Microsoft Word navoiy farhod va shirin nazm lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
351
Vale Farhodsiz bor erdi ranjur, 
Nechukkim yorsiz Farhodi mahjur. 
Chu xon ham bor edi Farhodg‘a a’m, 
Aning soridin ermas erdi beg‘am. 
Kelib xon ollida arz etti Bahrom 
Ki, bu yanglig‘ xabar bo‘lmish durur om. 
Ki: «Mag‘rib sori mulki Arman otlig‘, 
Bor ermish yuz Eram andin uyotlig‘. 
Bu mulk ichra bor ermish bir Parizod 
Ki, bo‘lmish ishqidin devona Farhod. 
Agar hukm etsa xon lutfu atodin, 
Cheriklar jam’ etib Chinu Xitodin 
Azimat aylabon Mag‘rib zaming‘a, 
Yetursam o‘zni Farhodi guzing‘a. 
Torilsa, qilsam ul holig‘a tadbir, 
Yo‘q ersa, ko‘rsam ulkim bo‘lsa taqdir». 
Ijozat berdi xon, royin Ko‘rub xo‘b 
Ki, vahmi bor edi Bahromdin ko‘r. 
Dedi: «Ul xud o‘lubtur, bu ham itsun. 
Qayonkim, xotiri mayl etsa, ketsun!» 
Ijozat torti chun farxunda Bahrom, 
Cherik tortib zamone tutmay orom, 
Kelib Mag‘rib zaming‘a ko‘ch-barko‘ch, 
Qilib elning iki ko‘chicha bir ko‘ch. 
Chu Arman sori soldi zilli iqbol, 
Tilab ul elni tahqiq ayladi hol. 
Mukarrar ko‘p qilib so‘rmakda tadqiq, 
Aningdekkim, bor erdi qildi tahqiq. 
Urub dard o‘ti ko‘nglidin zabona, 
Hamul madfan sori bo‘ldi ravona. 
Qilib ta’jil, yetti xotiri resh, 
Hamul dam go‘yiyo charxi jafokesh. 

---

Alisher Navoiy. Farhod va Shirin