Microsoft Word dahshat ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

39

XOTINLAR 

 

Asqar ota inqilob uchun qurol ko‘targan o‘zbek ayollari-dan Ma’rifatxon voqeasini 

eshitganidan beri uning qabrini ziyorat qilish niyatida yurgan edi. Qish kunlarining birida 

qulay payt keldi: bir necha ovchi o‘sha tomonga — daryo bo‘yiga ovga chiqadigan bo‘lib 

qoddi. Asqar ota shularga qo‘shildi. 

Miltiqlar taxt, otlar tayyor, lekin kimningdir qush olib kelishini kutishar edi. Asqar ota 

ko‘ziga yuvoshroq ko‘ringan bir otni sinamoqchi bo‘lib mingan edi, ot anhorga intildi. 

Shu onda mayin bir tovush: 

— 

Otajon, sug‘ormang! — dedi. 

Asqar ota otning boshini tortib, orqaga qaradi. Paxtalik nimcha, qo‘pol ag‘darma etik 

kiygan yoshgina bir juvon turar edi. 

— 

Yo‘q, qizim, sug‘ormoqchi emasman. Bu otlarning ichida yuvoshrog‘i qaysi? 

— 

Yuvoshrog‘imi? Mening otimni mina qoling. 

— O’zing-chi? 

— Menga 

baribir. 

Bu gap Asqar otaga, umrida bir marta ot minib, o‘zini zo‘r chavandoz hisoblagan yosh 

bolaning qo‘rsligiday tuyuldi. 

Qushga ketgan kishi qushni olib keldi. Ovchilar otlanishdi. Asqar ota juvonning otini 

mintani ikkilanib turgan edi, o‘zi jilovidan ushlab: 

— 

Mining, ota! — dedi. 

Asqar ota noiloj mindi. Juvon saroyga kirib ko‘k toy minib chiqdi. Toy uning ostida 

gijinglar, o‘zini u yoqdan-bu yoqqa tashlar edi. Buni ko‘rib Asqar otaning kayfi uchib 

ketdi. 

— 

Qizim, bo‘lak ot yo‘q ekanmi? 

— Nima 

edi? 

— 

Bu oting... ovga yaramaydi. 

— 

Men ovga bormayman, otajon, ikkinchi MTS ga ketyapman. Juvon toyni bemalol 

yengib ketayotgan bo‘lsa ham qishloqdan chiqquncha Asqar ota juda toliqib ketdi, 

chunki toy har o‘ynoklaganda entikib nafasi ichiga tushib ketar edi. Juvon buni payqab 

borayotgan ekan: 

— 

Xavotir bo‘lmang, ota, yikilsam yer ko‘taradi, - deb kuddi. 

—  Xavotir bo‘lmayman, qizim, lekin bu oting gaplashib ketgani qo‘ymayapti-da. 

Alishtirib olsang gaplashib, chaqchaqlashib ketar edik. 

Ovchilar xiyla ilgarilab ketdi. Juvon tizginni sal bo‘shatgan edi, shunga mahtal bo‘lib 

turgan toy birdaniga ko‘tarib ketdi. Asqar ota avval qo‘rqdi, keyin juvonning ot 

chopishini ko‘rib shunchalik zavqi keldiki, otiga ustma-ust qamchi bosganini o‘zi ham 

bilmay qoldi. Juvon saman ot minib uni kutib turar edi. 

— 

Otga juda epchil ekansan-ku, qizim! Barakalla-e... Kolxozda nima ish qilasan? 

— 

MTS da traktorchiman. 

Asqar ota uni boshdan-oyoq kuzatib chiqdi. Jo‘nashdi. Ikkala ot bir qiyomda, baravar 

qadam tashlab borar edi. 

— 

Otga ham ishing tushib turadimi? 

— 

Hozir uncha ishim tushmaydi. 

— 

Ilgari ishing tusharmidi? Kuyoving nima ish qiladi? 

— 

U kishi ham traktorchi edilar. Hozir frontda. 

— Qachon 

ketgan? 

— 

Urush boshlangan kunlari. 

— Farzand 

bormi? 

---

Dahshat (hikoyalar to’plami). Abdulla Qahhor