Men va bolalar bogchasi Bolajonlar mamlakati

?

Quyonchaning uychasi

(Rus xalq ertagi)

Bir bor ekan, bir yoq ekan, bir tulki bilan quyon bolgan ekan. Tulkining uychasi - muzdan, quyonniki - daraxtning postlogidan qurilgan ekan. Bahor kelib kunlar iligach, tulkining uychasi erib ketibdi. Boshpanasiz qolgan tulki tunashga joy berishni sorab quyonning oldiga boribdi-yu, uning uychasini egallab olib, ozini haydab yuboribdi.

Quyoncha yolda yiglab borar ekan, oldidan kuchukcha chiqib qolibdi:

- Vov, vov, vov! Hoy quyoncha, nega yiglayapsan?

- Nega yiglamay? Mening daraxt postlogidan yasalgan uycham bor edi. Tulkining muzdan qurilgan uychasi erib ketgach, tunashga joy berishimni sorab keldi-yu, uychamni egallab olib, ozimni haydab yubordi.

- Qoy, yiglama, quyoncha! - dedi kuchukcha. - Boshingga tashvish tushgan bolsa, men senga yordam beraman. - Ular birgalikda quyonning uychasiga kelishibdi. KuchukCha vovillab debdi:

- Vov, vov, vov! Hoy tulki, qani, bu yoqqa chiq-chi! -Tulki esa pechning ustida yotgancha ularga dagdaga qilibdi:

- Hozir irgib ornimdan turaman-da, derazadan sakrab chiqib, ikkalangni ham tilka-pora qilib tashlayman! - Uning dagdagasidan korqib ketgan kuchukcha juftakni rostlab qolibdi.