Microsoft Word aldangan aysel ziyouz com doc

“Kim Allohga ishonsa unga erishadi. Alloh uning ishini xayrli qiladi” (Taloq, 3) 
 
“Siz meni yod etingki, men ham sizni yod etayin”(Baqara, 152)
 
“Allohni ko’p zikr etingki, najot topasiz”(Ahzob, 41) 
 
“Har mo’min gunoh bilan ojizdir va tavba bilan kuchlidir. Ularning yaxshisi 
tavba bilan o’lganlaridir”. (Hadis) 
 
“Qilmishidan pushaymon bo’lib yig’lash qanday baxt” (Hadis)

---

Aldangan Ayselning tavbasi. Xolid Erto’g’rul 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
42
 
“Men qalbi o’ksiklarning yonidaman” (Hadis) 
Bu oyat va hadislar menga umid bag’ishladi. Qilgan xato va gunohlarim Allohning avfi 
oldida hech narsa emasligini bildirib, ichimni yondirayotgan otashni biroz so’ndirgandek 
bo’ldi. Allohga yaqin bandalardan biri bir odamga shunday umidni yetkazgan, ”Yana 
kel…yana kel!” deya da’vat qilgandi:Nima bo’lganida ham yana kel!Bu bizning 
dargohimiz, umidiszlik dargohi emas. Yuz marotaba tavbangni buzgan bo’lsang ham 
yana kel!!! Allomalarni biri aytganidek:”Har bir inson zimmasidaiymonli bo’lish yoki uni 
to’qotish da’vosi bordir”. Bundan qochib qutulish, bu masalani eshitmaslik yoki u bilan 
qiziqmaslik mumkinmi? Men shunday girdob ichidaman. Iymonli bo’lish da’vosi nimaligini 
butun borlig’im bilan jo’shib, titrab his qilyapman. Tobora o’limga yaqinlashmoqdamna. 
Hozir shu eshik ochilib, boshqa bir zot ichkariga kirishi va o’zgacha natija bo’lishini 
bilaman.
Eng oily maqsad Iymondir 
Bu mehmonlarning mehmoni. Hayotning tugaganini e’lon qiluvchi farishta…nomi 
qo’rqinchli bo’lsa-da, Allohning amrini bajaruvchi bir farishta…Noiloj boshimni ko’tarib, 
“marhamat, kelin” deyman. Meni Allohga yetishtiruvchi so’nggi hamlani kutaman. Endi 
juda yaxshi bilamnki, , insonning eng katta vazifasi, eng buyuk maqsadi, eng katta 
da’vosi iymonli bo’lishdir. Chunki so’nggi damda, bizga qo’l keluvchi iymondir. Hamma 
narsa jim bo’lib, faqat iymon suhbatlashadigan so’nggi daqiqa. U paytda insonga hech 
narsa yordamlashmaydi. Ne do’st, na o’rtoq, na go’zallik, na boylik…Hayot tushunchasini 
ko’proq tushunib boryapman. Hayotning yagona ma’nosi bor, iymonni qo’lga kiritish yoki 
boy berish…Hamma hisob kitoblar shu asosda…Yordam ber, Yo Rabbim! Mendek bir 
hayotini razil yo’llarda o’tkazgan ojiza qulingga yordam ber. Yuzim yo’q, uyatliman, 
hijolatdaman, iztirobdaman. So’nggi kunlarimni, so’nggi daqiqalarimni o’tkazyapman. 
Sendan boshqa yoronim, do’stim va suyanuvchim yo’q. Yana Senga hamdlar bo’lsin, 
shukrlar bo’lsin. Shularni ham bilmay, bundan ham chuqurroq botqoqlikda umrim tugasa 
nima bo’lardi? Abadiy jahannmda qolardimku…Onamga, dadamga, akamga yetisha 
olmasdim…Allohim!Bu dahshatni o’ylash ham kishini hayajonga soladi. Hurmatli Xojam, 
sizga yozish yozmaslik xususida ikkilanganim bir voqeani boshdan kechirdim. 
Assistentning qistovi bilan yozishga qaror qildim. Qur’onni o’rgana boshlaganimga sakkiz 
kun bo’ldi. Endi o’zim o’qiy olaman. Asosan shomdan keyin va bomdod namozidan oldin 
o’qiyapman. Qur’onning ham, Javshanning ham ma’nolarini bilmaganim uchun ularning 
har bir harfi mo’jizadek tuyular, dilimga rohat baxsh etardi. Qanchalik yengil 
tortganimni, rohatlanganimni aytib berolmayman. Ishinishingizni xohlayman, “Qur’on” 
yoki “Javshan” o’qiy boshlasam, og’ir qayg’ularim, iztiroblarim go’yoki beiz yo’qolardi. 
O’qishni to’xtatsam yana boshlanardi. Bu Qur’onning mo’jizasi, Javshanning karomati 
ekanligi aniq… 
Kecha hayotimda bir voqea ro’y berdi. Haligacha uning ta’siridaman. Uni bir shukr uchun 
ham yozishim lozim. Bu voqeani eslasam, o’zimni yo’qotaman. Na barmoqlarimda, na 
o’zimda quvvat qoladi. Butun vujudim hayajondan larzaga keladi. Yo Rabbim! Sen 
buyuklar buyugi, har bir mazlumning, bechora, nochor va har bir qulning Homiyi, 
madadkori, suyanchig’isan…Bu gunohkor qulingga tushda bo’lsa ham, bunday go’zal 
tuyg’ularni berganing uchun Senga cheksiz shukronalar bo’lsin…Kecha bomdod 
namoziga tayorlanish uchun bir soat erta turdim, Qur’on o’qidim, rohatlandim. Ishtiyoq 
bilan Rabbim huzurida qo’l bog’lab, namozni boshladim. Aytishga majburman, bu ikki 

---

Aldangan Ayselning tavbasi. Xolid Erto’g’rul