Microsoft Word fargona kelini ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
95
— Qasr bog‘ida aylanib yuruvdim, Bobak o‘z qasridan chiqdi. Men uni qo‘rg‘on tomon 
borar desam, bu qasrga kirdi-da oqsochiga: «Hozir Jahonni ko‘rmoqchiman», — dedi. 
Oqsoch bu gapni darrov senga yetkazishimni topshirdi. 
— Rostdanmi? Bobak meni ko‘rmoqchi bo‘libdimi? — hayajonlanib so‘radi Jahon. 
— Ha, o‘z uyingda ko‘rmoqchi bo‘libdi. 
— Tag‘in kelib-kelib, mening uyimda ko‘rishmoqchimishmi? Endi nima qilaman? Ey 
yaxshilik xudosi, o‘zing madad qil! Qutulish mushkul bo‘ladigan bir tuzoqqa ilinganga 
o‘xshayman, — dedi-da, u Hayzuronga qarab so‘radi: — Iroqdan qaytib kelgan 
ayg‘oqchining gapini eshitdingizmi? 
— Ha, sayidam, eshitdim. 
— U haqda qanday fikrdasiz? 
— Uning gapidan Zirg‘om Somurroda emasga o‘xshaydi.
— Uning Somurroda emasligi meni tashvishlantirayotgani yo‘q. Akam Somonning aytgan 
gapi rost chiqib qolmasa, deb qo‘rqyapman, eshitmaganmidingiz axir?
— Eshitganmanu, lekin rostmi, yolg‘onmi kim biladi? 
Hayzuron bilan Jahon shu tariqa asta-sekin so‘zlashib kelib, uyga yaqinlashishdi. Jahon 
birdan ketiga tislanib: «Endi hozir Bobakka ro‘para bo‘lishim kerak. Unga nima deyman-
a? Ehtimol, undan bir yangilik xabar eshitarman»,— dedi. 
Shu paytda uydan «Jahon, Jahon», deb Bobakning chaqirayotgan ovozini eshitgan Jahon 
oyoqlari bir-biriga chalishib ketayotganiga qaramay, o‘zin dadil tutib, eshikdan ichkariga 
mo‘raladi. Uyda o‘tirgan Bobak o‘rnidan turib, ochiq chehra va tabassum bilan uni qarshi 
oldi. Uning jilmayishini, xususan, o‘rnidan turib qarshi olayotganini va «Farg‘ona malagi 
meni nazariga ilmay, kelganimda loaqal o‘rnidan turmagan bo‘lsa ham, men uning 
hurmati uchun turyapman», deganini eshitganidan keyin Jahonning ko‘ngli ozgina taskin 
topdi: 
— Jahon sizni emas, balki yomon fe’llaringizni koyigan edi. 
Bobak o‘tirdi va Jahonni ham o‘tirishga taklif etdi-da, «Agar Bobak o‘sha yomon fe’llarini 
uloqtirib tashlasa, uni sevarmiding?» — dedi. 
Bobak bu gaplarni astoydil aytayotgani Jahonga ayon bo‘lgan bo‘lsa ham, unga shubha 
bilan qaradi:
— Jahlingizni chiqargan qizni bir masxara qilib, undan o‘ch olmoqchi bo‘libsiz-da. Men 
o‘zimni xavfu xatarda qoldirib bo‘lsa ham sizga xayrixohlik qilib gapirgan edim. 
— Yo‘q, Jahon, men seni masxara qilayotganim yo‘q. Sen aytgan gaplarni yaxshilab 
o‘ylab ko‘rdim. Bu yerdan chiqib ketgach, butun vaqtimni gaplaring mag‘zini chaqish 
bilan o‘tkazdim. Aytganlaring asta-sekin menga ta’sir qila boshladi. Qaysi nasihatingni 
ko‘z o‘ngimga keltirsam, o‘zimdan o‘zim xijolat bo‘lib, o‘tmishdagi qilmishlarim uchun 
nadomat chekdim. Haqiqatan men kayf-safoga, xotinlarni ko‘paytirishga mukkadan 
ketgandim, chunki u xotinlardan birortasi tugal yoqmagan, ko‘nglimga o‘tirmagan edi. 
Sen qanday qilib shu vijdon-shuurimni o‘zgartirganingni sezmay qoldim... Menda ilgari 
hech bo‘lmagan bir o‘zgarish paydo bo‘ldi. Sen yaxshilik xudosi menga yuborgan 
muqaddas ruhga o‘xshaysan. — Bobak zo‘r ehtirom bilan gapirardi. — Endi meni 
qiziqtiradigan narsa, «sizni sevaman», deb aytishinggina qoldi, xolos. — Shunday dedi-
yu, chakkasidan chak-chak ter oqdi. 
Undagi bu o‘zgarishdan Jahon taajjublandi. Astoydil gapirayotganini ko‘zidan payqagani 
uchun uning makkorligidan qo‘rqmay qo‘ya qoldi. Bu badmuomala odamning shunday 
shirinsuxanlik bilan muomala qilayotganini taqdirlab: «Bu gaplarni chindan 
aytyapsizmi?» — dedi. 
— Albatta, mening birovni andisha qilib gapirmasligimni o‘zing tushunasan. Men 
nasihatingga amal qilib, sharob ichmaydigan bo‘ldim. Sen tufayli boshqa xotinlardan 

---

Farg‘ona kelini (roman). Jo'rjiy Zaydon