Microsoft Word kiprikda qolgan tong ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
57
умримнинг охирида топган эканман. Унга биронта яхшилик қилолмай кетяпман. 
Илгаригидек уйимга келиб туринг, кўзи тўла ёш 6илан қолган Зуҳро ҳамда жовдираб колган 
жондан азиз, дунёда топган ягона бахтим Умидага мадад бўлинг. 
Хайр. Дийдор кўришмоқ энди қиёматга қолди». 
Ўлмас ўша, ичидаги дарди-аламини сездирмайдиган жилмайиш билан орқамдан қараб 
қолди. Ҳовлига чиқаётганимда Зуҳро шу хат менда турсин, кейин қайтиб бераман, деб олиб 
қолди. 
Ёмғир кўз очиргани қўймайди. Зуҳронинг ёмғирда дарвоза олдигача кузатиб чиқишига 
кўнмадим. Ўзим то машинага етиб боргунимча шалаббо бўлиб кетдим. 
Боққа келиб ётиб ётолмадим, ўтириб ўтиролмадим. Кўзимга умрининг энг сўнгги дамларини 
кечираётган Ўлмас кўринаверди. Наҳотки у йўқликка кетади? У эски «қадрдони»ни 
кутаётгандек ўз ўлимига наҳотки сесканмасдан пешвоз чиқади? Бу кичкинагина, нозиккина 
вужудда наҳотки шунчалар жасорат, шунчалар қудрат бўлса! 
Томоғига тиғ қадалиб турган, умри соатма-соат қисқариб бораётганини сезган бу одамда 
бунчалар ирода, бунчалар бардош қайдан пайдо бўлди деб ўзимдан ўзим сўрайман. «Қизимга 
мактублар»ни аста варақлайман. 
Ундаги «Мангу дунё бўсағасида» деган ёзувни ўқиб сссканиб кетдим. Бу гапни мен ўқиб 
шунчалик изтиробга тушяпман, билмадим бу гапни айтишга қандай тили борди? Наҳотки 
шуларни ёзаётган қўли титрамади, наҳотки фарёд уриб йиғлаб юбормади... 
Ўлмас шу тобда ўша айтган «Мангу дунё бўсағаси»да турипти. Бир неча дақиқадан кейин бу 
фоний дунёдан боқий дунёга рихлат қилади. 
Кўзим илинган экан, телефон жиринглашидан уйғониб кетдим. Гўшакни олиб, лаббай 
дедим. Бундай бемаҳалда ҳеч ким хушхабар етказмайди. Соатимга қарадим. Иккидан йигирма 
минут ўтибди. Акмалнинг. таниш овози эшитилди. У «акам оламдан ўтди», деди-ю йиғлаб 
юборди. 
Шошиб кийиндиму машина билап йўлга чиқдим. 
Ёмғир худди тепангдан пакирлаб қуяётгандек. Машинанинг олд ойнасини ёмғир сувларидан 
тозалаётган дворник-чўтка ҳам ожизлик қилиб қолди. Дўрмон чинорларининг қуриган 
шоҳчалари, барглари ёпишиб қолган ойнадан ҳеч нарса кўринмайди. Уни тозалаш учун 
ташқарига чиқиш керак. Чиқишнинг эса иложи йўқ. Ноилож чиқиб баргларни, шохчаларни 
сидириб ташладим. Ивиб шалаббо бўлиб кетдим. Мендан икки қатор орқадаги акация асфалтга 
ағдарилиб, йўлни тўсиб кўйди. 
Қалпоқли бризент плашч кийган гаичилар машина ҳайдовчиларни секин юришга даъват 
қилардилар. Қишлоқ йўлларида ўзи хоҳлаганча тезликни оширадиган учар шофёрлар шаҳарга 
тушганда ювош тортиб қоладилар. 
Ҳар қалай шаҳарда интизом қаттиқ эди. Шунинг учун ҳам йўлнинг буёғида қийналмай 
Ўлмаснинг уйига омон-эсон етиб келдим. 
Жанозага келганлар кўп эди. Бировнинг қўлида соябон, биров бошига плёнка ёпиб олган, 
бировлар эса ёмғирда дўппи билан турардилар. 
Ўлмаснинг ҳовлисида деярли пана жой йўқ. Одамлар машина опчиқиб қўйилган гараж 
ичида, шу гараж олдидаги айвончада ёмғирдан қочиб туришарди. 
Тобутни опчиқиб шу айвонга қўйишди. Ёмғирдан қочиб кирганлар яна ёмғирга чиқиб 
қолишди. Вазирлар маҳкамасининг диний ишларни тартибга солиш бўлимининг раиси 
йиғилганларга мурожаат қилди. 
— Жамоат, биз марҳумни олиб борадиган «Минор» қабристонида ёмғирдан пана бўладиган 
жой йўқ. Ҳамма расм-русумларни шу ерда адо этиб, кейин олиб борамиз, жаноза ўқиш олдидан 
марҳумнинг энг яқин кишиси ёнимга келишини сўрайман. 
Ўлмаснинг укаси Акмал муфтий ҳазратлари олдига келиб бош эгиб турди. 
— Марҳум ҳаётлигида кимдандир қарздор бўлиб, вақтида тўлаёлмаган бўлса, ўша одам 

---

Киприкда қолган тонг (қисса). Саид Аҳмад