1.2 Sharq mutaffakkirlarining shaxs xulq-atvori to'g'risidagi qarashlari
Sharqning qomusiy olimlari tomonidan qoldirilgan merosda inson
xarakteri, uning xulq-atvori, xatti-harakatlari haqidagi qarashlari hozirgi kun
uchun dolzarb masala sifatida e'tirof etiladi. Shunga muvofiq, allomalarimiz
tomonidan qoldirilgan merosda komil insonini tarbiyalash unga xos sifat va
xususiyatlarni tarbiyalash muammosi atroflicha asoslab berilgan. Ibn Sinoning
yozishicha, nafsoniy quvvatning manbai miyadir, uning ta'siri shu a'zodan kelib
19
chiqadi
8
. Nafsoniy quvvat. Ibn Sino nafsoniy quvvatni turlarga bo'lgan. Ulardan
biri idrok qiluvchi quvvat. U tashqi va ichki idrok qiluvchi quvvatlarga, tashqi
idrok qiluvchi quvvat his qilish quvvatidan iborat bo'lib, u beshtadir. Bular —
ko'rish, eshitish hid sezish, ta'm bilish va tegib sezish quvvatlaridir. Ichki idrok
qiluvchi quvvatga Ibn Sino umumiy sezish (xayol) va fikrlash quvvatini kiritgan.
Tashqi idrok qiluvchi quvvatlar orqali sezilganlarning hammasi umumiy sezish
quvvatiga kelib to'xtaydi. U bu quvvatlarni qabul qilib olib saqlaydi. Shu
saqlangan quvvatlarni fikrlash quvvati birlashtiradi. Idrok etish quvvatiga Ibn
Sino yana faxm qilish quvvatini ham kiritgan. Olimning yozishicha, faxm qilish
quvvati seziladiganlar to'g'risida, ularning sezgi orqali bilinmaydigan ma'nolari
haqida xukm yuritadi, xulosa chiqaradi. Harakat qildiruvchi quvvat qo'l-oyoq
paylarini tortib ularni harakatga keltiradi. Harakat qildiruvchi quvvatning kuchi
mushaklarga asab tomirlari orqali o'tadi. Bu erda Ibn Sino bosh miya va Periferiya
asab (nerv) tiziminnng faoliyatini to'g'ri ko'rsatib bergan. Ammo bu faoliyatning
reflektor usulda amalga oshishini bilmay, uni mavhum kuch (quvvat) bilan
bogg'agan. Bunday tushuncha xato edi, albatta. Biroq sezish va bilish
jarayonlarini asab tizimi bilan bog'lashi o'sha davr uchun muhim yutuq edi. Tabiiy
quvvat. Ibn Sino tabiiy quvvatni ham ikki turga bo'lgan. Birinchi turi shaxsni
saqlash kuvvatidir. Bu quvvatning asosiy ishi oziqlantirishni boshqarish. U inson
bolasining o'sish davri tugaguniga qadar uning o'sishiga yordam beradi. Tabiiy
quvvatning joylashgan a'zosi jigardir. Tabiiy quvvatning ikkinchi vazifasi navni
saqlash. Bunda u ko'payish ishini bajaradi, gavdadagi urug'moddasiga shakl
beradi. Navni saqlovchi quvvat moyakda joylashgan.
Ibn Sino tabiiy quvvatni yana ikki guruhga — xizmat qiluvchi va xizmat
qildiruvchiga bo'lgan. O'z navbatida, xizmat qiluvchi tabiiy quvvat yana ikki
jinsga bo'linadi. Bulardan biri shaxsning hayotini saqlash uchun xizmat qiluvchi
8
A.Avloniy.« Turkiy guliston yoxud axloq ».T. :O`zbekiston Milliy Ensiklopediyasi. – 2004.
