Microsoft Word tarixi muhammadiy ziyouz com doc

BANI UZRA QABILASINING ELCHILARI
Bani uzra Yaman viloyatida yashaydigan arablar qabilasidan edi. Bulardan o‘n ikki kishi 
elchi bo‘lib Madinaga keldi. Rasululloh bilan dastlab ko‘rishganlarida johiliyat zamonidagi 
odatlaricha salomlashdilar. 
— Qaysi qabiladan bo‘lursiz? — deb Rasululloh ulardan so‘radilar. 
Anda ularning raislari turib: 
— Yo Rasulalloh, biz Bani Uzra qavmidan bo‘lurmiz, uzoq tursak ham sizga 
qarindoshligimiz bordur. Sizning beshinchi bobongiz Qusay ibn Kilobning inisi Rizoh ibn 
Robiyaning avlodi erurmiz. O‘shal zamonda Makkaga hukmron bo‘lgan Xuzoa, Bani Bakr 
qabilasi bilan Quraysh raisi bobongiz Qusay urush qilganida biz kelib yordam berganmiz. 
Ularni Makkadan haydab, bobongiz Qusayni Baytullohga biz ega qilganmiz, — dedi. 
Bu ish ersa o‘shal zamonda bo‘lib o‘tgan arablar o‘rtalaridagi hammaga ma’lum, 
mashhur voqea edi. Bu so‘zlarni aytishga ham haqlik edilar. Shuning uchun ularni 
Rasululloh tasdiqlab, boshqa elchilardan ortiqroq hurmatladilar. 
Bu elchilar avval ko‘rishganlarida musulmoncha salom bermaganlik uzrini bayon qilib, 
aytdilar: 
— Biz ersak shu kungacha ota-bobolarimiz dinida erdik. Bu ishni anglagach, Islom diniga 
kirish uchun butun qavmimiz tarafidan vakil bo‘lib, birinchi kelganimizdur. Endi siz Alloh 
tomonidan yuborilmish payg‘ambar bo‘lsangiz, bizni qaysi ishga buyurursiz? 
Anda Rasululloh aytdilar: 
— Barcha olamni yaratgan yolg‘iz Allohgagina ibodat qilursiz, yer yuzi insonlariga meni 
Alloh taolo payg‘ambar qilib yubordi. Ularga Xudoni tanitib, haq yo‘lni ko‘rsatgali keldim. 
Din yo‘lida aytgan so‘zlarimga ishonib, menga iymon keltirursiz. 
— Yana nima ish qilurmiz? — deb so‘radilar. 

---

Tarixi Muhammadiy. Alixonto’ra Sog’uniy 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
304
— Toza tahorat bilan kuniga besh vaqt namoz o‘qursiz, bularning har birini o‘z vaqtida 
ado qilursiz. Yana har yili bir oy Ramazon ro‘zasini tutarsiz. Boy kishilar nisobga yetgan 
mollaridan chog‘aylarga zakot bergaylar. Umr ichida bir yo‘l haj qilib, Baytullohni ziyorat 
qilg‘aylar, — dedilar. 
Shunda alar darhol shahodat aytishib, iymonga musharraf bo‘ldilar. 
Yana Rasululloh ularga: 
— Mendan keyin ko‘p zamon o‘tmagay, butun Shom viloyati ummatlarim qo‘lida fath 
bo‘lg‘ay. Qaysar Hiraql Shomdan qochib Rum shahrining qal’asiga kirib bekingay, — deb 
kelajakdagi bo‘lgulik ishlardan xabar berdilar. 
Hazrati Umar zamonida Rasululloh aytganlaridek bo‘ldi. 
Elchilar buni anglagach: 
— Yo Rasulalloh, bizning ichimizda bir xotun bordur, u folchilik qilib g‘ayb ishlardan 
xabar berur. Xalq ichida uning hurmati bo‘lganligidan, o‘zaro bitmagan janjallik ishlari 
bo‘lsa arablar uni hakam qilib, shuning hukmiga rozi bo‘lg‘aylar. Din, dunYo ishlarimizda 
ko‘p narsalarni undan so‘rar edik. Bu ishimiz ersa qandoq bo‘lur? — dedilar. 
Rasululloh aytdilar: 
— Ulardan bundoq so‘zlarni so‘rovchi bo‘lmanglar, men kelgandan keyin, u ishlarning 
vaqti o‘tgan, obro‘yi ketgandur. Folchilarning bir so‘zi to‘g‘ri chiqar ersa, to‘qqizi 
yolg‘ondur. Ularga ishonmoq ulug‘ gunohdur. Butxonalarni buzib, butlarni sindiringlar. 
Allohdan o‘zgaga nazr aytib, jon atamanglar, — dedilar. 
Shu bilan Rasulullohning bergan javoblariga qanoatlanishib, o‘z yerlariga qaytdilar.