RAMAZON
«Ramazon aytib keldik eshigingizga,
Xudoyim o‘g‘il bersin beshigingizga...»
Yulduzlar parpiraydi – gullab yuborar terak,
Oy yurar ko‘chalarda, kengayadi xonalar.
Havolarning haqqiga qoldirar shirin tilak,
Dili javohir to‘la yalangoyoq bolalar.
Pichanlarning hidiga qo‘shilib ketar sado,
Mo‘rilardan chayqalib taraladi dudlar ham.
Shu kecha kelinlarning ko‘ngliga qara, dunyo,
Shu kecha kuyovlarning ko‘ziga boqqil, olam!
Aylanadi charxpalak, guldiraydi tegirmon,
Umr o‘tar suv kabi, bug‘doy misol to‘kilar.
Un ko‘tarib qaytayotgan befarzand Yoqub polvon
Simyog‘ochga suyanib yig‘laganin kim bilar?..
Do‘st, tirnoqqa zor bo‘lma, ko‘rmagil tirnoqcha g‘am,
Har yili ko‘ztumorlar osilsin beshigingga.
Mening ham elkamdagi yukimni olsin bolam,
Ramazon aytib borsin bir kuni eshigingga.
1991
Do'stlaringiz bilan baham: |