|
www.ziyouz.com
kutubxonasi
40
falsafamning so’nggi qoldiqlari ham o’chirilgandek bo’ldi. “Chirigan suyaklarni kim
tiriltiradi?” nomi bilan berilgan ma’lumotlar esa, bir so’z bilan aytsam, men uchun
mo’jiza edi. Tuproq ostida necha asrlar buzilmagan va shu vaqt oralig’ida hech bir tiriklik
nishonasini bildirmagan viruslar mos bir muhitda tirilib hayot topar ekan, vafot etgan
insonning Janobi Haq amri bilan yana hayotga qaytishi nega mumkin bo’lmasin?
Koinotni barcha maxluqoti bilan benuqson qilib yaratgan Robbimiz, bu “idashdagini”, O’zi
xohlasa to’kib, “Bo’l!” amri bilan bitta-bitta tiriltirib, ilohiy sahnaga to’play oladi. Taqdir
bilan bir izoh e’tiborimni tortdi. “Janobi Haq, taqdirimizda tug’ilishdan o’limga qadar
nimalar borligini, nimalarni orzu qilib va qanday yashashni istashimizni va irodamizni
qanday ishlatishimizni, azaliy ilmi bilan biz tug’ilmasdan oldin biladi. Ana shu
istaklarimizga ko’ra taqdirimizni yozadi. Ya’ni, bizning xohishimiz va istaklarimizga ko’ra
taqdirimizni oldindan rejalashtirib qo’yadi. Shuning uchun, Alloh va qismatni ayblashga
haqqimiz yo’q. Faqat o’zimizni, no’tog’ri ishlatgan irodamizni ayblay olamiz”.
Haqiqiy Iymon eng ulkan baxtdir
“Duzjalik Mehmed”ni o’qib bo’lgach, buni yaxshi bilib oldim. Iymon shunday bir kuch-
quvvatki, unga yetishgan inson bu dunyoda baxtiyor bo’ladi. Shuni e’tirof etish kerakki,
Allohga ishonmagan insonlar baxtsiz, noumiddirlar. Baxtli va sabotli ko’rinsalar-da, bu
holatlari soxtadir. Inson qancha:”Ishonmayman, bunaqa narsa yo’q” degan sari
qalbining tub-tubidan “Alloh bor, seni yaratgan Udir” degan haqiriqlarni eshitadi. Men
o’sha ovozni, umuman, to’xtatolmadim. Eng ishonchasiz, eng tajavuzkor kunlarimda
ham, ruhimning tub-tubidan o’sha qaynoq va mehribon ovozni his qildim. “Alloh bor,
Unga yolvor”, deya hayqirardi. Ammo quloq solmadim. Bularning hammasiga noto’g’ri
ishonchlarim sabab bo’lgani tabiiy. Bu jamiyat aybidir, ta’lim tarbiya aybidir. Yoshlarga
ishonch iymonni tushuntirmasangiz, o’zlaricha osiy, gunohkor, isyonkor va buzg’unchi
bo’lib ulg’ayadilar. Keyin siz:”Nega yoshlar buncha bebosh chiqishdi?” deysiz. Tarbiya
uchun mas’ul odamalr qayga qarashmoqda? Ishonamanki, ular bu haqda ertaga albatta,
javob beradilar. Masalaga chuqurroq kirish uchun bir xotirani so’zlab bermoqchiman.
Huquq fakultetida o’qiyotgan paytlarim bir majlisga chaqirildik. Bir guruh dahriylar
yurtni, millatni va hatto butun dunyoni ham qutqarishmoqchi. Minbarga chiqqan
o’rtoqlar bilganlaricha balandparvoz gaplarni gapirishdi. Mening hayolim joyida
bo’lmagani uchun nimalar gapirilayotganini yaxshi anglay olmasdim.
Tanish o’rtog’imiz yana minbarda. U mashhur usta edi. Huquqdan tibbiyotga,
rassomchilikdan yozuvchilikka, xulla har ish, har joyga ko’chib yurar, ammo qorni
to’ymasdi. U bizning fikr ustozimiz edi. Qarashlari bizga nisbatan sayoz bo’lsa-da, ko’p
olqish olardi. She’riy bir suhbat uslubi bor edi. Jo’shib gapirar, odamalrni ham jo’shtirar,
ba’zan o’ylantirib qo’yardi. Mana u yana minbarda:”Hayotga bir marta kelamiz, o’lgach,
ko’zlarimizni qayta ochish yo’q. Bu do’stlik, g’maxo’rlikning qadriga yetmayapmiz.
“Qayta tirilish” yoki “Boshqa tanaga kirish” kabi safsatalarni qo’ying. Ular aqldan uzoq,
ilmga begona narsadir. Koinot ham, biz ham bir moddamiz. O’limdan keyin hamma
narsa yo’q bo’ladi. Qo’rqmang, sizni sizdan boshqa hech kim taftish qilolmaydi. Bunday
bo’lmag’ur, halol-harom haqidagi qo’rquvlarga berilmang. Bular O’rta asrning qoloq
tushunchalaridir. Istaganingizni qiling, orzu qilganingizdek yashang, xohlagan joyingizda
va istagan kishingiz bilan…Mana yaxshi hayot kechirish va baxtiyorlik…
Olqishlar yog’ilar…Bu bizning sarkan ustamiz edi. Bizning ilg’orimiz, fikr otamiz va
rahbarimiz Sarkan usta. Ammo, u to’satdan oramizdan ketdi. Keyin esa uning bu yo’ldan
qaytganini, namoz o’qiy boshlaganini eshitdik. O’shanda biz bu holga tushunolmagan
edik. Sarkan usta asl haqiqatlarni anglab yetganini endi tushundim. Bizni
Aldangan Ayselning tavbasi. Xolid Erto’g’rul
Do'stlaringiz bilan baham: |
