Microsoft Word saodat asri 3 ziyouz com doc

 
ПАСТКАШЛИК 
Бир неча ой илгари мусулмон бўлган, лекин хасталиклари кучайиб кетгани учун Мадина 
ташидаги Зулжадр деган жойга жўнатилган саккиз киши, ниҳоят, хасталикдан қутулиб, 
кунданкунга кучқувватга кириб боришди. Бир куни улар гапни бир ерга қўйиб, Ҳазрати 
Пайғамбарга ва Байтулмолга тегишли туяларни олдиларига солиб ҳайдаб кетмоқчи бўлишди. 
Чўпон Йасор уларнинг бундай ишга қўл уришлари мумкинлигини сира кутмаган эди. 
—Нима қиляпсизлар, ҳой? — деди норозиланиб. 
—Биз кетамиз, эй Йасор, майли, яхши қол. 
—Хўп... аммо, туяларчи? 
Булар энди бизники бўлди, — деб жавоб қилишди. 
— Ҳеч қачон сенларники бўлмайди!.. 
— Нега бўлмас экан, жуда бўладида! Яна биттаси гапга аралашди. 
— Сен, Йасор, мадиналик дўстларингга биздан салом айтиб қўярсан. Улар билан яна 
кўришгимиз бор эдию, аммо вақтимиз тиғиз... 
Кслганларида хасталикларидан оҳвой қилиб, Йасорнинг хизматларидан миннатдор бўлиб 
юрган бу одамлардан энди у хасталик билан бирга инсонлик туйғулари ҳам кетгандек эди. Акс 
ҳолда, шунча кўрилган яхшиликлар ва неъматларга жавобан, бир онда ҳаммасини унутиб, 
туяларини тортиб олиб, худди ўзларининг молларидек ҳайдаб кетишмас эди. 
Йасор такрор йўлларини тўсиб чиқди. Аммо бу гал улар пачакилашиб ўтиришмади. 

---

Саодат асри қиссалари. 3-китоб. Аҳмад Лутфий 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
195
Шартта устига ташланиб, ерга қулатишдида, қўлоёқларини кесишди. Ҳатто биттаси ердан тикан 
олиб, Йасорниинг кўзларига, ёноқларига, дудоқларига санча бошлади. Бу чексиз азоб 
изтиробидан овози чиққан қадар бақирмоқчи бўлган эди, тили ҳам тиканларга нишон бўлди. 
Қузғундай атрофни қуршаб олган бу ёвуз «қахрамонлар» унинг тўлғонишларию 
бақиришларини қаҳқаҳалар ила қаршилашар, йиртқичларга хос бир завқ туйишар эди. 
Ниҳоят, Йасорнинг қўлоёқларидан отилиб чиқиб турган қонлар озайди, тўлғонишлари 
ўрнини бир мажолсизлик чулғади. Тепаларда акссадо берар даражада чиқиб турган баланд овоз 
энди икки одим наридан ҳам эшитилмайдиган ҳолга келди. Шундагина уни ташлаб, йўлга 
тушишди. Бир оздан кейин Йасор шаҳидлик шарбатини ичди. 
Саккиз ҳаммаслак ўн бешта туяни олдиларига солиб, яхши иш қилдик, деган ишончда у 
ердан узоқлашишди. Энди уларнинг бу туялардан ора-сира кабоб пишириб, роҳатда 
яшашларига ким тўсқинлик қила олади?.. Ойларча мехрмурувват остида маза қилиб яшашди, 
хасталикдан ҳам қутулишди, буларнинг устига яна ўн бешта туяга эга бўлишди... яхшида! 
Қисқаси, ҳаётнинг ҳар даврасида толеъ инсонга бу қадар кулиб боқмайди. Йасорнинг 
типирчилашларини кулакула томоша қилиб, сўнгра шодҳуррам давом этажак йўлчиликларига 
бирон тўсиқ қолмаган эди.