Microsoft Word dahshat ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

41

ishorasini qilib, so‘qmoqqa burilishdi. Ovchilar ko‘chma qumlar orasiga kirib, ko‘zdan 

yo‘qoldi. 

Qishloqning kiraverishida talay bolalar muz tiyg‘an-moqda edi. Bular ikkita otliqni ko‘rib, 

yo‘l bo‘yiga tizilishdi. Otliqlar yaqinroq kelganda yetti-sakkiz yoshlardagi qiz bola bir qo‘li 

bilan to‘nning ustidan ishtonini mahkam ushlab, ularga qarshi yugurdi. 

— Sobiraxon 

opa! 

Juvon otning boshini tortdi. 

— 

Opang o‘rgilsin! Beri kel, qo‘lingni ber! - juvon qizni otga mindirib oldi. — Voy, 

muzlab ketibsan-ku! Kimning qizisan? 

—  Bozorvoy akaning... Tog‘amning bayroqlarini qachon qaytib berasiz? Olib 

ketgansiz-ku... 

— 

Voy, Normat akaning jiyani bo‘lasanmi? ~ dedi ju-von va Asqar otaga tushuntirdi. 

- Kuzgi shudgorda ko‘chma qizil bayroqni biz olgan edik, shuni aytayotibdi... Tog‘ang 

uydamilar? 

— 

Tog‘am rayonga ketganlar. Ukachamga beshik olib keladilar. 

Kattakon bujun ostidagi qizil darvozadan temir bochka 

yumalatib chiqqan bir mo‘ysafid qomatini rostlab bularga bir qaradi-da , yugurganicha 

kirib ketdi. Bular yetib borguncha darvozadan uch kishi chiqdi. Bular, kichigi yigirma, 

kattasi o‘ttiz yoshlardagi nihoyatda kelishgan yigitlar edi. Bu-larning juvonga qilayotgan 

muomalasini ko‘rib Asqar ota yo‘l bo‘yi uni sansirab kelganidan qattiq xijolat tortdi. 

Yigitlar, keyinchalik kelgan haligi mo‘ysafid ham, uni shunchalik izzat qilishar ediki, 

Asqar ota bu juvonning oddiy traktorchigina ekaniga shubhalanib qoldi. Biroqorada 

o‘tgan butun gap remont, ehtiyot qismlar, brigada, yonilg‘i to‘g‘risida bordi va hatto 

hazil, o‘rni kelib, qilingan bir-ikki askiya ham shu mavzudan chetga chiqmadi. Asqar ota 

er-kaklar qoshida ko‘p muhtaram xotinlarni ko‘rgan, lekin bularning ko‘pchiligi rais, 

mudir, direktor deganday rahbarlik o‘rindagi xotinlar edi. Bu oddiy traktorchi juvonga 

bo‘lgan ehtirom uni ayrim o‘ringa qo‘yar edi. Asqar ota ichida «Ering haligiday xatlar 

yozgan bo‘lsa, seni yaxshi bilmas ekan; sen o‘z qadringni bilasan, o‘z qadrini bilgan 

xotinga erkak kishi yomon ko‘z bilan qaragani botinolmaydi» deb qo‘ydi; bu gapni hozir 

o‘ziga aytgisi va erining o‘sha xatiga nima deb javob yozganligini so‘ragisi kelar edi. 

Biroq hash-pash deguncha yetti-sakkiz chokdi xotin-xalaj to‘planib bu gaplarning 

mavridi bo‘lmay qoldi. Bular Sobiraxonning yoru do‘stlari, o‘rtoqlari edi. Asqar ota bu 

hurmatli juvon boshqa xotinlardan raftori bilan ajralib turar degan bir o‘yda edi, biroq 

Sobiraxon yoru do‘stlari orasida shularning biri bo‘lib qolganini ko‘rib, ajablandi. Bular 

kimningdir uyiga kirishganda, Sobiraxon hatto to‘rga o‘tgani ham unamadi. Boshqalar 

uncha qistashmadi ham. To‘rga Asqar ota bilan o‘rta yoshlardagi ikki xotinni o‘tqazishdi. 

Asqar ota shuncha xotinning ichida yakka o‘zi bo‘lganligidan nechukdir o‘ng‘aysizlanar 

va har qaysiga alohida-alohida «yaxshimisiz» der va duo qilar edi. 

Deraza yonida turgan kimdir: 

— 

Oqsoqol kelyapti, — dedi. 

«Oqsoqol» deganda Asqar otaning ko‘z oldiga o‘z tengquri biron mo‘ysafid kelib, ancha 

yengil tortgan edi, eshikdan qirq yoshlardagi bir xotin kirdi. Hamma o‘rnidan turdi. Asqar 

ota ham turmoqchi bo‘lgan edi, oqsoqol yetib kelib yelkasidan bosdi. 

— 

Qimirlamang, otaxon! Siz kelganda biz tursak yarashadi, biz kelganda siz tursangiz 

xunuk ko‘rinadi. 

Oqsoqol qishloq Kengashining raisi edi. U, Sobiraxon bilan quchoqlashib ko‘rishdi, yuz-

ko‘zidan o‘gosh; shu payt ob-rez bo‘yida piyoz to‘g‘rayotgan bir qizga ko‘zi tushib: 

— 

Bahri! Hu, afting qursin! — dedi. 

Bahri, rangi bo‘zarib, qo‘lidan pichoq tushib ketdi. 

---

Dahshat (hikoyalar to’plami). Abdulla Qahhor