20
quvvat. Bu yana, o'z navbatida, oziqlantiruvchi va o'stiruvchi deb ataluvchi ikki
turga bo'linadi. Oziqlantiruvchi quvvat turni saqlash maqsadida oziqlantirishni
tartibga soladi. Oziqlantiruvchi quvvat oziq moddalarini oziqlanuvchi a'zoga
o'xshashxolatga keltirib, tanada sarf bo'lgan moddalarning o'rnini qoplashga
xizmat qiladi. O'stiruvchi quvvat tana xajmini tabiiy nisbatda o'stirib, ularning
to'la kamolotga etishiga xizmat qiladi. Oziqlantiruvchi quvvat uch vazifani
bajaradi. Birnnchisi, organizmda sarf qilingan narsaning o'rnini to'ldiruvchi
modda hosil qilish. Ibn Sino bu moddani qon va xilt deydi. Ikkinchisi, hosil
qilingan moddani tugal ishlash bilan oziqqa aylantirish va organizmning bo'lagiga
moslash. Uchinchisi, hosil qilingan moddani a'zoning qismiga aylantirgandan
so'ng unga hamma nisbatda, xatto tarkib va tusda xam tamomila o'xshashlik
paydo qilish. Ibn Sino to'ldiruvchi quvvatni ham ikkiga bo'lgan. Biri erkaklarda
urug', ayollarda tuxum to'ldiruvchi quvvat. Ikkinchisi, urug'dagi quvvatni ayirib
har bir a'zoga xos qilib turlicha o'zgartirishni paydo qiladi. Shakl beruvchi quvvat
a'zolarning suratini, shaklini, silliq va g'adir-budurligini belgilaydi. Yana
xaydovchi quvvat ham bor. U foydalanib tamomlangan yoki ovqatlanish uchun
yaroqli bo'lmagan chiqindilarni xaydaydi. Hayotiy quvvat. Ibn Sinoning
ko'rsatishicha, hayotiy quvvatning turar joyi yurakdir. Bu quvvat a'zolarni his,
harakat va faoliyatni qabul qilishga tay-yorlaydi. Ko'rish va g'azab xarakatlari
ham shunga kiradi, ruh ham shu kuvvatga mansubdir. Ruhda xam siqilish va
ezilish xolatlari mavjud. Ibn Sinoning fikricha, hayotiy quvvat inson hayotida
boshlang'ich nuqtadir. Boshlang'ich quvvat ruhda bo'ladi va u ruh xiltlarning eng
latif qismidan paydo bo'lganida vujudga keladi. Ibn Sinoning yozishicha,
yuqorida keltirilgan to'rt xil quvvatga to'rt kayfiyat (mizoj) xizmat kiladi. Issiqlik
hamma quvvatga umumiy xizmatni bajaradi. Sovuqlik ularning ba'zilariga araziy
xizmat qiladi. Quruqlik xaydovchi quvvatga yordam beradi. Xo'llik xazm qiluvchi
quvvatning ishiga yordam beradi. Naqshbandiya tariqati asosida har bir insonning
halol pok bo'lishi, o'z mehnati bilan hayot kechirishli bo'lishi kerakligi, sabr
qanoatli bo'lishni, kamtar samimiy bo'lishni iymon va e'tiqodini mustahkam
21
tutishi dilda Xudoni jo etib, amalda xalq bilan birga bo'lish kabi oliyjanob
xislatlarni tarkib toptirish yotadi. Bu xislatlarni egallab berish jarayonida inson
poklana boradi va ruhan Allohga etishishga o'zini tayyorlaydi.
Farobiy nazariy bilimlarini egallashga kirishgan har bir kishi xulq odobda
hali qay darajada pok bo'lishi kerakligini "falsafani o'rgatishdan oldin nimani
bilishi kerakligi to'g'risida "gi risolasida shunday ta'riflaydi. "Falsafani
o'rganishdan avval o'zingizni hirs-havaslardan shunday tozalanishingiz mumkin
sizda mayishiy va shahvoniy kabi noto'g'ri tuyg'ularga emas, balki haqiqatda
(amalda) tozalash orqali erishish mumkin. Shundan so'ng xato va adashishdan
saqlovchi haqiqat yo'lni tushunib olishga boshlovchilar (notiq so'zlovchi, fikrlash
ma'nosida) nafsni, jonini, ruhini tozalash zarur".
Abu Rayxon Beruniy hali shaxsning axloqiy kamolotiga musulmon dini
talablaridan kelib chiqqan holda ta'rif beradi. Ahloqiylik yaxshilik bilan yomonlik
o'rtasidagi kurash natijasida namoyon bo'ladi va tarkib topadi deydi u. Yaxshilik
va yomonlik insonning xulq - atvorini belgilaydigan mezon sifatida qo'llaniladi.
U yaxshi hislatlarga to'g'rilik odillik o'zini vazmin tutish, insof, kamtarlik lutf
sobitqadamlilik, ehtiyotkorlik, saxiylik, shirinsuxanlik, raxbarlikda adolatlilik,
tadbirkorlik kabilarni kiritadi. Yomon illatlarga esa hasadgo'ylik baxillik
nosog'lom raqobat, o'z manfaatini ko'zlash manparastik va hokazolarni kiritadi.
Beruniy faxrlanishini yaxshi xulq ma'nosida ishlatib "yodgorliklar" da shunday
deydi; "faxrlanishi haqiqatda yaxshi xulqlar va oliy fe'llarda oldin ketish ilmu
hikmatni egallash va imkoniyat boricha mavjud nopokliklardan tozalanishdir.
Kimda shunday sifatlar topilsa, hukm uning foydasiga va kimda bular etishmasa
hukm unig zarariga bo'ladi". Abu Rayxon Beruniyning inson turmushiga xos xulq
odob qoidalari haqidagi fikrlari muhim ahamiyat kasb etadi. Inson ham ichki ham
tashqi tomondan go'zal bo'lsagina haqiqiy kamolotga erishish mumkin deydi. U
ozodlik va orastalikni oliyjanoblik bilan tenglashtiradi. Inson doimo bularga rioya
etishi zarur bo'lgan xislatlarni tarkib toptirishda kuch va irodaga ega bo'lishi zarur
deydi. "Mineralogiya" asarida bu fikrni quyidagicha ifodalaydi. "Inson o'z
22
ehtiroslariga hukmron ularni o'zgartirishga qodir o'z jon va tanini tarbiyalar ekan,
salbiy jihatlarni maqtagulik narsalarga aylantirishga ham asta sekin ahloq
haqidagi kitoblarda ko'rsatilgan usullar bilan ishlatishlarni bartaraf etishga
qodirdir". Kaykovus juvonmardlik haqida eng oxirgi bobda so'z yuritiladi. U
odamlarning xislatlarni uch xilga bo'ladi; biri aql, biri rostlik yana biri
juvonmardlikdir. Juvonmardlikni asosini Kaykovus uch narsadan deb biladi.
Birinchisi, aytgan so'zning ustidan chiqish ya'ni rostlik; ikkinchisi rostlikka xilof
qilmaslik; uchinchisi xayr ishni ilgari tutish. Insondagi boshqa barcha xislatlar
shu uch narsaga bog'liq deydi Kaykovus. Juvonmardlikning ustunlarini (ruknlari)
quyidagilarda deb ko'rsatadi; jasurlik, mardlik, sabr-matonat, va'daga vafo qilmoq
pok dil va pok zabon bo'lmoq asirlarga ziyon etmaslik bechora kishilarga madad
berib yomonlarning yomonligini yaxshilardan saqlash odamlarga ham ziyon
zaxmat etkazmaslik. Juvonmard sipohiylar esa sabr-bardosh bilan ish tutishi,
kamtarlik va va mehmondo'stlik, pok kiyinish, yaxshi qurollanish zarurligini qayd
etadi. Kaykovusning hayotda xulq - odob qoidalariga qanday rioya etish haqidagi
yoshlarni adolatparvar, insonparvar saxovatli qanoatli, ayniqsa diqqatga sazovor.
Ular yaxshilik va yomonlik o'rtasidagi qarama qarshilik asosida bayon etilgan;
"Ey farzand, yaxshilik qil va qilg'on yaxshilikdan hargiz pushaymon bo'lmag'il.
Bir kishiga bir yaxshilik qilsang ko'rgilki yaxshilik qilg'on vaqtda u kishiga
naqadar rohat etg'on bo'lsa, sening ko'nglinga ham undan ziyodroq shodlik va
hukmronlik etur. Agar bir kishiga yomonlik qilsang unga naqadar ranj etsa sening
ko'nglingga ham ul miqdor tangli etadur. Demak, bu jahonda yaxshilik va
yomonlik mukofoti albatta etgusidir".
Amir Temur tomonidan shaxsdagi axloqiy sifatlarni shakllanganligi muhim
sanalib aynan o'zi amal qilgan quyidagi sifatlarni ajratib ko'rsatadi
9
. Birinchi sifat;
"men sifatlarimning eng avvali deb beg'arazlikni tushundim. Hammaga bir xil
jiddiy va Odil qaradim, hech bir kimsani boshqasidan farq qilmasdim boyni
9
Ma’naviyat yulduzlari. To’ldirilgan qayta nashr. T.: - 2001- 78-b.
23
kambag'aldan ustun qo'ymadim". Ikkinchi sifat; "men har doim Islomga qat'iy
rioya qildim va Alloh taoloning amri bilan ulug'langan shaxslarga hurmat bilan
qaradim". Uchinchi sifat; "men kambag'allarga ko'p hayr-ehson qildim. Har
mojaro va muammoni diqqat bilan tekshirdim va uni mumkin qadar to'g'ri hal
qilishga butun jahdimni sarf qildim". To'rtinchi sifat; "haloyiqqa rahm qildim
barchaga naf etkurdim. Bunda birovga nohaq ozor etkazmadim, va Medan
yordam so'rab kelganlarni ko'kragidan itarmadim Qur'ondagi Parvardigorning
Allohning amriga bo'ysunish va xalqiga shafqat qilish darkor degan niyatini
o'imga farz bilib o'qib oldim va umr bo'yi barcha yumushlarimda unga amal
qildim". Beshinchi sifat Islomga taalluqli ishlarni men har doim kundalik va
dunyoviy ishlardan ustun qilib keldim. Oltinchi sifat "barcha so'zlarimda doimo
haqiqatgo'ylikka amal qildim. Bu dunyo va u dunyo haqidagi eshitganlarimdagi
haqiqatni yolg'ondan ajrata bildim". Yettinchi sifat "men har kimgaki va'da
bersam unga vafo qildim". Sakkizinchi sifat "doimo o'zimni Allohning erdagi
mulkini posboni deb bildim va Parvardigorning iznsiz uni sarf etmadim".
To'qqizinchi sifat "men har doim Tangrining amrini va payg'ambar Muhammad
alayhissalomning hadislarni to'la ado etishga intildim". O'ninchi sifat "men har
safar insof bayrog'ini baland ko'tardim va iymon tarqatishni o'z buyukligimning
qudratli zamini deb bildim". Alisher Navoiy insoning ahloqiy xislatlari yaxshi
fe'l-atvorlar xususida to'xtab o'tar ekan avvalo har bir insoniy fazilatning ta'rifini
beradi. U yaxshi fe'llarga qanoat sabr tavozu'va odob ishq va vafo saxovat himmat
karam muruvvat yumshoq ko'ngillilik kabi xislatlarni kiritib har birining ta'rifidan
so'ng tanbeh va hikoyatlar vositasida o'z fikrini to'ldiradi. Navoiy yuqorida zikr
qilib o'tilgan xislatlarga ta'rif berish bilan birga ularga qarama-qarshi bo'lgan
yomon illatlar to'g'risida so'z yuritadi va ulardan qutilish yo'llarini ham bayon
qiladi. Demak yaxshi xulq asosi odob u Navoiy nazdida barcha insoniy
xislatlarning boshlanishi sanaladi. Komil insonga xos xislatlar ana shunga bog'liq
ravishda ta'rif beriladi. Zero haqiqiy insonga xos xislatlar qanoat sabr tavozu ishq
vafo saxovat himmat karam muruvvat xilm yumshoq ko'ngillilik xuddi shu odobli
24
kishida tarkib topadi. Masalan qanoat buloqdir suvi olingani bilan qurimaydir.
Xazinadir naqdinasi sochgan bilan kamaymaydir. Ekinzordir urug'i izzat va
Shafqat mevasi beradi
10
. Daraxtdir-shoxi tortinchoqlik va hurmat mevasi
etkazadi" deb ifodalaydi. Demak qanoat insoniylik belgisi. U insonni yomon
kunlardan asraydi. Chunki qanoat qanchalik og'ir va mashaqqatli bo'lmasini
insonni nafs balosidan do'st-dushmandan ta'magirlikdan xalos etadi. Shuning
uchun alloma hech qachon ta'maga berilmaslik halol mehnat bilan hayot kechirish
qay darajada ulug'ligini ta'kidlab ta'ma va ochko'zlik xassislik insoniylik zavoli
deb ta'riflaydi. "Sabr achchiqdir ammo foyda beruvchi qattiqdir-ammo zararni
daf'etuvchi sabr shodliklar kalitidir va bandlar ochqichidir". Demak Alisher
Navoiy o'zining badiy asarlari bilan bir qatorda ta'limiy –ahloqiy asarlarida o'zi
orzu etgan komil insonga xos axloqiy fazilatlar deb qanoat adolat saxovat himmat
muruvvat vafo to'g'rilik hilm rostgo'ylik tavozu'adab va boshqalarni tushungan
ana shu xislatlar tarkib topgan insonda yomonlik rozilik bo'lmasligi bunday
insonlar yashagan jamiyat ham ravnaq topishi barcha xalq baxt-saodatga erishish
mumkin deb hisoblagan. Alisher Navoiy tarbiyada insoning o'z-o'zini
tarbiyalashga xato va kamchiliklarini anglab tuzatishga e'tibor beradi, yanglish va
xato kishilik shartidir. Xato va yanglishishni anglab ogohlangan baxtli kishidir.
Kimki e'tirof tomon qaytar ekan xatosi yo'qoladi. Kimki dalil keltirib aljiray bersa
xatosini bir karra oshiradi. Mubolg'asi qancha ko'proq esa yanglishishi shuncha
ko'rimliroq bo'lur va o'zini katta ko'rsatib tortishuvi qancha esa ortiqroq o'zi xalq
o'rtasida shuncha rasvoroq ko'rinur. Ya'ni kishi ato qilganda yanglishganini
bo'yimga olsa bu yaxshi. Agar o'z xatosiga dalil ko'rsatsa bersa uning xatosi yana
ikki barovar ortadi deydi alloma. Jomiy yoshlarni faqat bilim va hunar egallashi
bilan chegaralanib qolmasdan balki hayotda yurish-turishda boshqa kishilar bilan
munosabatda o'zaro muomalada ahloq normalariga amal qilishni va yoshlikdan
yaxshi malakalarni kasb qilishga harakat qilishi kerakligini uqtiradi. Jomiy yomon
10
Odilxon qori Yunusxon hoji o’g’li. “G’azabning da’vosi” . Toshkent.: - 2014 - 5, 12 - b.
25
hulqli kishilarni qattiq tanqid ostiga oladi ularni eng yaramas pastkash kishilar
qatoriga qo'shadi va yoshlarni bunday kishlar bilan suhbat qilmaslikka chaqiradi.
Jomiy
inson hamma vaqt boshqalarga yaxshilik qilish lozim chunki yaxshilik
kishining eng go'zal fazilatdir deb aytadi, jamiyat va xalq manfaati yo'lida xizmat
qilishni u yashilik deb tushunadi.Jomiy yoshlarda saxiylik shirinsuxanlik
kamtarlik qanoat do'stlik aqllilik kabi xislatlarni singdirmoqchi bo'ladi, bu
fazilatlarni ko'klarga ko'tarib maqtaydi. "Davoniy fikricha bolani yaxshi yomon
bo'lishi keyingi tarbiyaga bog'liq. Shuning uchun ham bola yaramas odatlarni
kasb qilmasligi yaxshi jamoa orasida tarbiyalanishi badhulq odamlardan o'zini
tortishi ular bilan hamsuhbat bo'lmasligi darkor. Bola har kungi hayotda zarur
bo'ladigan insoniy xislatlar xushmuomalalik yurish-turish qoidalari ota-onani
hurmat qilishi yolg'on gapirishga o'rganmasdan doimo to'g'ri va rost gapirishni
shirinsuxanlikni puxta o'rganishi lozim. Bola boshqalar oldida o'zini kamtar
tutishi sergap va mahmadona bo'lmasligi gapirishdan oldin me'yoridan ortiq
so'zlashni u kishini katta nuqsoni deb hisoblaydi. "Ko'p gapirish yaramaydi chuki
u mahmadonalik dimog'ko'tarilish va engil tabiatlilik nishonasidir ana shu narsa
hurmatning yo'qolishiga va jiddiyatsizlikka sabab bo'ladi"- deydi Davoniy.
Sharq allomalar asarlarida ilgari surilgan g'oyalari hozirigi kun ta'lim –
tarbiyasida muhim hisoblanib, barkamol avlodni tarbiyalashda dasturil-amal
bo'lib xizmat qiladi. Shu bois shaxs tarbiyasida allomalarimizning ibratli
namunalaridan foydalanish o'rinli hisoblanadi.
Do'stlaringiz bilan baham: |