Microsoft Word kuk turklari asiri ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
88
ertangizdagi eng yaxshi kechgan fursatdir va siz uni hozirning o‘zida qadriga 
yetmayotgandirsiz balki? Bu faqat to‘rning navbatdagi uyasi kabi keyingi toshdir va yo 
avvalgisining haqiqiy qimmatini ko‘rsatib beradigan qaydlarning navbatdagi bobi bo‘lsa 
ne ajab? Lekin kelayotgan kunda yana qanday ko‘rguliklar bizni kutib turibdi ekan?
122 
Bugun majburiy bayram ibodatidan keyin xonamga qaytib kelsam, qaydlar daftarimning 
oxirgi sahifasiga Li ingliz tilida bir parcha yopishtirib ketibdi: 
«Qirg‘iz oqini Tardush Inonchi Chor tulki ovlovchilar tegmagan yagona xabarchi edi. Uni 
telbaga chiqarib qo‘yishgan, sababi u o‘z so‘zlarini toshga o‘yib yozishlariga toqat 
qilolmagan va shundan buyon qaytib birorta so‘z yozmagan edi. Dono Tongyuquq 
o‘zining Katta Qaytishini bajarar ekan, yaxshiroq josuslik qilish uchun o‘zini telbalikka 
solib yuribdimi-yo‘qmi, shuni aniqlash uchun Tardushni huzuriga chaqiradi. Inonchi Cho‘r 
har galgiday jim va g‘amgin edi. 
U o‘z aksini qariya orqasida ko‘rgancha Tongyuquqning qarshisida turardi. «Muncha 
katta oyna» deya o‘yladi u, tushimmi-o‘ngim? Lekin birdan uning aksi Baxshi duosini 
kuylashga tushdi: 
«Bizning Xonimiz Qizil Tog‘ning ustida! Muqaddas Bibi Maryam Ho‘kiz Tog‘ning ustida! 
Muqaddas Ho‘kiz Qo‘chqor Tog‘ning ustida! Muqaddas Inson, kel, Katta Bug‘udan chiqib 
kel, Yerdan chiqqan Ajdahodan chiqib kel! Agar «O'lik!» desam, «O'lik!» de! Agar 
«Tirik!» desam, «Tirik»! de... 
Bechora Tardush Inonchi Chor ajdaho qarshisidagi qo‘zichoqday qaltiradi va aksi 
kuylashni to‘xtatgan zahoti qo‘rquvini ichiga yutib, bo‘g‘iq ovozda qichqira boshladi, 
chunki uzoq muddat ovozini chiqarmay yurgandi. 
«Osmon Shohining o‘g‘li bir kuni Yerga tushdi. U dunyoning ikki qismida ham nazorat 
o‘rnatishni istagandi. U yer ostidagi yetti qatlam orqali o‘tib, ularni va ularning 
qo‘riqchilarini istilo qildi. Lekin Yer osti Shohining Qizi Qora Tulkiga aylanib, yosh 
yigitlarni Yer ostiga olib tushdi va otasining jamg‘armasini ko‘paytirib, ularni o‘ldirdi. U 
Osmon Shohining O'g‘lini tovlanuvchi rangin terisiga oshufta aylab, o‘ziga og‘dirib oldi. 
O'g‘il ham unga oshiqu beqaror bo‘ldi. Lekin qiz sevgisi uchun uning jonini so‘ragan edi, 
o‘g‘ilning oti pishqirib, sakrab yubordi. Shunda qiz jonining o‘rniga uning otini 
so‘raganda, Osmon Shohining o‘g‘li shunday dedi: «Bir yigitda bir jon, bir sevgi va bir ot 
bo‘ladi, agar u bir uchun ikkini bersa, o‘zida bor hamma narsadan ayriladi!» Shu so‘zlar 
bilan o‘z sevgisiga yakun yasadi va otini bo‘sh qo‘yib, tubsiz jarlikka quladi va unda o‘lim 
topdi. Shundan buyon Quyosh ot choptirib, Tun esa Qora Tulkiday momiq yulduzlarning 
ranglari bilan o‘ynashib yuradi, biroq ular hech qachon bir-biri bilan ko‘rishmaydi...» 
«Naqadar chiroyli, shunday emasmi?» - deb yozgandi Li so‘nggida, lekin men hikoyaning 
go‘zalligi haqida emas, ko‘proq uning tag ma'nolari to‘g‘risida o‘ylayotgandim va ular 
serob edi... 

---

Ko‘k Turklari asiri (roman). Nouman Smaylz