Microsoft Word navoiy nasoyimul-muhabbat lotin ziyouz com doc

 386. Xoja Ahmad Hammod Saraxsiy r. t.
«Kashf ul-mahjub» sohibi debdurki, ul muboriz uli-bod erdi va muddate maning rafiqim erdi va oning 
holotidin ko‘p ajoyiblar bilurmen. Bir kun ondin so‘rdumki, saning bu ishga kirgoning ibtidosi ne erdi? 
Va dediki, men bir qatla Saraxsdin chiqib, biyobong‘a bordim va tevalarim bor erdi. Alarning 
muhofazatin qilur erdim va och bo‘lmog‘ni sevar erdim. Va har ne ilkimga tushsa, yana birovga berur 
erdim va ko‘nglumga Tengri taoloning bu qavli toza bo‘lur erdiki, [ular hijrat qilib kelganlarni 
suyurlar]
1
. Va bu toifag‘a e’tiqodim bor erdi. Bir kun biyobonda bir arslon paydo bo‘ldi. Bir tevani 
bosdi va saqat qildi va biyikka chiqib, bir go‘kradi. Ul tegradagi sibo’ va bo‘ri va tulku va shaqol 
yo‘sunlug‘ jonvorlar jam’ bo‘ldilar va arslon tevani alar ilayiga qo‘yub, o‘zi biyik boyirg‘a chiqib 
o‘lturdi, to alar barcha to‘ydilar. Arslon biyikdin indiki, o‘zi ham andin tu’ma qilg‘ay. Ko‘rdi, bir 
oqsoq tulku keladur, yana yondi va o‘lturdi. Ul ham o‘z voyasin hosil qilg‘ondin so‘ngra indi va andin 
tu’ma qildi va men nazzora qilur erdim. Chun yemakdin forig‘ bo‘ldi. Maning sori boqib, fasih til bila 
dediki, yo Ahmad, luqma iysori itlar ishidur. Eranlar iysori jondur. Chun men bu burhonni andin 
ko‘rdum. Holim mutag‘ayyir bo‘ldi va olamning barcha ishidin ilik tortib, bu ishga mashg‘ul bo‘ldum 
va ishimning ibtidosi bu erdi. 
 387. Adib Kumandiy r. t.

---

Alisher Navoiy. Nasoyim ul-muhabbat 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
106
Ul «Qashf ul-mahjub» sohibining Muosirlaridandir. Debdurlarki, yigirma yil ko‘prak avqot ayog‘ 
ustiga turub yerdi, magar tashahhud vaqtiki, o‘lturur erdi. Andin so‘rdilarki, ne uchun o‘lturmassen? 
Dediki, manga hanuz ul daraja yo‘qdurki, Haq s. t.ning mushohadasida o‘lturg‘aymen.
 388. Abulhasan Musanno r. t.
Oti Ali b. Musannodur. Shayx Abusaid Abulxayr q. s. debdurki, yigitligim chog‘ida Astrobodda 
Abulhasan Musanno qoshig‘a bordim. Va ul shukuhliq pir erdi. Va Shibliy bila suhbat tutub erdi va 
oralarida niqorlar o‘tub erdi. Darvishe manga ayttiki, aytqilki, bizga Shibliydin hadise aytsun! Men 
iltimos qildimki, ayyuhash-shayx, bizga Shibliydin hadise ayt! Dediki, ne uchun burun Rasul s.a.v. din 
so‘z tilamading? Dedim: ikkalasidin ayt! Dedi: Rasul s.a.v. debdurki, agar mening otimga «Al-
Kahf»din o‘zga sura inmasa erdi, ham kofiy erdi. Ham shayx Abusaid q. s. debdurki, Shayx Abulhasan 
Musanno dedikim, Bag‘dod jome’ida Shibliyning majlisi qirog‘ida turub erdim. Birav bu toifa 
kisvatida Shibliydin savol qildikim, [ey shayx, vasl nima?]
1
. Shibliy anga boqib dedikim, [Ey vasl 
haqida so‘rovchi, ikki tarafdan kechsang visolga yetasan]
2
. Soyil dedikim, [ikki taraf ni-ma?]
3
. Shibliy 
dedikim, [sizlarni ro‘parangizdagi Allohdan to‘sib turgan cho‘qqi]
4
. Soyil dedikim, [u cho‘qqi nima?]
5
. 
Shibliy dedikim, [dunyo va oxirat! Chunonchi rabbimiz aytadi: orangizda dunyo istaganlar ham, oxirat 
istaganlar ham bor edi]
6
. [Xo‘sh, Xudoni istovchi qaerda?]
7
. Andin so‘ngra Shibliy aytdikim, [agar 
Alloh desang, U Allohdir. Agar jim tursang ham u Allohdir; yo Alloh, yo Alloh U! Va hech kim 
bilmaydiki, U nima? U pokdir, U pokdir, U yakka yagonadir, uning tengi yo‘q]
8
. Andin so‘ngra g‘ashe 
qildi va bexush yiqildi, ani ko‘tarib uyiga elttilar.