Мавзу: Ислом (8 соат) Режа Исломнинг вужудга келиши

Душман билан тил бириктиргани ва пайғамбар, унинг сафдошларига суиқасд уюштиргани учун Бану Назир яҳудий қабиласи билан уруш олиб борилади ҳамда 625 йилнинг сентябрида бу қабила кўчириб юборилади.
Бану Назир қабиласи билан уруш бўлиб турган вақтда бир неча мусулмон қаердандир ичкилик топиб ичишади ва кайф қилиб, ўзаро жанжаллашадилар. Шу муносабат билан Қуръоннинг 5-Моида сурасидаги 90-оятда ароқ ва бошқа кайф қиладиган ичкилик ҳаром, деб кўрсатилган.
Шуни ҳам айтиб ўтиш керакки, ичкиликни Қуръонда бирданига ҳаром дейилган эмас. Аввал, Макка даврида кайф қиладиган ичимлик Худо берган ризқ (мусаллас учун) кунжут, зайтун ёғини сиқиб олиш каби Аллоҳнинг неъматларидан дейилган (12-сура 49-оят). Мадинага хижрат қилингач, орадан кўп ўтмай, майдан маълум фойда ҳам бор, лекин унинг фойдасидан зарари кўпроқ дейилган (2-сура 219-оят). Пайғамбарнинг яқин сафдош-ларидан бири Амир Ибн Авф (Уҳуд жангидан сўнг) кайф билан намозга кириб, Қуръон сурасини бузиб ўқийди. 4-сура 43-оятдаги «кайф ҳолатингизда намозга яқинлашмангиз», деган кўрсатма ана шу ҳодиса билан боғлиқ ҳисобланади. Ичкиликбозликнинг мусулмончиликка зид, аҳлоқ-одобга хилоф, жамиятга зарарли эканлигини ёдда сақламоқ даркор, буни бизга Расулуллоҳимиз айтиб кетганлар.
Ҳижратдан кейинги ўтган 3 йил ичида ҳуқуқий ва аҳлоқий муносабатларни такомиллаштиришга қатор карор ва қонунлар киритилади ва улар кейинчалик ислом шариатида мустаҳкам ўрин эгаллайди. Бу қоидаларнинг асосий қисми Қуръоннинг 2-ал-Бақара («Сигир») ва 4-ал-Нисо («Аёллар») сураларида баён этилган.
2-ал-Бақара сурасида
Ҳижратнинг иккинчи йилида Маккадаги Каъба томон қибла, деб ҳисобланган (2-сура, 143-150 оятлар)
Жиҳод урушларида (ислом дини учун) ҳалок бўлган кишилар шаҳид деб белгиланган (2 суранинг 154-ояти)
Мусулмонларга ўлимтик гўшти, қон, тўнғиз гўшти, Аллоҳдан бошқа (са-нам)ларнинг номини тилга олиб сўйилган ҳайвонларнинг гўшти ҳаром қилинган (2-сура 173-оят).
Қасос олиш, ўлим олдидан ўз мол-мулкини васият қилиш, рўза тутиш, ҳаж маросимларини ижро этиш (2-суранинг 196-200-оятлари)