Microsoft Word navoiy nasoyimul-muhabbat lotin ziyouz com doc

 373. Shayx Abu Abdulloh Dostoniy q. s. 
 
Oti Muhammad b. Ali Dostoniydur. Laqabi Shayx ul-mashoyix erkandur. Anvo’i ulumda Haq 
dargohining muhtashamlaridin ermish. Shayx Abulhasan aqronidindur va irodatining nisbati uch vosita 
bila Shayx Amiy Bistomiyg‘a yetarki, Shayx Abu Yazidning birodarzodasidur, aning murididur. To‘rt 
yuz yigirma yettida Rajab oyida dunyodin o‘tubdur va umri ellik ikki yil ekandur. 
 
 374. Shayx Abu Said Abulxayr q. s.
 
Oti Fazlullohdur. Sultoni vaqt va ahli tariqat jamoli erdi va qulub musharrifi. Va aning zamonida 
barcha mashoyix anga musaxxar erdilar. Odobi tariqatda piri Pir Abulfazl Hasan Saraxsiydur. 
Shayx Abu Said debdurki, bir kun keladur erdim, Saraxsning shoristoni eshigida bir tepa erdi kuldin. 
Shayx Luqmon ul tepa ustida o‘lturub, po‘stinin yamaydur erdi. Ul biyik ustiga chiqdim va anga 
nazzora qilur erdim. Va andoq turub erdimki, ko‘lagam Shayx Luqmonning po‘stinig‘a tushub erdi. 
Shayx Luqmon boqib dedi: Yo Abu Said, seni bir pora teri bila bu po‘sting‘a tikdik. Andin qo‘pti va 
iligimni tutub, Pir Abulfazl Hasan xonaqohig‘a eltti va ani chorladi. Pir kelgach, iligimniki tutub erdi, 
Pirga topshurdi. Va dediki, muni asrangki, sizingdur! Pir bizing iligimizni tutti. Xonaqohg‘a eltti va 
sufada o‘lturdi va bir juzv iligiga tutti. Va anda nazar qilur erdi an-doqki, donishmandlar odatidur. 
Talabe ko‘ksumizda paydo bo‘ldiki, ul juzvda ne ekin? Pir bildi va dediki, yo Abu Said, yuz yigirma 
to‘rt ming payg‘ambarki olamg‘a yubordilar, dedilarki, xalqqa dengki, «Alloh!». Alar ul kishilarga bu 
kalimani dedilar, bu kalimada mustag‘raq bo‘ldilar. Shayx debdurki, bu so‘z ul kecha bizni uyug‘ali 
qo‘ymadi. Tong erta Pirdin dastur tilab, tafsir darsig‘a Abu Ali Faqih qoshig‘a bordik. Xoja Abu 
Alig‘a avval dars bu oyat erdiki, [«Alloh» deb javob qiling! So‘ngra ularni noto‘g‘ri yo‘llarida 
adashgan hollarida tark eting!]
1
. 
Ul soat bizing ko‘ksumizga eshike ochdilar, bu kalima samo’ida bizi bizdin oldilar. Va Xoja Abu Ali 
ul tag‘ayyurni ko‘rub so‘rdikim, kecha qayda erding? Deduk: Pir Abulfazl Hasan xidmatida. Dedi: 
Qo‘p, dag‘i anda-o‘q borki, haromdur sanga, ul ma’nodin munga kelmak. Biz qo‘pub, Pir xidmatig‘a 
borduk, volihu mutahayyir va barcha bu kalima bo‘lg‘an. Chun Pir Abulfazl bizda ul hol ko‘rdi, dedi: 
Yo Abu Said!