Microsoft Word said ahmad tanlangan asarlar 1-jild ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
173
— Бир гап бўлдими, тинчликми? — дедим ҳайрон бўлиб. 
— Бир гап эмас, минг гап деяверинг, юринг, йўлда айтиб бераман. 
Ташқарига чиқдик, ёлғизоёқ йўлдан чўлни кесиб, Қўшоқ ота звеносига қараб пиёда 
жўнадик. Олисда, шу йўлнинг уфққа сингиб кетган жойидан бояги кампир ҳассасига таяниб 
жадал борар эди. 
— Хўш, десангиз, мен сизга айтсам, боя Ўрик домла айтган тўйдан келинни ҳалиги 
кампирнинг ўғли олиб қочган экан. Ярим кечаси «Победа»да олиб келибди. Кампирнинг 
ўтакаси ёрилиб, тонг отгунча мижжа қоқмай, ана шарманда бўламан, мана шарманда бўламан, 
деб юрагини ҳовучлаб чиқибди. Қизнинг отаси Умарали закончи, кўп одамга зулмини ўтказган 
ярамас нарса. Бечора кампир, Ғанивойга насиҳат қил, қизни элтиб қўйсин, деб келибди. 
— Қиз билан Ғанивой аввалдан дон олишиб юришармиди? — дедим қизиқиб. 
— Дон олишганда қандоқки, иккови ўнинчини бирга битирган, битиргандан кейин 
Фарғонага бориб тракторчилар курсида ҳам бирга ўқиб келишган. Ўзи жуда сулув қиз. 
Шаддодликда тенги йўқ. Эсимда бор, ёш вақтида ўғил болалар билан кураш тушаверарди. Кап-
катта болаларни уриб йиғлатарди. Зўр нарса ўзи. Бир йилча бўлди отаси ишга чиқазмай қўйган. 
Бўлмаса МТСда бинойидек ЧТЗ ҳайдаб юрган эди, медаль ҳам олган. Ишга чиқмаганига 
ишхонаси ҳам аралашди, нима бўлди-ю, иш босди-босди бўлиб қолаверди. Умарали закончи, 
йўлини қилган-да. Худо урган ярамас одам дедим-ку, сизга боя. Яқинда шивир-шивир гап 
бўлиб қолди. Умарали қизини истансадаги доррестораннинг буфетчисига бераётганмиш, деб 
эшитдик. Аламига чидолмаган Ғанивой маст бўлиб, буфетчининг бошига бутилка билан уриб, 
ўн икки кун мелисада ҳам ётиб чиқди. Қизини астойдил яхши кўрар эди-да. Бу ҳам ўзи боевой 
бола. Орияти кучли. Игнани тушга ботириб, билагига санчиб, юракнинг суратини уч бурчак 
қилиб ишлатибди, бир ёғига Ойша, бир ёғига Ғани деб ёзиб қўйибди, вой тен-таг-эй. Шу 
қилиғига мажлисда роса ўсал қилишган. 
Гап билан бўлиб, Қўшоқ отанинг қўрғонига етганимизни билмай қолибмиз. Қўшоқ ота 
тутнинг тагида чўққайиб, бўкиб қолган сигирга туз ялатаётган экан, бизни кўриб ўрнидан 
турди. 
— Келдингми, болам, э, меҳмон, зерикиб қолмадингизми? 
Чолнинг бу гапидан, сен нима қилиб юрибсан, сени чақиртирганим йўқ эди-ку, деган 
маънони англаб, жуда мулзам бўлдим. 
— Ғанивойнинг ўзи қани? — деди Бургут чолга. 
— Уйда, иккови ҳам уйда. Бўйнинг узилмагурларнинг қилган ишини қара. Энди нима 
қиламиз? 
— Ҳайронман, — деди Бургут елкасини қисиб. 
— Ичкарига киринглар, яхшилаб насиҳат қилинглар, маломатга қолмайлик. 
Ҳовлига кирдик. Жуда ҳам чиройли, йигирма тўрт ёшлардаги, қомати худди қуйиб 
қўйгандек бир қиз ариқ бўйида жомашовда гупиллатиб кир ювяпти. Ҳавонинг салқин бўлишига 
қарамай, майка кийган шоп мўйлов йигит беҳи шохига кир ёйиш учун аркон боғлаяпти. Қиз 
бизни кўриб, тиззасига йиғилиб қолган этагини тушириб, ўрнидан турди. 
— Ие, келинглар, — деди шоп мўйлов йигит арқонни ташлаб, кўришгани қўл узатар экан. 
— Ҳа, Ғанивой, — деди Бургут қизга имлаб, — елмай-югурмай куёв бўлиб олибсанми? 
— Нега елмай-югурмай бўлар экан, кеча тўйимиз бўлган, фақат тўй харажатини буфетчидан 
насия қилдик-да, — деди Ғанивой кулиб, — қани, ичкарига киринглар. Ойшахон, чой қўйиб 
юборинг дарров! 
Ойшахон айвон лабида турган оқ самоварни кўтариб, ошхона томонга ўтиб кетди. Кампир 
кирди. 
— Ўзинглар тушунтиринглар, гапиравериб жағимда жағ қолмади. 
Қўшоқ ота гапга аралашмади, хонтахтанинг четида болишни бағрига тортиб, нималарнидир 

---

Саид Аҳмад. Танланган асарлар. I жилд. Ҳикоялар