Microsoft Word murdalar ziyouz com doc

QULFNING KALITI 
Samandar Ochilov yashagan uyga yaqinlashishganda Bobomurod to‘xtab, atrofga 
sinchiklab razm soldi-da: 
— Ko‘cha gavjum emas ekan,— deb qo‘ydi. Zinadan ko‘tarilayotganda esa yana 
takrorladi: — Ko‘cha gavjum emas ekan. 
— Bunga o‘sha kuniyoq e’tibor berganman. Begona odamni payqash oson, — dedi 
Omonullo. 
— Durust, buni bilar ekansan. 
— Bir-ikkita darsga kirib o‘qishga to‘g‘ri kelgan,— deb javob berdi Omonullo piching 
bilan. 
U eshik qulfiga kalit solayotganida Bobomurod har bir harakatini diqqat bilan kuzatdi. 
— Kalit kimniki? — deb so‘radi u, eshik ochilgach. 
— Juvonning otasiniki. Birinchi kuni olgan- man. 
— Otasi kelganda eshik ochiq ekanman yo qulfmi? 
Omonullo bu savolni eshitib, peshonasiga bir shapaloq urgisi keldi: shu oddiy narsani 
Toshboltadan so‘ramaganiga afsuslandi. 
— Qulf bo‘lgan, — dedi Bobomurod xuddi o‘ziga o‘zi gapirayotganday. — Ochiq 
bo‘lganida o‘liklarning sassig‘i chiqishi bilan qo‘shnilar bilishardi. — Bobomurod shunday 
deb qulfni kuzatdi: — odamlaring qulfni olib tekshirishmabdi-ku? Qulfni nimada ochib 
kirgan? O‘zining kalitidami yo begona kalitdami yo mixochqichdami? 
Tekshirtirmaysanmi? 
— Tekshiringlar, devdim, — deb o‘zini oqladi Omonullo. 
— Sen deyaverasan. Ular esa o‘z bilganlarini qilaveradi. Sen eng avvalo o‘zing 
kriminalist bo‘lishing kerak. Qara, kulfni mahkamlab turgan burama mixning ariqchasiga 

---

Murdalar gapirmaydilar (qissa). Tohir Malik