Mavzu: Jismoniy madaniyat nazariyasi va metodikasi o‘quv fani sifatida rivojlanishi

Lekin ko’rinishida gavdali yoki ixcham bo’lsada, ba’zi bir yoshlar yuqorida aytilgan faoliyatni erkin bajara olmasligi mumkin. Chunki, ko’pchilik yoshlar hozirgi davrda darsdan kelib, ovqatlanib olgach, yotib dam olishga odatlanganlar. Bu ijtimoiy-turmush tarbiyamiz tarzidan namunadir. Bunga eng asosiy sabab darsdan toliqib kelish emas, balki televizordagi kino, videotasvir, konsert va hokazodir. Bunday odatlar yosh bolalar (5-10) orasida ayniqsa ko’paymoqda. Ular ham vaqti kelib, darsdan keyin «dam olish»ga shoshilishi muqarrardir.

Shu o’rinda aytish lozimki, bundan 15-20 yillar avval katta yoshdagilar, xatto keksa kishilar ham (60-70 yosh) odamlar (mehmonlar) oldidagina emas, balki oila a’zolari oldida, xatto yolg’iz o’tirganda ham yostiqqa juda kam yonboshlar edi. Bunday holat asosan qishloq sharoitlarida, ko’p takrorlanishini o’sha davr keksalari quyidagicha ifoda etar edi, ya’ni: «Yonboshlasang, yotaversang beling mo’rt (bo’sh) bo’ladi. Kishilar oldida yonboshlash uyat (xurmatsizlik) bo’ladi». Bu gapda olam jahon tarbiyaviy mazmun va mohiyat borligini keksalarimiz yaxshi bilishadi.

Qishloq sharoitlarida har bir yosh bolalar kattalarning oldida yonboshlab yoki yotmaydi. Ota-onalar «uyat bo’ladi» tushunchasi orqali o’z farzandlarini odobli bo’lishga da’vat etadi. Afsuski, shahar sharoitlarida ko’pchilik ota-onalar, ayniqsa yosh oilalarda bolalarning kishilar, kattalar oldida qanday o’zini tutishi haqida doimiy nasihat (tarbiya) qilishmaydi.

Yuqoridagi naqllarni keltirishdan maqsad shuki, yonboshlab yoki yotib televizor ko’rish, hatto ovqatlanish gavdani bo’shashtiradi, bel umurtqalari oraliqlari ochiladi va o’z faoliyatini susaytiradi. Shu sababdan yonboshlash va yotishning ham o’rni hamda me’yori (juda toliqqanda) bo’lishi lozim.

Umuman umurtqa pog’onalari, shuningdek barcha a’zolardagi bo’g’inlar doimo mustahkam bo’lishi shart. Busiz faol harakatlarni (mehnat va sport) maqsaddagidek bajarish mumkin emas. Shu bilan birgalikda bu a’zolarga tegishli asosiy mashqlarni (egilish, burilishi, yuk ko’tarish, osilish, sakrash, suzish va hokazo.) muntazam bajarib turish, bo’g’inlarni chidamlilikka va odatiy harakatlarni bajarishga mos qilib turadi.