Microsoft Word kr oydinda yurgan odamlar ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
29
Ҳуши бошидан учди, бадани жимирлади, пешонасидан терлар оқди. 
Халфа эсон-омон қайтишига кўзи етмади! 
Изига-да қайтмади! 
Қандай-да қайтади? Пирнинг гапини иккита қилиб бўладими?! 
Ё ўлим, ё пирим! 
Халфа ана шундай қатъият билан Оқ илон қароргоҳига йўл олди. 
Илонлар тўлғонди, илонлар чийиллади, илонлар вишиллади! 
Ердан гўдак бўйи кўтарилди, буқоғини шиширди, қоп-қора бошларини чўзди! 
Инсон пешонасидан терлар қуйилиб бора берди. 
Рангида ранг қолмади. Оёқлари ўзиникими, ё бировникими, билмади. 
Жиққа тер желаги елкаларига ёпишди. 
Инсон қоматини тик тутиб бора берди! 
Илонлар инсон кўриб, бундайини кўрмади! 
Оқ илондай қудратли подшоҳи азим устига бостириб келяпти-я! Азалий салтанатни оёқ ости 
қиляпти-я! Дўқ-пўписаларга пинагини-да бузмайди-я! 
Ўзи, бор-йўғи биров бўлса! 
Илонлар чекинди! Илонлар қароргоҳларига қараб қочди! 
Инсон бостириб бора берди! 
Шунда, катта тош олдида ётмиш бир нимага кўзи тушди. Қолмиш ҳуши-да бошидан учди! 
Ётмиш нима бор-йўғи қамчи ўримидай келди! Оппоқ, жундор бўлди! 
Бу, подшоҳи азимнинг ўзлари бўлди! 
Инсон тўхтади. Подшоҳдан кўз узмади. Қўйнига қўл солди. Номани ўзидан бир қадам олдин 
ташламоқчи бўлди. Аммо қўлини чўзишдан қўрқди. Панжаларини очди. 
Шунда, нома ерга тушди. 
Инсон изига қайрилди. Елкаларини қисди. Оҳиста-оҳиста одимлади. Назарида, подшо изидан 
келаётгандай бўлди. Оғиз-кўзларини катта-катта очди. Кетига қаради. Йўқ, подшо қимирламай 
ётди. 
Шунда, инсон кетига қарамади, ўқдай чопиб қоча берди! 
Оқ илон ҳукмона чийиллади! Ўз салтанатидагиларни қароргоҳига йиғди! 
Инсон бир келиб ўрганди бўлди, энди кела беради, тинчлик бермайди, деди. Кетамиз, инсон 
қадам босмайдиган ерларга кетамиз, деди. 
Жамики қавмларини эршаштирди, ўзини Хўжайипок дарё сувига ташлади. 
Ундан Сурхондарё сувига ўтди. Сурхондарёдан сузиб чиқиб, Заҳартепага ўрлади. 
Заҳартепа Оқ илон кўнглига ўтирмади! 
Оқ илонлар тағин юриш қилди. Боботоғга йўл олди. 
Боботоғнинг Говургон деган ерини макон этди... 
Мана, икки асрким, Боботоғ илонлар макони бўлди! 
Ана шундай эмиш-емишлар Оллоёр отини илоҳийлаштирди. Оллоёр отини авлиёлаштирди. 
Eл, Оллоёр мозорини теварагини деворлаб олди. 
Eл, мозорни зиёратгоҳ этди. 
Eл, яхши-ёмон кунларда ана шу мозорга сиғинажак бўлди. 
19 
Оллоёр ўлаётиб, нима деб васият қилиб эди? Эй, фарзандсизлар, мозоримга сиғининглар, мен 
сизларга фарзанд бераман, деб эдими? 
Оллоёр ўлими олдидан қавмларига мана бундай васият қилди: 
Ман ўлсам, эй жамъе маҳрами роз, 
Мани ўзга ўликдек қилманг эъзоз. 

---

Ойдинда юрган одамлар (қисса). Тоғай Мурод