Nafisani qarg‘adilar:
— O‘ynashi bilan yotgan ekan, sharmanda! O‘ldirgan odam savobga qolibdi...
Sanjarni la’natladilar:
— Suyuqoyoqqa ilakishib yurgan ekan, yigit o‘lgur. To‘rt bolasi ko‘ziga ko‘rinmabdi-
da...
Bu gaplarga, xulosalarga hali fursat bor.
Hozir esa... militsiya telefoni jiringlaydi. Nav-batchi leytenant qulog‘iga tutadi. So‘ng
xirildoq ovozli odam «Allo, qizimni o‘ldirib ketishibdi», dey- di-yu, ho‘ngrab yig‘laydi.
O‘zini yig‘idan to‘xtatolmagan tarzda manzilni arang ma’lum qiladi.
Jinoyatga oid qidiruv bo‘liminig inspektori kapitan Omonullo Yigitaliev tish og‘rig‘idan
ezilib o‘tirganida unga ikki odamning o‘ldirilgani haqidagi xabarni yetkazdilar. «Do‘xtirga
kirib kelaversam bo‘larkan», deb o‘yladi u ma’lumotlarni yozib olgach. Omonulloning
ayrim harakatlariga qarab hayron qolish mumkin. Qurolli jinoyatchiga yuzma-yuz
bo‘lishdan, otib tashlar yoki pichoq urar, degan xavotirdan yiroq bu odam em ignasidan