Microsoft Word paygambarlar tarixi 1 ziyouz com doc

ﻻ
 
ْنَأ
 
ِتﺎَﻤُﻠﱡﻈﻟا
 
ﻲِﻓ
 
ىَدﺎَﻨَﻓ
 
ِﻪْﻴَﻠَﻋ
 
َرِﺪْﻘَﻧ
 
ْﻦَﻟ
 
ْنَأ
 
ﱠﻦَﻈَﻓ
 
ﺎًﺒِﺿﺎَﻐُﻣ
 
َﺐَهَذ
 
ْذِإ
 
ِنﻮﱡﻨﻟا
 
اَذَو
 
َﻦﻴِﻤِﻟﺎﱠﻈﻟا
 
َﻦِﻣ
 
ُﺖْﻨُآ
 
ﻲِّﻧِإ
 
َﻚَﻧﺎَﺤْﺒُﺳ
 
َﺖْﻧَأ
)
٨٧
(
 
ﻲِﺠْﻨُﻧ
 
َﻚِﻟَﺬَآَو
 
ِّﻢَﻐْﻟا
 
َﻦِﻣ
 
ُﻩﺎَﻨْﻴﱠﺠَﻧَو
 
ُﻪَﻟ
 
ﺎَﻨْﺒَﺠَﺘْﺳﺎَﻓ
ﻴِﻨِﻣْﺆُﻤْﻟا
 
َﻦ
)
٨٨
(
 
«
Biz uni baliq qorniga tashlaganimizdan so‘ng qorong‘u zulmatlarda turib: «Hech iloh yo‘q, magar 
o‘zing bordirsan, ey pok Parvardigor, darhaqiqat, men o‘z jonimga jabr qiluvchilardan bo‘lib qoldim», - 
deb nido qilgan paytini eslang. Bas, Biz uning duosini mustajob qildik va uni g‘am-g‘ussadan 
qutqardik. Biz mo‘minlarga mana shunday najot berurmiz»
. 
(Anbiyo, 87-88.)
Kimki ushbu duo bilan Allohdan biror maqsadini so‘rasa, albatta beriladi. Chunki bu duo ismi a’zam duosidir. 
(Tafsiri 
Ibn Kasir. 3-j.193-bet.)
 
 
Sa’d ibn Abu Vaqqos yana bir rivoyatda aytadi: «Men masjidda Usmon ibn Affonning yonlaridan o‘tayotib 
salom berdim. Usmon (r.a.) ko‘zlarini mendan olib qochdilar va salomimga alik qaytarmadilar. Men xalifa Umar 
ibn Xattobning huzurlariga borib: «Ey mo‘minlarning amiri, islomda biror hodisa sodir bo‘ldimi?» - deb 
so‘radim. Xalifa Umar (r.a.): «Yo‘q! Nima uchun bunday deyapsan?» - dedilar. «Men Hazrat Usmonning 
yonlaridan o‘tayotib salom bersam, u kishi menga alik qaytarmadilar» - dedim. Xalifa Umar (r.a.) Usmonni 
chaqirtirdilar va: «Nima uchun sen birodaringning salomiga alik qaytarmading?» - dedilar. Hazrat Usmon (r.a.) 
rad etdilar va qasam ham ichdilar. Men ham da’voyimning rostligiga qasam ichdim. 
Hazrat Usmon darhol eslab qoldilar va: «Ey bo‘ldi, astag‘firulloh va atubu ilayhi. Sen mening yonimdan 
o‘tayotgan vaqtingda men Rasululloh (s.a.v.)dan eshitgan so‘zlarni eslab turuvdim. O’sha so‘zlar mening 
dilimni va ko‘zimni sendan to‘sib qo‘ygan ekan» - dedilar. Sa’d aytadilar: «Men sizlarga o‘sha so‘zlarni aytib 
berayin. Rasululloh (s.a.v.) bizga birinchi duo haqida gapirayotgan edilar. Bir a’robiy 
(arablarning cho‘lda 
istiqomat qiladigan dag‘al, to‘pori vakili)
kelib Rasulullohni gapga soldi va Rasululloh (s.a.v.) faromush bo‘lib, 
gaplarini tugatmasdan o‘rinlaridan qo‘zg‘oldilar. Manzillariga kirib ketayotganlarida men qadamimni yerga 
qattiq urib, depsindim va Rasulullohni ogohlantirdim. Rasululloh (s.a.v.) menga o‘girilib qaradilar va: