Microsoft Word kiprikda qolgan tong ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
44
телефон қиламан. Ҳаммани сўраб қўй. Айниқса Камолани. Хайр. 
Телефон жахл қилгандек, зарб билан жиринглади. 
Трубкани олиб, — лаббай, эшитаман, — дедим. 
— Илтимос, Умарбековни чақириб берсангиз. 
Бу Зухронинг овози эди. Мен телефонни сал кўпроқ банд қилдим шекилли, ўшанда бир-
икки марта чақирган булса керак. Овозимдан таниб қолди. «Мени кечиринг. Ўлмас акамнинг 
аҳволи қалай? Ўзлари билан бир гаплашай», — деди. 
— Зуҳрохон, ташвишланманг, аҳволи яхши. Уни хозир Наманган —Тошкент поездига 
опчиқиб кетишди. Кўпчилик бўлиб Тошкентгача кузатиб боригаади. Докгор, хамшира, яна тўрт 
одам алоҳида иккита иссиқ, покиза купеда эҳтиётлаб кузатиб боришади. Эрталаб Зухро 
депутатлар хонасида мени кутсин, деб менга тайинлаб кетди. Ўлмас бир кун профессорларга 
кўриниб, эртасигаёқ Андижонга келмоқчи. Илтимос, юборманг. Ҳосил байрамини ўзимиз 
ўтказаверамиз. Келса, совукда касали авж олиб кетиши аниқ. Соғ одамни ҳам касал қиладиган 
хаво бўляпти. Тушундингизми? Ўтиниб сўрайман, юборманг. Хайр. 
Дачада олти киши қолдик. Бемор одамнинг кўнгли нозик бўлади, деб ҳаммамиз Ўлмасни 
эҳтиёт қилиш билан овора эдик. У шу топда поездга чиқяпти. Ҳозир Тошкентга жўнаб кетади. 
Ўзи билан ташвишларимизни ҳам олиб кетяпти. 
Энди ҳеч қандай тагавишим қолмади. Фикр-ўйларимдан ва яна нималардандир ажралиб 
қолганга ўхшайман. Кўнглим бўм-бўш. 
Шунда хаёлимга ғалати бир фикр келди. 
«Агар ҳамма ишинг битиб ташвишинг қолмаган бўлса, энди ўзингга бошқа бир ташвиш 
ўйлаб топ. Ёхуд кимнингдир ташвишига шерик бўл. Инсон ташвишсиз яшаёлмайди. Уни оёққа 
турғизадиган ҳам, ҳаракатга соладиган ҳам шу ташвишдир». 
Шерикларим жимгина ўтиришипти. Улар ҳам менга ўхшаб ташвишини йўқотган. Бу дунёга 
ғанимат, уч-тўрт кунлик «меҳмон» Ўлмаснинг кўнглини олиш билан яшадилар. Энди У 
Тошкентга ҳаммамизнинг ташвишларимизни олиб кетяпти. 
Қаранг! Бу дунёда ташвишсиз яшамоқ нақадар зерикарли! 
Ҳамид Ғулом икки тиззасига шапиллатиб уриб, ўрнидан турди. 
— Энди нима қиламиз? Бу ерга биров келолмаса, ўзимиз бирон жойга боролмасак, зерикиб 
ўламиз-ку, Битта йўл бор. Бу Бахтиёрнинг йўли. 
— Э, яшаворинг-е, — деди Бахтиёр. — Қандоқ яшашни рассомлардан ўрганиш керак. 
Ҳар галгидек Умарали 6у маслаҳатга хам кўнмади. 
— Қўйинглар, шу пайтда кўнглингизга ичкилик сиғадими? Яхшиси шахматми, доминоми 
ўйнанглар. 
Умаралининг гапи ўтмади. Бахтиёр шишанинг қопқоғини тиши билан аллақачон очиб 
бўлган эди. 
У ёққа ағанадим, бу ёққа ағанадим, охири ухлаб қолибман. 
Тушимга Сталин кирипти. Ели чиқиб кетган велосипедни етаклаб келаётган эмиш. Мендан, 
камера ямайдиган устахона қаерда бор, деб сўради. 
Шу пайт қайдандир Анвар Эшонов пайдо бўлди. Ҳозир яматиб келаман, деб велосипедни 
ғилдиратиб кетди. 
— Мен ўлганимдан кейин Никита оилангга хизмат қилиб турсин, деб битта машина бериб 
қўйган эди. Шуни ҳам Брежнев олиб қўйипти. Қизимнинг велосипедини вақтинча миниб 
турибман. Бугун Тошкент телевизорида Ёрматов деган биттаси оғзига нима келса қайтармай, 
роса жавради. Гўё Гитлер бир ўзбек шоирини «Қизил майдон»да дорга осмоқчи бўлганлар 
рўйхатига киритган эмиш. Бу рўйхатдан хабарим бор. Разведка бир нусхасини топиб келган 
эди. Унда бир нечта давлат арбоблари, саркардалар, ихтирочилар қаторида Илья Эренбург 
билан Иттифоқ радиосининг машҳур диктори Левитан ҳам бор. Агар тирик бўлганимда ўша 
Ёрматов деганни шаҳарнинг овлоқроқ жойига обориб, биронта қарағайга тилидан осиб 

---

Киприкда қолган тонг (қисса). Саид Аҳмад