Microsoft Word 1 Arif thesis cover final doc

CHAPTER 4 – HALIDE EDIP AND YAKUP KADRI 
156 
yalvarmayı, ağlamayı andıran sesler. Sonra bir kaç boğuk kadın, çocuk 
çığlığı. 
Yanımızdaki subaylar akıl durduran bir cesaretle ite kaka bu düşman 
kalabalığının içine daldılar ve gözden kaybolup gittiler. Garp Cephesi 
Karargâh Kumandanı Binbaşı Kemâl bey, tâ önümüzde duran bir açık 
otomobilde uyukluyordu.
 “-Kemâl bey, Kemâl bey…” 
Başını kaldırdı, yarı kapalı gözlerinin ucuyla bizden yana baktı.
Biz soruyoruz. 
“-Doğru mu bu zâbit beylerin yaptığı?Bu halkın içine nasıl karıştılar?” 
Binbaşı Kemâl bey gülümsedi: 
 “-Hangi halk? dedi. Bunun artık çobansız kalmış bir sürüden farkı yok. 
Ben biraz sonra çoğunu çiğnemeden nasıl geçip gideceğiz diye 
düşünüyorum.” 
Bu sırada emireri arabaya yaklaşıyor, yanında duran bir adamı 
göstererek: 
“-Binbaşım, bunu ne yapayım?” diye sordu. 
« -Üstünü başını ara. Silah bulursan al. Sonra salıver herifi şunların 
arasına, ne hali varsa görsün.” 
Kemal bey bu emri vererek tekrar uyuklamağa başlıyor.
Kalabalık gittikçe artıyor. Kordon boyunda iğne atsan yere düşmez bir 
hâl. Buna rağmen biraz evvel halkın içine karışıp giden subaylar bu 
mahşeri yararak dönüp geliyorlar. Onları ilk bakışta derin bir teessüre 
kapılmış görüyoruz. “Ne oldu?” dememize kalmıyor, gördüklerini 
anlatmaya başlıyor. Meğer, rıhtımın dibinde dizi dizi duran Rum 
kayıkçılar peşin para almaksızın kimseyi bindirmiyorlarmış. Adam 
başına on liradan aşağı olmaz diyorlamış. Subaylarımızdan biri 
söyleniyor: 
“- Bu ne denaet, azizim! Onlar da Rum bunlar da Rum. Bir insan ne 
kadar kalbsiz olmalı ki böyle bir felâket anında milletdaşlarına 
yardımdan çekinsin. Çekinmiş bile de kalmasın, o felâketi bir kâr ve 
kazanç fırsatı telâkki etsin!” 
Öbürü ilâve ediyor: 
“-Sanki kayıklara binip de nereye gidecekler? Karşıki gemilerden 
medet umuyorlar. Fakat, oraya kadar gidenler bile ters yüzü geriye 
dönüyorlar. Yahut da, denizde avâre avâre dolaşıyorlar. Gemiler 
merdivenleri iskelerini çekmiş hiç birini almıyor. Zavallılardan bazıları 
zincirlere tırmanıp zorla girmeye çalışıyorlarmış; fakat, tayfalar uzun 
sırıklarla ellerine vura vura hepsini denize düşürüyormuş. Asıl denaet, 
medenliği ve insaniyeti kimseye vermeyen bu avrupalılarda. Hem 
biçarelerin başını belâya soktular, hem de şimdi âkibetlerine karşıdan 
seyirci kalmak istiyorlar.” 

---