Миллий истиқлол ғояси ва маънавият асослари курси бўйича электрон ўқув дарслик

• Бозор иқтисодиётига ўтишнинг асосий мақсади инсоннинг талаб ва эхтиёжларини тўлароқ қондириш, истеъмол товарларининг сифатини рақобат асосида кўтаришдир.
• Одамзот ўзининг ўсиб бораётган талаб ва эхтиёжларини тўлароқ қондира олган тақдирдагина у ўзини тўлақонли шахс сифатида кўради. Акс ҳолда инсон камолотида турғунлик бошланади. Айниқса инсоннинг маънавий талаблари қондирилмай қолса, у ҳолда инсон ўзини шахс сифатида мукаммал кўра олмайди, балки у тубанлик муҳитига ғарқ бўлиши ҳам мумкин.
• «Юксак эхтиёжларнинг шаклланиши биринчи галда дунёқарашни ўзгаришига боғлиқ. Демак, таълим-тарбия тизими ҳар бир фуқарода, энг аввало ёш авлодда оламга, жамиятга, меҳнатга, ўз шахсиятига муносабатини ўзгартиришга қаратилмоғи лозим. Шахс ўзига мен ҳаётга неларга эришмоқ, неларни қилмоқ учун келдим? Яшашдан мақсадим не? каби саволларни бериши ва уларга жавоб топиши керак».
• Акс ҳолда бозор иқтисоди инсонларнинг маънавиятдан узоқлашиб, пул орқасидан, фойда кетидан қувиб кетишга сабаб бўлиши мумкин. У ҳолда Президентимиз Ислом Каримов айтганидек, «Бозор иқтисодиёти деб инсон маънавиятини унитиш гуноҳ бўлади. Нуқул пул ва фойда кетидан қувса-да, аммо одамларимиз руҳан қашшоқ бўлиб қолса, бундай жамиятнинг ҳеч кимга кераги йўқ». Бинобарин, агар инсонлар фақат пул, фойда орқасидан қувса, ҳатто болалар ҳам бозор иқтисодиёти қийинчилигини пеш қилиб мактабда дарс тинглаш, таълим-тарбия олиш ўрнига, кўпроқ бадиий ва сиёсий адабиётларни ўқиб, ўзларининг билимини ошириш, дунёқарашини ривожлантириш ўрнига эртадан кечгача савдо-сотиқ билан машғул бўлса, жамият маънавий жиҳатдан қолоқликка юз тутмайдими ахир? Ёшликда илм олиб, ҳунар ўрганиб вояга етгач жамиятга, оилага, Ватанга бирон-бир фойда келтирувчи шахс бўлиб етишиш мақсадга мувофиқдир.

• Маънавий камолот

• Дунё ўткинчи, ҳа демай ўқувчилик оламингиз, қувноқ болалигингиз ҳам ортда қолади. Ўзлигини англаб етган қалбига қулоқ солган ҳар бир ёш авлод ўзига «Мен бу дунёга нега келдим, нима иш қилдим, яна қандай ишларни қилиш қўлимдан келади?»- деган саволни берсин. Ёшлик бебошлик эмас, ёшлик бу бир умрга етажак беҳисоб бойликни-билим ва хунарни йиғиб оладиган, ўзига заҳира яратадиган даврдир. «Бой ва ранг-баранг маданиятмиз, урф-одат ва анъаналаримиз, барча қадриятларимиз, миллатимизнинг руҳий бойлигини ташкил этади. Уни чуқур ўзлаштириб, тушуниб англаб олган инсон олдига қўйган ҳар қандай мақсадга эришиш мумкин. Чунки, халқимиз тарихи, унинг маданиятини яхши билган ҳеч қачон кўр-кўрона иш тутмайди. Аксинча, тарих сабоқларидан керакли хулоса чиқариб, хозирга вақтда содир бўлаётган жараёнларни ҳисобга олиб ҳаракат қилади. Демак, жамият тараққиёти инсоннинг маданий-маънавий савияси унинг дунёқараши, фаолияти билан боғлиқ».