Mavzu: abdulla avloniy hayoti va ijodi

Men ayblik emas, ey vatanim, tog‘larim, Bevaqt tashlab ketdim ayo, bog‘larim. Hijron qilodur meni judolig‘, Do‘ndi g‘ama ro‘z-u shab chog‘larim.

• Men ayblik emas, ey vatanim, tog‘larim, Bevaqt tashlab ketdim ayo, bog‘larim. Hijron qilodur meni judolig‘, Do‘ndi g‘ama ro‘z-u shab chog‘larim.
• Hammaga ma’lumdurki, eng muqaddas diniy yerimiz o‘lan Arabistonga bog‘larini, hovlilarini sotub hijrat qilgan hojilarimizning aksari yana o‘z vatanlariga qaytub kelurlar. Buning sabab i, ya’ni bularni tortib kelturgan quvvat o‘z vatanlarining, tuproqlarining mehr-u muhabbatidur. Rasuli akram nabiyyi muhtaram solla llohu alayhi vasallam afandimiz: «hubbul-vatani minal-imoni» – «Vatanni suymak imondandur», – demishlar.
• Vatan, vatan, deya jonim tanimdan o‘lsa ravon, Bango[1] na g‘am qolur, avlodima o‘yu vatanim. G‘ubor(g)a do‘nsa tanim, yo‘q vujud zeri vahm,  Charoki, o‘z vatanim xokidur go‘r-u kafanim. Tug‘ilib o‘sgan yerim ushbu vatan, vujudim xok, O‘lursa aslina roje’, bo‘lurmi man g‘amnok.

VATAN

VATAN

Sening isming bu dunyoda muqaddasdur, Har kim sening qadring bilmas – aqli pastdur. Sening tuyg‘ung yuraklarga savdo solur, Sening darding boshqa dardni tortib olur.

Yering, suving bizni boqub to‘ydiradur, Semiz-semiz qo‘ylaringni so‘ydiradur. Olma-anor, anjir, uzum – mevalaring, Ot-u ho‘kuz, echki, taka, tevalaring.

Bizlar uchun xizmat qilur barchalari, Har birlari noz-u ne’mat parchalari.

Sendan tug‘ub, katta bo‘lub, qaytib borub, Yana senga kiradurmiz bag‘ring yorub.

Onamizsan! Bizni(ng) mushfiq onamizsan! Javlon urub yashaydurgon xonamizsan!

Seni sotmoq mumkinmidur, o‘zing o‘yla, Tiling bo‘lsa, hasratlaring tuzik so‘yla!

Bizlar sotmas burun qilur erding faryod, Biz sotgan so‘ng nega dersan bizlardan dod. Ayb bizlarda, seni sog‘ub emolmaduk, Yemush berib, yem o‘rniga yem olmaduk.
Bilolmaduk ko‘ksingdagi xazinani, Biz bilmasmiz tosh-taroz-u, mazinani, Sotib-sotib qoladurmiz g‘amga botub, Boyqush kabi vayronada yotib-yotib. Seni sotub pul qilurmiz – ketur-qolur,
Bir yildan so‘ng bahong iki bo‘lub olur. Tarbiyatsiz, ilmsizlik jazosidur, Jaholatning boshga solgan azosidur.
Selobi g‘am kelmas burun jadal birlan, Tu(v)g‘onini to‘xtatmagan bo‘lur Hijron.