Microsoft Word avlodlar dovoni ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
62
kunlarida ham uning yonidan ketmay yuribdi. Naryoqda Komron bilan Askariy bir taraf 
bo‘lib, Hindol bilan Humoyunni na Kobulga, na Badaxshonga va na G‘azni tomonlarga 
yaqin keltirmaslikning harakatini qilishyapti. 
Qandahor hokimi Qorachaxon Komron mirzo bilan arazlashib qolgan, buni eshitgan 
Hindol unga ishonchli beklaridan birini yuborib, ittifoq taklif qildi. 
— Agar Qorachaxon Qandahorga taklif qilsa borurmisiz? — deb so‘radi Humoyun 
inisidan. 
— Siz buyursangiz borurmen. Balki birga ketgaymiz? 
Humoyun o‘ylanib turib bosh chayqadi: 
— Men Gujarat tomondan xabar kutmoqdamen. Bayramxon Sherxon asoratidan qochib 
Gujaratga borgan ekan. 
— Tirik ekanmi, a? 
— Ha, chopari keldi. Sherxon uni o‘z xizmatiga olmoqchi ekan. Bayramxon bir so‘zli 
odam-da. Mardlik qilibdir, «men Humoyun mirzoga sadoqat va’da qilganmen, so‘zimdan 
qaytolmaymen», debdir. Sherxon uni uzoq vaqt hibsda tutibdir. O‘ldirmoqchi bo‘lgan 
ekan, gujaratlik bir odam yordam berib qochiribdir. Gujarat rojalari Sherxonga qarshi 
birgalashib jang qilish uchun biz bilan ittifoq tuzmoqchi ekanlar. Men rozi bo‘lib 
Bayramxonga odam yubordim. 
— Unda Qandahor Komron mirzoga qolurmu? — so‘radi Hindol. 
— Nechun? Agar Qorachaxon astoydil taklif qilsa siz borganingiz ma’qul. Qandahor 
bizning Eron bilan bordi-keldi qiladigan eng muhim qal’alarimizdan. Uni ilikdan 
chiqarmasligimiz kerak. 
Hindol mirzoning ko‘ngli tilagan gap ham shu edi. Davlat ishlarida hozir u akasi bilan 
hamfikr edi-yu, biroq Humoyun hozir Hamida bonuga haddan ortiq qiziqib qolgani va 
Xo‘ja Muazzamni yoniga taklif qilgani Hindol mirzoni xavotirga solib qo‘ydi. Chunki 
Hindol hali ham Hamidadan ko‘ngil uzgan emas. To‘g‘ri, qiz unga mutlaqo ro‘yxushlik 
bermay yuribdi. Lekin Hindol mirzo Qandahorga borsa, o‘sha yerda o‘ziga mustaqil 
hokim bo‘ladi, akalari uzoqda qoladi, hech kim uning oilaviy ishiga aralasholmaydigan va 
ra’yini qaytarolmaydigan payt keladi. Humoyunning o‘zi yigirma yoshidayoq ikki xotinlik 
bo‘lib olgan edi-ku, Hindol undan kammi? 
Humoyun yana Hamida bonu haqida so‘z ochganda Hindol akasidan ranjiganday bo‘lib: 
— Bu qiz bizning dargohda o‘sgan, — dedi. — Bizga singil bo‘lsa, sizga farzanddek, 
hazratim. 
Hindol bu so‘zlar bilan akasining xotinlari Beka begim va Mevajonni esiga solmoqchi 
bo‘ldi. Humoyun bultur juda katta tovon to‘lab, Beka begimni Shershohning asoratidan 
qutqarib olgan edi. Lekin beka begim ancha vaqt dushman qarorgohida, nomahram el 
orasida bo‘lgani sababli ruhoniylar unga astoydil bir poklanishni maslahat berdilar. Beka 
begim Makkayi Madinaga borib kelishni ixtiyor qildi. Humoyun uni ishonchli odamlari 
bilan hajga jo‘natganiga uch oy bo‘ldi, haligacha qaytishgani yo‘q. Qizchalari Aqiqa 
asirlikda halok bo‘ldi. Haram ahlidan Chand bibini Shershoh o‘zining hind sarkardalaridan 
biriga nikohlab berdi. Mevajon bilan esa Humoyun ajrashgan. Hozir uning yolg‘izlikdan 
qiynalib yurgan payti. 
Bugun Hamidani ko‘rgandan beri Humoyun quyosh nurlarining ko‘m-ko‘k yaproqlarda 
qanday chiroyli jilvalanishini qaytadan his qila boshladi, yengil shabada bog‘ chetidan 
yoqimli gul hidini olib kelganini sezdi, daryo bo‘yida bulbul sayrayotganini eshitdi. 
Qulog‘i allanarsadan bitib qolgan odam hech narsani eshitolmay garangsib yurgani kabi, 
Humoyun ham ketma-ket kelgan mag‘lubiyatlardan esankirab, atrofidagi hayotning 
go‘zalliklarini sezmaydigan bo‘lib qolganini endi fahmladi. Axir u xonumonidan ayrilib, 
Agradan quvilgan bo‘lsa ham, atrofda hayot davom etyapti-ku. Qorli tog‘lar, jo‘shqin 

---

Humoyun va Akbar – Avlodlar dovoni (roman). Pirimqul Qodirov