Microsoft Word dunyoning ishlari ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
17
Bunday «maqtovlar» Shayxni battar jazavaga soladi. Har tepinganda yer zirillab ketadi. 
Ba’zan hangomatalab yigitlar Shayxni o‘rtaga olib qolishadi. 
— Bu... to‘yni qachon boshlaymiz, Shayx? 
Shayx tilini chiqarib iljayib qo‘yadi. 
— Senga ham xotin olib beraylik bundoq. 
— Xotinmas, qidz... 
— A?.. Voy ko‘nglingning ko‘chasidan o‘rgildim! Seni ko‘rgan qiz infarkt bo‘lib «Grudnoy 
xirurgiya»ga tushadiku! 
Shayx xafa bo‘lmaydi. Umuman, xafa bo‘lishni bilmaydi. Iljayadi. 
Onamning yigirmasi bo‘layotgan edi. G‘ira-shira tong otayotganda eshikdan ko‘ylakchan 
Shayx lapanglab kirib keldi. 
— Iya, ana, Shayx kelib qoldi! — dedi allakim tantana bilan. — Qani, samovarga o‘zing 
qaray qol. 
Ammo Shayx hovli burchagida turgan samovarlar tomonga yurmadi. Hech kimga 
qaramay bir hatlab ayvon zinasidan chiqdi-yu, oyimning xonasiga yo‘naldi. 
— Hoy, Shayx o‘lgur, qayoqqa? — ayollardan biri uning yo‘lini to‘sdi. — U yerda 
qariyalar o‘tiradi. 
— Qoch! — dedi Shayx ko‘zini olaytirib. Keyin onamning xonasiga kirdi-yu, to‘satdan 
o‘zini yerga otdi. 
— Oyi! — dedi xirillab. — Oyi-i-i! 
Yoqasiga chang solib bir tortgan edi, kir ko‘ylagi shir etib yirtildi-da, qop-qora, baquvvat 
yelkalari titragancha og‘zidan ko‘pik sachratib hayqirdi: 
— Oyi! Oyi! 
U har «oyi» deganda boshini yerga urar, yerni mushtlar edi. 
Birpasda peshonasi momataloq bo‘lib ketdi. 
— Oyi! Qayoqqa ketdidz, oyi! 
Umrida yig‘lamagan Shayxning nolasi hammani karaxt qilib qo‘ygan edi. Kimdir 
ko‘tarmoqchi bo‘lgan edi, Shayx siltab yubordi. 
— Tegmanglar! — dedi allakim pichirlab. — Mayli, yig‘lab olsin. 
Anchadan keyin u gandiraklab o‘rnidan turdi. Hech kimga qaramay hovliga tushdi-yu, 
indamay chiqib ketdi. 
«TOY»
Bultur bahorda eshigimiz oldidagi gullarni sug‘orayotgan edim, yap-yangi «Moskvich» 
kelib to‘xtadi. Mashina eshigi ochilib, zabardast gavdali yigit tushib keldi. Taniy olmadim. 
— Hormang, dehqonchilik katta-ku! — dedi notanish yigit do‘rillagan ovoz bilan. 
Shunda hayratdan baqirib yubordim: 
— Iya, Toymisan? 
Ha, xuddi o‘sha Toyning o‘zi. Faqat shuncha bo‘y, bunaqa uzun qo‘l-oyoqlarni qayoqdan 
oldi ekan! Yaqindagina buloqdek oqib turadigan burnini eplolmay mashaqqat chekadigan 
bola edi. 
— Poshsha oyimlarni ko‘rgani keldim! — dedi bahaybat qomatiga uncha mos 
kelmaydigan alpozda muloyim jilmayib. Uzun oyoqlarini katta-katta bosib hovliga kirdi-
yu, onamga duch keldi. 
Qiziq, onam uni darrov tanidi. 
— Voy, o‘zimning toychoq o‘g‘limdan aylanay! Voy, o‘zimning o‘g‘lim kelib qolibdi-ku! 
Onam peshonasidan o‘payotganda Toy ikki bukilib turdi. 
— Mashina teguvdi, — dedi yana iljayib. — Sizdan fotiha olgani keldim. Yuring, bir 

---

Dunyoning ishlari. O’tkir Hoshimov