқотпипг тамойил ва
қоидалари ёхуд социопрагматик таҳлил
асослари
Мулоқотнинг самарали кечиши маълум қоидалар,
муомала тамойилларига амал қилиш билан боглиқ. Дунё
халқлари мулоқот одоби, муомала масъулиятига оид
минглаб мақол-маталлар яратганлар, бу борада беҳисоб
нодир асарлар битилган.
Жумладан,
шарқ миллий
маданияти
дурдоналари
бўлмиш
«Қутадгу
билиг»,
«Қобуснома»,
«Ҳиббатул ҳақойиқ»
каби
маданий
ёдгорликлар, буюк мутафаккирлар Кайковус, Юсуф Хос
Ҳожиб, Аҳмад Яссавий, Аҳмад Югнакий, Алишер Навоий,
Сўфи Оллоёр
кабиларнинг
асарлари бунга мисолдир.
Кайковуснинг
«Қобуснома»да
келтирган
қуйидаги
пандларини эслайлик: «Гар сўзни ва ҳунарни яхши билсанг
ҳам ҳеч бир сўзни синдирмагил, тўгри таъриф қилгил ва
уни бир рангда айтгил: хосга хос сўз, омийга омий сўз
дегил, токи у ҳикматга мувофиқ бўлсун ва эшитгон кишига
огир келмасин, йўқса сўзингни далил ва ҳужжат била ҳам
эшитмагайлар. Ундин сўнг уларнинг ризосига қараб
сўзлагил, то саломат бўлгайсан» (Кайковус 1994: 40). Энг
асосийси, бу анъаналар ҳозиргача давом этмоқда ва нутқ
масъулияти, мулоқот одоби, сўзлашиш маданияти каби
масалалар доимий равишда ўзбек олимларининг диққат
марказида бўлиб келмоқда (Бегматов
1980; Ўринбоев,
Солиев 1984; Мўминов 1997; Искандарова 1993 ва
бошқалар).
Прагмалингвистикада
лисоний
мулоқотнинг
самарали кечишини тизимли равишда тадқиқ қилиш
лозимлигини асослашга ҳаракат қилганлардан
бири
Ҳ.Грайсдир.
У
1967
йилда
Ҳарвардда
ўқиган
маърузаларида лисоний мулоқот оқилона ва умумқабул
қилинган тамойилларга риоя қилингандагина самарали
135
www.ziyouz.com kutubxonasi
Санаб
ўтнлган
тамойиллар
нутқий
хатти-
ҳаракатларнинг умумий йўналиш- моделларини белгилаб
беради, уларнинг бевосита тадбиқи эса мулоқот шароитида
ўзаро
ҳамкорлик
мақсади
каби
қатор
контекст
категориялари билан боглиқдир. Кейинги йиллар давомида
Ҳ.Грайс таклиф қилган тамойиллар қатори тадқиқотчилар
томонидан қайта таҳлил қилиниб, айрим ўзгартиришлар
киритилиб,
кенгайтирилиб
борилмоқда.
Бундай
«янгиланиш»
илмий
таҳлил
тараққиёти
талабидир.
Бинобарин, табиий нутқ, мулоқот жараёнида кўрсатилган
тамойилларга доимий равишда ва бир хилда амал қилиш
қийинлиги сезилиб туради. Маълумки, умумий тамойил
талаби - ўзаро ҳамкорликка фақатгина мулоқотдошлар
бир-бирларини тушунишга интилганларидагина эришиш
мумкин. Агарда бундай мақсад бўлмаса, суҳбатдошлардан
бири иккинчисини чалкаштиришга, умумий мавзудан
узоқлаштиришга,
сездирмасдан
мавзуни
ўзгартириб,
аҳамиятсиз нарсалар ҳақида сўзлашга ҳаракат қилади. Уз
яширин мақсадини амалга оширади, яъни суҳбатдошни
алдашга аҳд қилган суҳбатдош қасддан нотўғри ахборотни
маълум қилади. Бундан ташқари, айрим мақсадлар учун
мулоқот тамойилларига амал қилмасликнинг бошқа
кўринишлари ҳам учраб туради. Масалан, суд-тергов
жараёнларида гувоҳлар, жабрланувчилар, тингловчиларга
аллақачон
маълум
бўлган
ахборотни
қайта-қайта
такрорлашга мажбур. Миқдор тамойилининг бу хилдаги
бажарилмаслиги йўли билан юзага келадиган мулоқот
матнлари бошқа турдаги матнлардан тамоман фарқ
қиладилар.
Худди шунингдек, миқдор ва сифат тамойилларига
амал қилмаслик ҳолатлари ҳам тез-тез учраб туради.
Сўзловчи айрим саволларига
«Изоҳга ҳожат пўц»,
Do'stlaringiz bilan baham: