Microsoft Word 1 Arif thesis cover final doc

CHAPTER 8 – YABAN, KADRO, ANKARA 
242 
bizi sarsan ve harap eden çıplak realite ile karşıya koyuyorsun? Biz, 
millet var biliyoruz; onun tariflerini münakaşa ediyoruz; onun namına 
konuşuyoruz…Fakat, sen, niçin bize dili, iş, ve kültürü, mefkûresi 
birolmamış bir kalabalığı gösteriyorsun? Ve diyorsun: “Sen derviş 
olamazsın!.” 
Break your pen Master! Why are you waking us up from our sweet sleep 
of enlightenment? Why are you shaking and devastating us in front of 
the naked reality? We know that there is a nation; we argue about its 
definition; we speak in the name of it… But you, why are you showing 
us a crowd whose language, affairs, culture and ideals are not united? 
And you are saying: “You cannot be a dervish!”. 
Ta. Hay. concludes by quoting Ahmet Celal’s address to the intellectuals and adding 
a similar if more threatening one of his own:
Türk münevveri! Bu kitabı oku da, kendinin ne matah olduğunu 
düşünmeğe başla artık! Zira bataklıklar kurutulacak: ne sülük,ne 
solucan!... 
Turkish intellectual! You too read this book and start thinking what a 
precious thing you are! Because the marshes will be dried up and there 
will be neither leech nor worm! 
Hard as it is to follow, Ta. Hay.’s review, which seems to take the novel chiefly to be 
an attack on the lettered class, picks out features which later critics were to turn over 
and over: the harsh reality of life in Anatolia, the gap between the intellectual and the 
peasant and the significance of Kemalism. 

---

CHAPTER 8 – YABAN, KADRO, ANKARA 
243 
Vedat Nedim published his own more sophisticated review of the novel in the 
subsequent issue of 
Kadro
9
.

Yakup Kadri, asırlarının ufunet ve cerahatini içinde taşıyan büyük bir 
çıbana neşteri vurdu: Şimdiye kadar türk 
(sic)
 köyü ve türk köylüsü 
etrafında örülen edebiyat maskesini erkek bir jestle alaşağı etti. 
Maskenin alaşağı edilmesinden hoşlanmıyanlar bulunabilir. Türk 
köyünü, cıvıltılar, şarkılar, kaval sesler, yeşiller ve sular içinde gösteren 
serabın bir anda yok oluvermesi rahatımızı bozabilir. 
Yakup Kadri, hiç şüphesiz ki, münasebetsiz bir harekette bulundu: 
Bizi, bir hamlede hayal âleminin cennetinden çekip, hakikat 
cehenneminin ateşine oturttu.
Muhakkak ki, o bir (Halk Düşmanı)dır.
Yakup Kadri, pierced with a lancet the big ulcer which was carrying 
inside it the centuries old putrid smell and pus. He tore down the mask of 
the literature which had been so far woven around the Turkish village 
and the Turkish peasant. 
There might be people who will not be pleased with the tearing down of 
this mask. 
The instant disappearance of the mirage which portrays the Turkish 
village inside twitterings, ballads, greenery and waters among the sounds 
of the flute may spoil our peace of mind.
Undoubtedly Yakup Kadri had a tactless demeanour:
In one spurt he drew us from the fantasy world of paradise and placed us 
in reality’s hellish fire. 
Truly, he is an “Enemy of the People”.
!
10
 
Vedat Nedim finishes his review with these words:
Yaban bizce ilk orijinal türk romandır. 
Bu eser, herhangi yabancı bir dile çevrilirse, yine zevkle ve alâka ile 
okunur.
Yaban, Türk edebiyatının cihan edebiyatına açılan ilk penceresidir.
9
Kadro, 
April 1933,
 
vol. 2, no. 16, pp. 47-49: ‘İşte bir roman: ‘Yaban’’. 
10
This is a reference to Ibsen’s eponymous work, as Vedat Nedim explains further down in the review. The 
Enemy of the People is one who goes against public opinion.

---