БАХТЛИ ТУРМУШ
Шаввол ойининг илк кунлари. Умму Салама узоқ йиллар бир ёстиққа бош кўйган эрининг
ғамини унутишга ҳаракат қиларди. Ҳеч кимга турмушга чиқмай, хатто бундай таклифларни
қабул қилмай, ўзига оро бермай, жоиз бўлган тўрт ойу ўн кунлик идда муддатини тугатди.
Расулуллоҳ (с.а.в.) жанобимизнинг тавсияларига биноан ўзи ва марҳум эри ҳақига Оллоҳ
таолодан рахмат ва мағфират тилаб, чин дилдан, самимий дуо қиларди.
Бир куни уй ишлари билан овора экан, эшик тақиллади. Келган Умар ибн Хаттоб эди.
— Салом сенга, эй Умму Салама!
— Сенга ҳам салом бўлсин, эй Хаттобнинг ўғли!
— Расулуллоҳ номларидан элчи бўлиб келдим хузурингга.
— Мархабо, ё Умар!
Азиз меҳмон уйга кирди.
— Жанобимиз (с.а.в.) сенинг қўлингни сўраяптилар, эй Умму Салама!
Умму Салама Ҳазрати Умарнинг бундай бир таклиф билан келганини ақлига
сиғдиролмади. Тугун энди очилди... Ойлардир, «Абу Саламадан хайрлироқ яна ким бўлиши
мумкин?» саволининг жавобини қидирди, бироқ «Расулуллоҳ жаноблари бундай дуони
Саодат асри қиссалари. 3-китоб. Аҳмад Лутфий
www.ziyouz.com кутубхонаси
122
бекорданбекор тавсия қилмагандирлар» деган ўйда дуосини оғзидан қўймай келди. Энди эса...
Бундай бир таклиф рад этилмас, ҳатто тараддудла қаршиланмас эди.
Аммо кўпни кўрган бир хотин эди Умму Салама... Йиллар давомида аччиқ ва тотли кўп
хотиралар унинг руҳини нене ҳаёт тажрибалари билан йўғирган.
Ҳар бир мўмина аёл фақат орзу қила оладиган энг бахтли никоҳ таклифи... ва бу таклиф
Оллоҳнинг расулидан чиқиши!.. Бироқ Умму Салама бу шарафга ноил бўлишдан ҳам кўра
кўпроқ бу шарафни муҳофаза қила билишнинг янада аҳамиятли эканини тажрибасила билар
эди.
— Жуда яхши таклиф билан келибсан, эй Хаттобнинг ўғли. Бироқ мен рашкчи бир
хотинман. Бундан ташқари, каровга муҳтож етимларим бор. Пайғамбар жанобимизни
ранжитадиган бирор ножўя хатти-ҳаракат содир этиб қўяманми деб қўрқаман. Пайғамбарлар
имоми ҳазратимизга салом ва хурматларимни етказ ва ул Зоти бобаракотнинг таклифларини
қабул қила олмаслигимни айт.
Буюк Умар бу одоб, бу тарбиядан лол холда у ердан чиқиб кетди. Онглиликнинг, виқорли
бир туйғунинг асари эди бу муомала! Оёғининг остигача келган бебаҳо неъматни «Расулуллоҳ
жанобимизнинг кўнгилларини ўкситиб қўйсама?» деган андиша ила рад этиш... Умму Салама
бу муносабати билан ҳам Расулуллоҳнинг таклифларини рад этди, ҳам Оллоҳнииг розилигига
ноил бўлди.
Расули акрамни ҳурмат қилган ҳар бир киши бирор мактабда ўқимаган Умму Саламанинг
бу ҳаракати қаршисида лол қолиб, унга чуқур ҳурматэҳтиром кўрсатиши табиийдир...
Эй аёллар дунёсининг гултожи, эй Султони анбиёнинг шарафли хотини, эй мўминларнинг
суюкли онаси! Хоки пойингизни кўзига тўтиё қиладиганлардан Сизга битмастуганмас салом ва
ҳурматлар бўлсин! Денгизларда бир томчи сув қолган муддатгача, Ер юзида нафас олгувчи бир
инсон қолгунга қадар Муҳаммад умматидан салом ва севги бўлсин Сизга!
Умму Саламанинг жавоби Сарвари анбиёга етказилди. Бу сафар Султони анбиё жанобимиз
Умар ибн Хаттобни ёнларига олиб, Умму Саламанинг уйига ўзлари ташриф буюрдилар. Умму
Салама тери ошлаб ўтирган экан, дарров ишини йиғиштирди. Қўлларини ювиб, муҳтарам
меҳмонларга пешвоз чиқди. Ичи хурмо толаси билан тўла бир кўрпачани пайғамбарлар
имомининг остларига тўшади.
Расулуллоҳ айни таклифни игахсан ўзлари яна бир бор такрорладилар. Одоб ва ҳурмат ила
безанган ифодалар бундай бўлди:
— Ё Набийаллоҳ! Сизнинг бу таклифингизни қабул этмаслик қўлимдан келмайди.
Афсуски, мен ўта рашкчи бир аёлман. Сизни ранжитиб қўйишдан қўрқаман! Боз устига, қаровга
муҳтож етимларим ҳам бор. Улар сизга юк бўлишади. Қолаверса, ёшим ҳам бир жойга бориб
қолганини кўриб турибсиз.
Расули кибриё (с.а.в.) бундай жавоб қилдилар:
— Рашкингни Оллоҳ таоло кетказади. Қариликка келсак, мен ҳам сен кабиман. Болаларинг
эса менинг болаларимдир.
Илгари сурилган барча эътирозлар шу тариқа бартараф этилди. Умму Салама гапни чўзиб
ўтирмади.
— Туринг, эй Умар, мени Расулуллоҳга никоҳланг! — деди.
Шундай қилиб, Умму Салама акли, тажрибаси ва одоби билан, умр бўйи ҳаракат қилинса
ҳам эришиш мушкул бўлган буюк бир мартаба соҳибаси бўлди.
У вафот этган Зайнаб бинти Ҳузаймага тегишли хонага жойлаштирилди.
* * *
Расулуллоҳ никоҳларидаги хотинлар шу тариқа тўрт нафарга етди: Савда, Ойиша, Ҳафса
ва Умму Салама (Оллоҳ уларнинг барчаларидан рози бўлсин).
Саодат асри қиссалари. 3-китоб. Аҳмад Лутфий
Do'stlaringiz bilan baham: |