Microsoft Word shaytanat2 ziyouz com doc

XX  b o b 
 
1 
 
— Menga bu ishlaring yoqmayapti, — dedi Valya, ko‘zgu qarshisida o‘ziga oro berayotib. 
— Xongirey bilib qolsa... albatta biladi, meni jazolaydi, senga esa indamaydi. 
— Qo‘rqma, senga ham indamaydi. 
— Olov bilan o‘ynashyapsan, Zelya. 
— Olovning ustida tug‘ilganman, olovsiz turolmayman, — dedi Zelixon kulib. 
— Shuning uchun o‘zing kuymay qolasan, boshqalar esa sen uchun jizg‘anak bo‘lishadi. 
— Qo‘rqma deyapman-ku. 
— Yaxshi, qo‘rqmadim. Hozir yo‘lga chiqaman. Jamshid kelmasa-chi? Ahmoq bo‘lib 
qaytib kelaveramanmi? 
— Nega ahmoq bo‘larkansan? Kelmasa, ikkalamiz g‘orni aylanamiz. Ishtaha kelib qolsa, 
balki o‘pisharmiz. Sen hech g‘orda o‘pishganmisan? 
— Yo‘q, — dedi Valya jerkib. — Maynavozchilik qilma. Eslab qol: g‘orning uchinchi 
bo‘lmasida kutasan. Ikki yigit orqadan poylaydi. 
Zelixon Valyaning chindan ham achchiqlanayotganini bilib, boshqa gapirmadi. 
Zelixon sayyohlarga qo‘shilib, g‘or ichkarisiga olib kirish uchun mo‘ljallangan vagonga 
o‘tirdi-da, har ehtimolga qarshi atrofga alangladi. O‘zini kuzatayotgan nigohni 
sezmagach, xotirjam bo‘ldi. Ichkariga kirgach, yana alangladi. Vagonlar ma’lum 
manzilga yetgach, to‘xtadi. Sayyohlar yo‘lboshlovchining g‘or tarixi haqidagi hikoyasini 
tinglab, tomoshani boshladilar. Zelixon uchinchi bo‘lmaga qadar ular bilan birga yurdi. 
So‘ng yolg‘iz o‘zi qoldi. 
Novoafon g‘orining uchinchi bo‘lmasi boshqalariga qaraganda kichikroq hamda 
qorong‘iroq edi. Sumalakka o‘xshab qotib turgan rangli ma’danlardan suv chakillab 
tomardi. Zelixon soatiga qaradi: o‘n besh daqiqadan so‘ng Valya Jamshid bilan 
uchrashishi kerak. To u yoqdan, bu yoqdan gaplashib g‘orga kirgunlaricha yana o‘n besh 

---

Shaytanat (2-kitob). Tohir Malik