33. Fizik jarayonlarning differensial tenglamlar bilan
ifodalanishi
Differensial tenglamalar va ularning sistemalarini yechish uchun MATLAB paketida
quyidagi funksiyalar tashkil qilingan: ode 45( f , interval, X0, options), ode 23( f , interval,
X0, options), ode113( f , interval, X0, options), ode15s( f , interval, X0, options), ode
23s( f , interval, X0, options), ode 23t( f , interval, X0, options), ode 23tb( f , interval, X0,
options). Bu funksiyalarning kirish parametrlari:
f - vektor funksiya bo`lib, x f x t
(
, ) tenglamani hisoblash uchun qo`llanilgan;
X0 - boshlang’ich shart vektori;
interval-
ikkita sondan iborat massiv bo`lib, differensial tenglama yoki
sistemaning integrallash
intervalini aniqlaydi;
options- differensial tenglama yoki ularning sistemalarini
yechishning borishini boshqarish parametri. Barcha funksiyalar quyidagi natijalar
chiqaradi:
T massiv – yechim izlanayotgan to`rning koordinatalari.
X matritsa – i –
ustuni yechim vektorining Ti bo`lakdagi qiymati. Ode 45 funksiyada to`rtinchi-beshinchi
tartibli Runge-Kutta usuli, ode 23 da ikkinchi – uchinchi tartibli Runge-Kutta usuli, ode
113 funksiyasida esa Adams usuli kiritilgan. Qattiq sistemalarni yechishga mo`ljallangan
funsiyalar ode 15s , ya’ni bu funksiyada Gir usuli kiritilgan. Rozenbrok usuli ode 23s
funksiyasida, qattiq sistemaning yanada yuqori aniqlikdagi yechimini olish uchun ode 15s
funksiyasini qo`llash mumkin
34. Matlabda xususiy hosilali tenglamalarni yechish
1 – ta’rif. Differensial tenglama deb erkli o’zgaruvchi x, noma’lum y=f(x) funksiya va
uning u' , u '’ ,.....,u (n) hosilalari orasidagi bog’lanishni
ifodalaydigan tenglamaga
aytiladi. Agar izlangan funksiya y=f(x) bitta erkli o’zgaruvchining funksiyasi bo’lsa, u
holda differensial tenglama oddiy differentsial tenglama, bir nechta o’zgaruvchilarning
funksiyasi bo’lsa u=U(x1, x2,...., xn) xususiy hosilali differensial tenglama deyiladi. 2-
ta’rif. Differensial tenglamaning tartibi deb tenglamaga kirgan hosilaning eng yuqori
tartibiga aytiladi. 3-ta’rif. Differensial tenglamaning yechimi yoki integrali deb
differensial tenglamaga qo’yganda uni ayniyatga aylantiradigan har qanday y=f(x)
funksiyaga aytiladi. Birinchi tartibli differentsial tenglama umumiy holda quyidagi
ko’rinishda bo’ladi. F (x,y, y
)=0 (2.1) Agar bu tenglamani
birinchi tartibli xosilaga
nisbatan yechish mumkin bo’lsa, u holda y
=f(x,y) (2.2) tenglamaga ega bo’lamiz.
Odatda, (2.2) tenglama hosilaga nisbatan yechilgan tenglama deyiladi. (2.2) tenglama
uchun yechimning mavjudligi va yagonaligi haqidagi teorema o’rinli : Teorema. Agar
(2.2) tenglamada f(x,y) funksiya va undan y bo’yicha olingan df/dy xususiy hosila X0Y
tekisligidagi (x0,y0) nuqtani o’z ichiga oluvchi biror sohada uzluksiz funksiyalar bo’lsa,
u holda berilgan tenglamaning y(x0)=y0 shartnii qanoatlantiruvchi birgina y=
(x)
yechimi mavjud. x=x0 da y(x) funksiya y0 songa teng bo’lishi kerak degan shart
boshlang’ich shart deyiladi: y(x0)=y0 4 – ta’rif. Birinchi tartibli differensial tenglamaning
umumiy yechimi deb bitta ixtiyoriy C o’zgarmas miqdorga bog’liq quyidagi shartlarni
qanoatlantiruvchi y=
(x,с) funksiyaga aytiladi: a) bu funksiya
differensial tenglamani
ixtiyoriy с da qanoatlantiradi; b) x=x0 da y=y0 boshlang’ich shart har qanday bo’lganda
ham shunday с=с0 qiymat topiladiki, y=
(x,с0) funksiya berilgan boshlang’ich shartni
nuqtalardan foydalaniladi. Quyida ba’zi bir ifodalarni Matlab va oddiy matematikadagi
ifodalanishini ko‘rib chiqamiz:
Matlabda Matematikada
2+3 2+3
2^3*sqrt(y)/2; 23√y/2
2.301*sin(x); 2,301sin(x)
4+exp(3)/5; 4+e3/5
Matematik ifodalar sonlar, konstantalar, o‘zgaruvchilar, operatorlar, funksiyalar va turli xil
maxsus belgilar ustiga quriladi. Ilgari aytib o‘tganimizdek, nuqta vergul, ya’ni ; belgi natijani
chiqishini blokirovka qiladi, ammo
ans
maxsus o‘zgaruvchi yordamida natijani olishimiz
mumkin.
Son – Matlab tilining eng oddiy ob’ektlaridan biri bo‘lib, u miqdoriy ma’lumotlarni ifodalab
beradi. Sonlarni konstanta deb hisoblash mumkin. Sonlar butun, kasr, fiksirlangan va
suzuvchi nuqtali bo‘lishi mumkin. Ularni yaxshi ma’lum bo‘lgan ilmiy shaklda, ya’ni mantissa
va son tartibini ko‘rsatgan holda ifodalash mumkin.
0
-3
2.301
123.456e-24
-234.456e10
YUqoridan ko‘rinib turibdiki, mantissadan sonning butun qismi kasr qismidan, juda ko‘plab
dasturlash tillarida qabul qilinganidek, vergul orqali emas, balki nuqta orqali ajratiladi. Son
tartibini mantissadan ajratish uchun ular orasiga e belgisi qo‘yiladi. “+” ishora sonlar oldiga
qo‘yilmaydi, “-” ishora esa qo‘yiladi va uni unar minus deb nomlanadi. Sonlarda belgilar
orasiga probel (bo‘sh joy) qo‘yish ruxsat etilmaydi.
Bundan tashqari sonlar kompleks bo‘lishi mumkin: z=Re(z) + Im(z)*i. Bunday sonlar Re(z)
haqiqiy va Im(z) mavhum qismga ega bo‘linadilar. mavhum qism kvadrat darajasi -1 ga teng
bo‘lgan,
Do'stlaringiz bilan baham: