Microsoft Word navoiy farhod va shirin nazm lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
355
Muni Bahrom shoh ollinda qil arz, 
Vale bilkim qilibmen xizmatin farz. 
Agar tutsa meni kelmakda ma’zur, 
Ne hukm etsa bo‘lay jon birla ma’mur. 
Ani ko‘rmakda g‘olibdur harosim, 
Sening ollingda budur iltimosim 
Ki, bu ma’nidin o‘tkorgaysen oni, 
Karam yo‘lig‘a boshqorgaysen oni. 
Erurmen gar bu nav’ etsang muruvvat, 
Qiyomatqa degin mamnuni minnat». 
Chu oni ko‘rdi Shorur asru mazlum, 
Kelib ahvolin etti shahg‘a ma’lum 
Ki: «Men yo‘q, balki Tengridur guvohi 
Ki, bu ishlarda yo‘q oning gunohi. 
Vale kelmakda ojizdur bag‘oyat, 
Manga qilsang bu kelmakni inoyat. 
Nekim holi desang, jon birla qilsun, 
Ne so‘ngra ahdu paymon birla qilsun». 
Ko‘rub Shorurg‘a ul qissani kom, 
Aning kelmokligidin kechti Bahrom. 
Dedi: «Lekin bu kishvar ahli ta’yin 
Qila olmosa nekim qilsa taxmin 
Ki, to Xusrav cherik chekmish bu sori, 
Ne nuqson bo‘lmish andin elga tori. 
Ham oncha vajh andin elga yetsun, 
Ani yetkurgach o‘z mulkiga ketsun. 
Vale ahd aylasunkim, yetsa filhol, 
Yana bir oncha andin qilsun irsol». 
Degach Shorur hukm ul notavong‘a, 
Eshitgach hukm, minnat qo‘ydi jong‘a. 
Nekim el istadi to‘kti xizona, 
Xizona sarf etib bo‘ldi ravona. 

---

Alisher Navoiy. Farhod va Shirin