Men va bolalar bogchasi Bolajonlar mamlakati

- Qu-qu-qu-qu-u-uq! - debdi qichqirib. - Hoy, quyoncha, nega yiglayapsan?

- Nega yiglamay? - deb hiqillabdi quyoncha. - Mening daraxt postlogidan yasalgan uycham bor edi. Tulkining muzdan qurilgan uychasi erib ketgach, tunashga joy berishimni sorab keldi-yu, uychamni egallab olib, ozimni haydab yubordi.

- Qani yur-chi, - dedi xoroz. - Boshingga tashvish tushgan bolsa, men senga yordam beraman.

- Yok. xorozvoy, kolingdan kelmaydi. Kuchukcha xaydamokchi boldi - xdydolmadi, ayik xaydamokchi boldi - xaydolmadi. Sen xam xaydolmaysan.

- Men xayday olaman! - debdi xorozvoy. Ular birgalikda quyonchaning uychasiga kelishibdi. Xoroz etiklari bilan yerni tepib, kanotlarini kokib:

-Qu-qu-qu-u-uk! Tulkini qiyma-qiyma kilibtashlash uchun chalgi orogimnn kotarib keldim. Hoy tulki, qani, chik bu yokka!