Microsoft Word avlodlar dovoni ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
189
odobsizlik qilsa alamini ichiga yutib ketavergisi kelmadi. 
— Mast fil asabingizni charchatgan bo‘lsa kerak,— dedi Bayramxon uni bosiq bo‘lishga 
undagan kabi. — Lekin, amirzodam, sizda fillarni o‘ziga rom qiladigan ajib bir mehrigiyo 
bor. Mankotda o‘n to‘rt yoshda fil urushiga qatnashganingiz hech yodimdan chiqmaydir. 
— O‘sha olishuv durang bo‘lgan edi-ya! — dedi Valibek. — Amirzodam, oradan to‘rt yil 
o‘tdi. Mana, bahodir yigit bo‘ldingiz. Endi fil bilan maydonga tushsangiz yengib 
chiqishingiz shubhasiz! 
Bu mulozim ham otdan tushmay gap qotgani, Bayramxon esa ularning odobsizligini 
sezmayotgani akbarning nafsoniyatiga yanada qattiqroq tegdi. Holbuki, qarshisida 
turganlarning hech biri mast filga jur’at qilib yaqin bora olmaydi. Akbar hech bo‘lmasa 
shu nuqtada o‘zining otalig‘idan ustun ekanini ko‘rsatib qo‘ygisi, uning atrofidagi 
kekkaygan mulozimlarining ham adabini bergisi keldi. Bayramxonga yuzlanib: 
— Janobi vakili saltanat rozi bo‘lsalar, biz fil bilan maydonga tushishga tayyormiz! — 
dedi. 
U bayramxonning: «Yo‘q, podsholar bunday xatarli jangda o‘zlari maydonga 
tushmasliklari kerak», deb e’tiroz qilishini kutdi. Ammo Bayramxon kulimsirab: 
— Siz endi yigit bo‘ldingiz, rozilik bermay ilojimiz yo‘q, — dedi. 
Shohquli mahram yana gap qo‘shdi: 
— Janobi vakil, Zo‘ravor degan buyuk filingiz kuch yig‘ib yotibdir. Gulmuhammad 
mahavat bilan o‘shani maydonga tushiring, — deb maslahat berdi. 
Bayramxon bu maslahatni darhol qabul qilgani ham Akbarni xiyol hayratga soldi. Chunki 
Zo‘ravor degan fil jangdagi shafqatsizligi bilan dong chiqargan edi. Panipat jangida uni 
o‘sha Gulmuhammad degan filbon minganda Zo‘ravor dushman otliqlarini xartumiga 
o‘rab otgan, piyodalarni oyog‘i bilan yanchgan, buning hammasini bayramxon ham 
ko‘rgan edi. Ilgari hatto chavgon o‘yinini shahzoda va podsholar uchun nojoyiz deb 
gapiradigan va akbarni bunday xatarlardan ehtiyot qilib yurgan otalig‘i nahotki endi uni 
Zo‘ravorday odamkush fil bilan urishtirib qo‘yib, o‘zi jim tomosha qilib o‘ltirsa? 
— Demak, sizdan Zo‘ravon maydonga chiqishi aniqmi? — qaytarib so‘radi Akbar. 
— Aniq, — dedi Bayramxon. — Anchadan beri fil jangini ko‘rganimiz yo‘q. Amirzodam, 
siz ham eng zo‘r filingizni maydonga olib chiqing... G‘alabangizni o‘zim bir ko‘ray. 
Bayramxon «g‘alabangiz» degan so‘zni kinoya bilan aytganini Akbar sezdi. Demak, 
otaliq fil jangida g‘olib chiqishiga ishonadi. Boshqalar ham: «Agrada hozir Zo‘ravorni 
yengadigan fil yo‘q», deb o‘ylashadi. Ammo Akbar filni ularning ko‘pidan yaxshiroq 
biladi. Bugun u mingan Favjdor kuchi oshib-toshganidan mast bo‘lgani ma’lum. Biroq 
ota-boladay inoq bo‘lgan Akbar bilan Bayramxon endi ochiqchasiga raqibga aylanib fil
urishtirishsa, oqibati qandoq bo‘larkin? 
Hindistonda azaldan hokimiyat talashuvchilarning fil urishtirishi ramziy ma’noga ega. 
Raqib podsholar eng zo‘r polvonlarini o‘rtaga tushirib kurash oldirishi, qaysi tomonning 
polvoni yengsa, o‘sha tomon g‘olib sanalishi rivoyatlarda ham bor. Hindistonda shu 
polvonlar o‘rniga eng zo‘r fillarni mingan filbonlar maydonga chiqib olishadi. 
— Siz shuni istaysizmi, janobi vakili saltanat? — deb qaytarib so‘radi Akbar. 
Ilgari «xonbobo» deb muloyim gapiradigan Akbar endi dovtalab bo‘layotgan kabi 
shiddatli ohang bilan «janobi vakili saltanat!» deyishi Bayramxonning ham izzat-nafsini 
qo‘zg‘atdi. Podsho yigitcha havo boylab ketayotganga o‘xshaydi. Bayramxon Zo‘ravorni 
ishga solib, uni ko‘pchilikning oldida boplab bir yengishi kerak. Ana unda hovuri bosilib 
otalig‘iga yana so‘zsiz itoat etadigan bo‘ladi. Mayli, o‘zi mahavat bo‘lib maydonga 
chiqsin. Zo‘ravor uni yiqitsa, keyin Bayramxon ham uni qayirib oladi, chizgan chizig‘idan 
chiqmaydigan qiladi. Mabodo Akbar Zo‘ravorning oyog‘i tagida qolib halok bo‘lsa... 
Bayramxon buni ham o‘yladi... Yaxshi ko‘rgan shogirdi o‘lsa ichi achishi, kuyinishi aniq. 

---

Humoyun va Akbar – Avlodlar dovoni (roman). Pirimqul Qodirov