Microsoft Word nurul yaqin ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
29
ishlatib, odamlarning ko‘zini bog‘ladi, deyishdi. Olloh yuqoridagi suraning 3-oyatida: 
"Ular biror mo‘jizani ko‘rganda teskari qarashadi, uni odatdagi sehr deyishadi", deydi.  
Shundan keyin mushriklar qarshilik ko‘rsatish niyatida qaysarlik bilan rasulullohdan 
boshqa mo‘jiza ko‘rsatishni talab qilishadi va xuddi Isro surasining 90-93-oyatlarida 
bayon etilgandek shart qo‘yishadi. "Toki sen yer ostidan bironta buloqni qaynatib 
chiqarmaguningcha gaplaringga aslo ishonmaymiz. Yo qoq o‘rtasidan kattakon anhor 
oqib o‘tadigan xurmozor, tolzor bog‘ing bo‘lsin, yo o‘zing aytgandek ustimizga osmonni 
parchalab tashla, yo payg‘ambarligingga guvoh qilib xudo bilan farishtalarni oldimizga 
olib kel. Loaqal biz o‘qiy oladigan biron kitob ko‘rsatmaguningcha osmonga chiqib 
tushganingga ishonmaymiz", deyishadi ular. Olloh ularning talablariga javoban Isro 
surasining 90-93-oyatlarida: "Sen, robbim pokdir, men bor-yo‘g‘i payg‘ambar bo‘lgan bir 
insonman, degin", dedi. Mushriklarning dili mutaassiblik va jaholat bilan shu qadar 
qorayib ketganki, har qancha mo‘jiza ko‘rsatilsa ham, baribir, imonga kelishmasligini 
parvardigor yaxshi bilar edi. Shu bois An’om surasining 109-oyatida bu haqda shunday 
deydi: "Ularga mo‘jiza ko‘rsatilsa-da, baribir, ishonmasligini bilmaysizlarmi?" Anfol 
surasining 32-oyatida aytilgandek: "Ey Olloh, Qur’on chindan ham sen tomondan nozil 
qilingan bo‘lsa, ustimizga tosh yogdirgin yoki bizga og‘ir azob yuborgin", degan 
odamlardan yaxshilik kutish mumkinmi? Dili qoraygan bu kimsalar Qur’onni chindan 
ham sen yuborgan bo‘lsang bizni hidoyat qilgin, deyishgani yo‘q. Ular payg‘ambarni 
mulzam qilish niyatida mo‘jiza ko‘rsatishni so‘rashar, xudoning elchilari esa imon 
keltirishdan bosh tortayotgan kofirlar Od va Samud qavmidek qirilib ketishidan ko‘rqib 
ular istagan mo‘jizani xudodan so‘rashmas edi. Olloh Isro surasining 59-oyatida aytgan 
gaplari bu fikrni tasdiqlaydi: "Avvalshlarning karomatlarini yo‘qqa chiqarishgani uchun 
mo‘jizalarni namoyon etmadik". 
Iso alayhis-salom Hirdavsning huzuriga kirganlarida u payg‘ambardan mo‘jiza 
ko‘rsatishni talab qilgan. Isoyi masih talabini rad etgani uchun Hirdavs u zoti 
muborakning ustilaridan kulib, payg‘ambarning ashaddiy dushmani Bilotusga qaytarib 
bergan. Vaholanki, u Iso alayhis-salom uchun jon koyitar, u kishi bilan ko‘rishishni orzu 
qilardi. Faqat qulfi dili muhrlangan bo‘lgani uchun unga imon esh bo‘lmadi. Bu voqea 
injilning Luqo nusxasidagi 23-bobida batafsil bayon etilgan. 
Mushriklar musulmonlarni biron dalil-isbot bilan lol etolmagach, kuch ishlatishga qaror 
qilishdi. Ibrohim payg‘ambarning qavmi ham chorasiz qolganda shunday 
sharmisorlikdan qaytmagan edi. Anbiyo surasining 69-oyatida bu yovuz qavm tilidan 
shunday deyilgan: "Ibrohimni kuydirib ma’budlaringizga yordam bering, deyishdi". 
Mushriklar ham musulmonlarning rasulullohga ergashishga yo‘l qo‘ymaslik uchun har 
qadamda bir shumlik o‘ylab topishdi, qo‘llaridan kelgan har qanday razolatdan 
qaytishmadi. Rasululloh sahobalarga: "Turli tomonga tarqalib ketinglar, Olloh tez 
kunlarda sizlarni topishtiradi", dedilar. Sahobalar qayoqqa borishni so‘rashganida 
rasululloh Habashistonga yo‘l ko‘rsatdilar.