Microsoft Word musaffo osmon ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
9
— U stenografist. 
— Qarang-a, eri stenografist bo‘lgan ayolning ham o‘z shaxsiy “morris” mashinasi bo‘larkanda-a? 
— yana qiziqsinib so‘radi Ishoq. 
— Bombayda, — deb gapga aralashdi Sanjana, — ko‘hlikkina ayol, agar xohlasa, odob saqlagan 
holda, hamisha o‘ziga er topishi mumkin; bundan tashqari, agar u yaxshi yashash yo‘lini bilsa, 
shafoat qiluvchi o‘z homiysiga ham ega bo‘lishi mumkin; o‘sha homiy uni yuksak martabali jamoa 
davrasiga olib kira oladi. Shakuntalaning homiysi — to‘qimachilik fabrikasining xo‘jayini. 
— Yana, bizning Shakuntala besh bolaning onasi, — nazokat bilan qo‘shib qo‘ydi Jamila. 
Ishoqning tizzalari birdan chidab bo‘lmaydigan darajada zirqirab og‘riy boshladi — nazarida, 
Shakuntala bilan uning beshta bolasidan tashqari, yana uning eri bilan to‘qimachilik fabrikasining 
xo‘ppa semiz xo‘jayini ham butun salmog‘i bilan uni anjir qilib eza boshlagandi. O, hozirgina qushday 
yengil edi-ku, bu ayollar, axir qay go‘rdan paydo bo‘ldi bu zil-zambil vazn! Vo ajab! 
— Malohatli xonimlar, menga rahm qiling, — deya yolbordi Ishoq, — bu alpozda hozir nafasim 
qaytib o‘lib qolishim mumkin sizlarning og‘ushingizda! Shakuntala, malikam, siz bir zumgina 
o‘rindiqqa o‘tib o‘tirsangiz-u, men sizning tizzangizdan joy olsam, ko‘p ajoyib ish bo‘lardi-da! 
— Voy, shunaqayam beadab bo‘ladimi odam degan! — dedi Shakuntala g‘ijinib. 
Vaholanki bu manzara Jamila bilan Sanjananing kulgisini qistatdi. 
— Chamamda, — deb Sanjana kulgi aralash luqma tashladi, — bechora yigit, tizzasiga 
Shakuntalaning beshchala bolasi kelib o‘tirganday his qildi-yov o‘zini. 
Bu qochiriq Shakuntalani tamoman qahrini qaynatdi. U mashinani to‘xtatishni buyurib, old 
o‘rindiqqa o‘tib oldi. Shu zahoti Sanjana uning o‘rnini egalladi, ya’ni Ishoqning tizzasiga o‘tirib oldi. 
— Xo‘sh, muhtarama begoyimning “morris”lari qaerda? — so‘radi undan Ishoq. 
— Mening mashinam yo‘q! — dedi Sanjana viqor bilan. — Ammo otamning mashinasi bor. 
— Bilsam bo‘ladimi: otangiz qaerda ishlaydi, shuningdek, begona erkakning tizzasida o‘tirishingizga 
otangiz izn berganmi sizga? 
— Yo‘q, o‘zimga o‘zim izn berganman. Bombeydan qirq milya narida otamning fermasi bor. U o‘sha 
yerda yashaydi. U yerda bizning gulxonamiz, polizlarimiz, sholipoyamiz bor. Bu yil dekabr oyida men 
uzoq bir qarindoshimizga turmushga chiqaman. 
— Xo‘sh, ungacha-chi? 
— Ungacha men hayotni kuzatmoqchiman. 
Bir necha daqiqadan keyin qandaydir badbo‘y hid Ishoqning dimog‘iga urila boshlagandi. Lekin u 
bu hidning kimdan kelayotganini bilolmay garang edi. U hammayoqni iskab-iskab, axiri bu 
Sanjananing hidi ekanligini aniqladi. 
— Nima, terlaydigan kasalingiz bormi? — so‘radi u andisha qilib o‘tirmay. 
Endi jahl qilish navbati Sanjanaga kelgandi, lekin u shu zahoti o‘zini yana qo‘lga oldi. 
— Ha, shunaqaroq, — dedi Sanjana beparvo kayfiyatda, — shuning uchun ham qarindoshga erga 
tegmoqchi emasman. Biz forsiylar1 nuqul bir-birimiz bilan qarindosh tutinamiz, natijada hammamiz 
terlash dardiga mubtalo bo‘lganmiz! Menga hech nima, hatto hidi juda o‘tkir atirlar ham sira yordam 
bermayapti. Bugun ham hammayog‘imga rosa ko‘p atir sepgandim, mana oqibat... — shunday deb u 
o‘rindiqqa o‘tib o‘tirdi. 
Shakuntala jilmayib qo‘ydi. 
Shu choqqacha churq etmay o‘tirgan Jamila birdan piqillab yig‘lay boshladi. 
— Nima bo‘ldi sizga? — so‘radi hayron qolgan Ishoq. 
— Mo‘ltoniy esimga tushdi, akajonim Mo‘ltoniy... 
— Axir u bilan bo‘lganingizda yuragingiz siqilgandi-ku! Har holda menga shunday tuyulgandi. 
— Bu mutlaqo boshqa masala! — deb Jamila izoh bera boshladi. — Akam yonimda bo‘lganida uni 
ko‘rgani ko‘zim yo‘q, lekin bir yoqqa ketgudek bo‘lsa, darrov sog‘ina boshlayman. Yo‘q, rost, akajonim 
Mo‘ltoniy juda yaxshi odam! Bilasizmi, u menga har oy o‘zining butun maoshini yuborib turadi. 
— U haqiqatan ham akangizmi? 

---

Musaffo osmon (qissa). Krishan Chandar