Microsoft Word qahramon mumina ayollar ziyouz com doc

Ҳазрати Исонинг (алайҳиссалом) дунёга келиши 
Бир куни фаришталар Марямга Аллоҳнинг амри билан бир фарзанд туғишини ва унинт 
исми ал-Масиҳ Исо ибн Марям бўлишини хабар қиладилар. Яна туғиладиган чақалоқ дунё ва 
охиратда шарафли ва Аллоҳнинг ризосига эришган бандалардан бўлишини, бешикдалигидаёқ 
гапиришини билдирадилар. 
Бу хабарни эшитган Ҳазрати Марям:
«Ё Раббим, менга бирор эркак тегмаган бўлса, қаёққан менда фарзанд бўлсин?» деб сўрайди. 
Аллоҳ таоло амр этади:
«Бу шундай, Аллоҳ Ўзи хоҳлаган нарсани яратади. Қачон бирон ишни ирода қилса, 
унга: «Бўл!» дейди. Бас, у иш бўлади». 
Ҳазрати Марям кунчиқар томонга бир маконга бориб, аҳли оиласидан беркиниб олади. 
Шунда Жаброил (алайҳиссалом) эркак киши сувратида пайдо бўладилар. Марям уни кўргач, 
қўрқувдан:
«Мен Аллоҳга сиғиниб, сендан паноҳ беришини илтижо қилурман. Агар Аллоҳдан қўрқувчи 
бўлсанг, менга зиён етказмагин», дейди. Жаброил (алайҳиссалом) унга фақат бир покиза ўғил 
ҳадя қилиш учун Аллоҳнинг амри билан келганини билдирадилар. Ҳазрати Марям яна:
«Менга одамзот тегмаган бўлса, бузуқ аёл бўлмасам, менда қаёқдан фарзанд бўлсин?» дейди 

---

Қаҳрамон мўмина аёллар 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
65
ва Жаброилдан (алайҳиссалом) изоҳлаб беришини сўрайди. Малоика:
«Бу иш Парвадигорингга осондир. Аллоҳ таоло туғилажак болани одамлар учун оят-
мўъжиза ва Ўзи томонидан бўлган раҳмат қилур. Бу иш Аллоҳнинг амри ва тақдиридир», дея 
жавоб беради. 
Сўнг Аллоҳ таоло Ҳазрати Марямга Ўз руҳидан Жаброил (алайҳиссалом) орқали пуфлади ва 
Марям ҳомиладор бўлди. Ой-куни яқинлашиб, Ҳазрати Исо (алайҳиссалом) дунёга келди. 
Ҳазрати Марям кўзи ёриган дамда очиққан, чанқаган ва ниҳоятда қийналган эди. Сув ва емиш 
йўқ, руҳи тушкун эди. У:
«Бу кунимдан кўра илгарироқ ўлиб, унутилиб кетсам эди», дейди. Шунда хурмо дарахти 
ортидан Жаброил (алайҳиссалом) нидо қилади:
«Ғамгин бўлма, Раббинг оёқ остингдан бир ариқ оқизиб қўйди. Мана шу қуриб қолган хурмо 
шохини силкитгин, у сенга янги хурмо меваларини ташлайди. Еб-ичгин ва руҳингни туширма. 
Бас, агар одамзоддан бирортасини кўриб қолсанг ва у сендан бу боланинг отаси ҳақида сўраса:
«Мен Аллоҳ йўлида рўза тутмоқни аҳд қилганман, бугун бирор инсонга сўзламайман», 
дегин». 
Ҳазрати Марям фарзандини кўтариб, қавми орасига келади. Уни кўрган кишилар:
«Эй Ҳоруннинг синглиси, сен ҳеч ким қилмаган ишни қилдинг-ку! Ахир отанг ёмон одам 
ёки онанг фоҳиша эмас эди-ку!» дедилар. Ҳазрати Марям бир оғиз ҳам гапирмай, гўдакка 
ишора қилди. Инсонлар: 
«Бешиқдаги гўдак билан қандай сўзлашурмиз?!» дея ажабландилар. Шу пайт чақалоқ тилга 
киради:
«Мен Аллоҳнинг бандасидирман. У зот менга Китоб — Инжил ато этди ва мени пайғамбар 
қилди. Шунингдек, Аллоҳ мени онамга меҳрибон қилди ва мени ситамкор бадбахт қилмади. 
Менга туғилган кунимда ҳам, вафот бўладиган кунимда ҳам, қайта тириладиган кунимда ҳам 
тинчлик-омонлик бўлур». Аллоҳ таоло Қуръон каримнинг Оли Имрон сураси 59-оятида: