XV b o b
1
Vino zavodining boshqoni Sharif Namozov xunuk xabar bilan kirgan kotibaga norozi
qiyofada boqdi. Birgina jilmayishi bilan jonini sug‘urib olishi mumkin bo‘lgan, ammo
yangi boshqonning ko‘nglini ovlay olmasdan xunobi chiqib yurgan kotiba uning qovoq
uyganini ko‘rib chimirildi.
— Kiraversinmi? — dedi nozli ohangda.
— Bir oz kutsin, — dedi Sharif, telefon go‘shagiga qo‘l uzatib. — Ministr bilan
gaplashishim kerak.
Kotiba noz bilan burilib chiqdi. Sharif go‘shakni joyiga ildi. «Prokuraturaning yana nima
ishi bor ekan menda?» deb o‘yladi. Qornida birdan sanchiq turib, ko‘ngli aynidi.
Cho‘ntagidan xapdori chiqarib, ilib qolgan choy bilan ichdi.
Shu yoshgacha faqat ilm deb yashayotgan odam, go‘yo peshonasi devorga urilib ko‘zi
ochilganday, hayotning ma’nosi o‘zgacha ekaniga imon keltira boshlagan edi. Baxtli
bo‘lishimga baxtsizlik asqotadi, deganlaridek, Xudo bu bandasining yumuq ko‘zlarini
Shaytanat (1-kitob). Tohir Malik
Do'stlaringiz bilan baham: |