Microsoft Word sahih muslim1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com
 kutubxonasi 
20
IYMON KITOBI
 
 
1-bob 
Iymon, Islom, ehson bayoni hamda Allohning taqdiriga iymon keltirishning 
vojibligi, taqdirga ishonmaydigan kishilardan uzoq bo‘lishga dalillar va ular 
haqida aytilgan mubolag‘ali so‘zlar bayoni
 
 
Abulhusan Muslim ibn Hajjoj al-Qushayriy, ya’ni Imom Muslim: «Allohning yordami ila 
boshlaymiz va U bilan kifoyalanamiz. Bizning muvaffaqiyat qozonishimiz faqat Allohning 
iznidadir», deb aytdilar. 
 
92/1. Yahyo ibn Ya’mar aytdilar: «Basrada taqdir haqida birinchi bo‘lib (noo‘rin) so‘z 
aytgan kishi Ma’bad al-Juhayniydir. Men va Humayd ibn Abdurahmon al-Himyariy haj 
yoki umra ibodatini bajargani borib, agar Rasululloh sollallohu alayhi vasallam 
sahobalaridan biror kishini uchratsak, ana bular so‘zlayotgan taqdir haqida so‘raymiz, 
deb aytdik. Nogahon masjidga kiraverishda Abdulloh ibn Umar ibn Xattobni uchratib 
qoldik. Men va do‘stim u zotni ihota qilib, birimiz o‘ng tomondan, ikkinchimiz chap 
tomonlaridan o‘rab oldik. Do‘stim gap boshlashni menga topshirdi, deb gumon qildim. 
Men: «Ey Abu Abdurahmon (ya’ni, Abdulloh ibn Umar)! Biz tomonlarda ba’zi kishilar 
paydo bo‘lishdiki, ular Qur’on o‘qishadi, ilm talab qilishadi», deb ularning bir nechta 
fazilatlarini zikr qildim-da, «Lekin ular: «Qadar Allohning ilmidan bo‘lmagan, Alloh ham 
narsalarni sodir bo‘lganidan keyin biladi», deb aytishadi», desam, u zot: «Agar ana 
shunday so‘z aytuvchi kishilarga yo‘liqsang, mening ulardan va ularning mendan yiroq 
ekanliklari xabarini ber», dedilar. Va yana Abdulloh ibn Umar qasam ichib aytadiki: 
«Agar ana shunday so‘zni aytuvchilardan birining Uhud tog‘i miqdoricha tillasi bo‘lib, uni 
infoq qilsa ham, to qadarga (ya’ni, Allohning narsalar sodir bo‘lishini azaldan bilishiga) 
iymon keltirmagunicha Alloh uning sadaqasini qabul etmaydi», deb aytdilar. Keyin u zot: 
«Otam Umar ibn Xattob menga shunday gapirib berganlar», deb quyidagilarni zikr 
qildilar: 
 
«Biz bir kuni Rasululloh sollallohu alayhi vasallam huzurlarida edik, oppoq ko‘ylak 
kiygan, sochlari qop-qora bir kishi keldi. Unda safar asoratlari ko‘rinmas edi. Va 
ichimizdan biror kimsa u kishini tanimas edi. U Rasululloh sollallohu alayhi vasallam 
oldilariga o‘ltirib, tizzasini tizzalariga yaqin qilib, kaftini o‘z soni ustiga qo‘ydi-da: «Ey 
Muhammad, menga Islomdan xabar bering», dedi. U zot: «Islom - Allohdan o‘zga iloh 
yo‘q, Muhammad Uning rasuli, deb guvohlik bermog‘ing, namozni ado etishing, zakot 
berishing, ramazon ro‘zasini tutishing, agar yo‘lga qodir bo‘lsang, Baytullohni haj 
qilishing», dedilar. U kishi: «Rost gapirdingiz», dedi. Biz uning so‘rab, keyin o‘zi tasdiq 
etganidan ajablanardik. U kishi: «Menga iymon haqida xabar bering», dedi. Rasululloh 
sollallohu alayhi vasallam: «Allohga, Uning farishtalariga, kitoblariga, payg‘ambarlariga, 
oxirat kuniga, qadarning yaxshisi-yu, yomoniga iymon keltirishing», deb aytdilar. U 
kishi: «Rost gapirdingiz», dedi-da, keyin «Ehson haqida xabar bering», dedi. Rasululloh 
sollallohu alayhi vasallam: «Ehson - Allohga go‘yo Uni ko‘rib turgandek ibodat 
qilmog‘ingdir. 
 
Agar sen Uni ko‘rmayotgan bo‘lsang, U seni ko‘rib turibdi», dedilar. U kishi: «Menga 
qiyomat haqida xabar bering», dedi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: 
«So‘ralayotgan kishi so‘raguvchidan ortiq bilmaydi», dedilar. U kishi: «Qiyomatning 
alomatlaridan xabar bering» dedi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Cho‘rining o‘z 

---

Sahihi Muslim (birinchi kitob). Imom Muslim