Microsoft Word murdalar ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
76
Markaz tanbeh berar, deb o‘ylayotgan edi. Shoshqich chaqiriluvi u uchun kutilmagan 
bo‘ldi. Ayniqsa, uydagi voqea... 
Uchoq yerga qo‘nib, belgilangan maydonchada to‘xtagach, Samandar qaddini ko‘tardi. 
U go‘yo uchoqda uchmadi, balki tanklar zanjiri ostida ezg‘ilandi. Uchoq uni uyidagi 
voqeadan uzib olib, necha ming chaqirim nariga olib kelgani bilan xayoliga bog‘langan 
tashvish iplarini uza olmagan edi. 
Uchoq zinapoyasida ularni ikki qora «Volga» kutib turardi. Polkovnik hamkasbi bilan 
salomlashib «vazifa ado etilgani»ni ma’lum qilgach, Samandar mashinaga o‘tirdi. 
«Vazifasini bajargan» polkovnikka «alohida buyruq bo‘lgunicha kutinglar», — deyilgach, 
mashinalar o‘rnidan qo‘zg‘oldi. 
Samandar Moskva ko‘chalarini yaxshi bilardi. Shu bois Mudofaa vazirligi joylashgan 
ko‘chaga burilishmaganidan ajablandi-da: 
— Qaerga ketyapmiz? — deb so‘radi. Uni polkovnikdan «qabul qilib olgan» odam 
bamaylixotirlik bilan: 
— Kremlga, — dedi. 
— Kimning oldiga? — deb so‘radi Samandar. 
— Sizni o‘rtoq Baygildin kutyapti. 
— Bazarovchi? 
— Viktor Bazarovich ham o‘sha yerda. 
Bazarov deganlari vazirlik huzuridagi Markaz boshlig‘i edi. Odatda Samandar asosan 
shu odamga yo‘liqardi. Baygildinning huzuriga kamdan kam hollardagina borishardi. 
Samandar bu safar to‘g‘ri o‘sha yerga borilayotganidan masalaning jiddiy ekanini 
angladi. Bir jihatdan Baygildinga ro‘para bo‘lishi yaxshi. Farosatli odam. Bazarovga 
o‘xshab huda-behuda so‘kinib baqiravermaydi. Harholda unda harbiylikka nisbatan 
olimligi ustun turadi. 
Kremlda to‘g‘ri Baygildinga ro‘para bo‘lmadi. Bari-bir avval Bazarovga yo‘liqdi: 
— Sen nima qilib qo‘yding, bilasanmi? — dedi u sovuqqina salomlashib. 
— Nima qilibman? — dedi Samandar ham sovuqroq ohangda. 
— Butun razvedka oyoqqa turgan. Agar ma’lumoting isbotlanmasa, bilasanmi nima 
bo‘ladi? 
— Bilaman. Ishlarimning oyog‘i osmondan bo‘ladi. 
— Faqat ishlaring emas, o‘zing ham. Faqat o‘zing emas, men ham... 
— Shunaqa xatar bor ekan, ma’lumotni bularga ko‘rsatmang edi. 
— Sen shunaqa vaqillayverasan. Rost bo‘lsa-chi? Unda yana bir balo! «Qayoqqa 
qarayapsanlar?!» deb uchirib yuborishadi. Nima bo‘lsa bo‘ldi — tavakkal! Yur. 
Baygildin u qadar vahima qilmadi. Ma’lumotnoma, hisob-kitoblar xulosasi bilan 
tanishgan bo‘lsa-da, Samandarning tushuntirishlarini diqqat bilan tingladi. 
— Ilmiy ekspertiza xulosalaringizning to‘g‘ri ekanini tasdiqladi. Lekin hozircha uzil-
kesil to‘xtamga kela olmaymiz. Hozir orbital stantsiyadagilarga ham topshiriq berilgan. 
Samandar Ochilovich, siz uch-to‘rt kun Moskvada dam oling. Siz bilan Vasiliy Ignatevich 
ham ko‘rishmoqchilar. Qurilmalaringizni Hindiqushga ham o‘rnatsak-chi? Nima deysiz? 
— Afg‘onistongami? 
— Ha. 
— Shartmi? Hozirgi joyi ham yetarli. Qurilma sezgirligini yana ham oshirish mumkin. 
— Qanday qilib? 
Samandar uydan olib chiqqan qog‘ozlar taxlamini unga uzatdi. 
— Hammasi hisob-kitob qilingan. Hindiqushda yangisini qurgandan ko‘ra sezgirlik 
oshirilsa, yuz baravar arzon tushsa kerak. 
— Sen bularni menga aytmovding? — dedi Bazarov norozi ohangda. 

---

Murdalar gapirmaydilar (qissa). Tohir Malik