Microsoft Word omen1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
6
kiyimlarini oldi va ozg’in badaniga ildi. 
Uydan chiqib ketishdan oldin u taklifnomani izladi. Pirfordda Tornning o’g’li to’rt yoshga 
to’lishi munosabati bilan ziyofat o’tkazilishi kerak edi. Pirford tomon yetim-esir va 
nogiron bolalar to’ldirilgan avtobuslar kelayotgandi. Jennings ko’ngil yozish uchun nasha 
chekib oldi.
Tornlarning qo’rg’onidan bir milya narida mashinalarni kuzatayotgan va taklifnomalarni 
tekshirayotgan politsiyachilar turishardi. Jennings ular taklifnomani tekshirgunlaricha, 
atrofni tomosha qilib turdi.
Nihoyat u ulkan darvozalar oldida paydo bo’ldi va nashaning kayfini yozishga harakat 
qildi. Butun qo’rg’on bayramona bezatilgandi. Bolalar o’ynab yurishar, xizmatchilar esa 
mehmonlarga turli shirinliklar va mevalar tarqatishardi. Ularning ovozini chalinayotgan 
organ ovozi bosib ketardi. Bu yerda hatto folbin ayol ham o’z chodirini tikkan va 
Londondagi ancha mashhur kishilar chodir oldida navbat kutishardi. 
Kichkinagina shotland poni otlari qo’rg’on bo’ylab chopib yurishardi. Ajoyib ziyofatdan 
og’zi qulog’ida bo’lgan suratkashlar to’xtovsiz suratga tushirishardi, ammo Jennings 
uchun bu yerda suratga oladigan narsa yo’q edi.
- Ha, hamkasb? Fototasmang tugadimi? 
Bu «Gerald Nyus»ning suratchisi Gobi edi. U zudlik bilan yangi tasmani fotoapparatga 
soldi. 
- Mushakbozlikni kutyapman, - dedi Jennings. 
- Bunaqa joyda har doim ham bo’lavermaysan. 
- Nima bo’pti? Kerak bo’lsa, sendan surat sotib olaman. 
- Bironta g’ayritabiiy narsani kutyapsanmi? 
- Menga boshqa narsa kerakmas. 
- Bo’pti, omad tilayman. Omading kelmasa kerak, Tornlar bu yerdagi eng yaxshi oila. 
Kutilmagan surat. Jenningsga mana shu kerak edi. Hech kim ko’ra olmagan narsani 
ko’rish. U Tornlarni kuzata boshladi. Agar ularning IChIGA kirib olsa edi…
Hammaning nigohi uy ichidan olib chiqilayotgan ulkan tortga qaratildi. Enaga 
masxaraboz kiyimini kiyib olgan, yuziga oppoq upa chaplangan, lablariga esa 
tabassumni ifodalovchi labbo’yoq surtilgandi. U Demenni quchoqlab, uning yuziga yuzini 
bosdi. 
Jennings bir burchakda turgan Katerina Tornni ko’zlari bilan izlab topdi. Uning yuz 
ifodasidan suratkash Katerina hozirgi voqeani yoqtirmaganini tushundi. Bayram torti 
atrofida yig’ilganlar qarsak chalishdi. Katerina oldinga yurdi.
- Uni folbinga olib kirmaysizmi? – qichqirdi muxbirlardan biri. 
- Kelinglar, olib kiramiz, - dedi hamma bir ovozdan enagani folbinning chodiri tomon 
sudrashib. 
- Uni men olib kiraman, - dedi Katerina Chessaning yoniga kelib. 
- O’zim olib kiraveraman, xonim, - dedi enaga. 
- Yo’q, o’zim, - sovuq jilmaydi Katerina. 
Ularning ko’zlari uchrashdi va enaga indamay bolani onasiga berdi. Bunga hech kim 
e’tibor bermadi va faqat Jenningsgina buni ko’rdi. Enaga yolg’iz o’zi qoldi, uning ortida 
minora ko’rinib turardi. Chessa ortiga qayrilib uyga kirib ketguncha, Jennings uni ikki 
marta suratga olishga ulgurdi. 
Folbinning chodiri oldida Katerina muxbirlardan tashqarida qolishlarini so’radi va ichkari 
kirdi. 
- Salom, bolakay. 
Folbin ayol kichkinagina yashil stol oldida o’tirar va iloji boricha sirli ovozda gapirishga 
harakat qilardi. Uning yuziga ham yashil bo’yoq surtilgandi. Demen unga qaradi va 

---

Omen (Iblis Hamlasi). Birinchi kitob. Devid Zeltser