Microsoft Word mantiqut-tayr ziyouz com doc

HASAN BASRIY VA ROBIYA ADAVIYA HIKOYATI 
 
Basra shayxi Hasan Basriy Robiya huzuriga bordi va dedi:  
- Ey AIloh ishqida yagona! Hech kimga aytmagan, hech kimdan eshitmagan va 
o‘zingdan kechgan va o‘zingga nurday ayon bo‘lgan sirlaringdan menga ayt, men 
shuning shavqida huzuringga keldim.  
Robiya dedi:  
- Ey, zamona shayxi, bir necha vaqt o‘tirib ip yigirdim, kalava qildim va bozorga olib 
borib sotdim, xushvaqt bo‘ldim. Kalavamning bahosi ikki pora kumush bo‘ldi. Ularni 
bittadan har ikki qo‘limda ushlab turdim. Shunda meni qattiq qo‘rquv bosdi: boylik 
menga hamroh bo‘lib, qaroqchiday yo‘ldan ursa nima qilaman, axir buni yashirib 
bo‘ladimi? Parvardigorimga hammasi ayon-ku. Dunyo odami jonu dilini qonga (molu 
mulkka) garovga qo‘yadi, bu yo‘lda yuz ming tuzoq qo‘yish bilan shug‘ullanadi. Maqsadi 
bir parcha harom oltinni qo‘lga kiritish, buni qo‘lga kiritgach — jon taslim kiladi, 
vassalom. Oltin uning yurisiga qoladi, vorisi ham jon tahlikasida yashab, oltinni qoldirib 
ketadi... 
Ey, Simurg‘ni oltinga almashtirgan, zar ishqida dili otashda yongan kishi, bu yo‘lda 
soch tolasi ham sig‘maydi, oltin, kumush, boylik sig‘adimi, axir! Jonon tomon bir soch 
tolasi-chalik yo‘l bo‘lmasa, hech kim bunga jur’at qilmagay.