N. G. Mallitskiy ro’yxatida keltirilgan mahalla-mavzelar ana shular. o’z-o’zidan ma'lumki, ro’yxat rus tilida tuzilgan, biz uni o’zbekchalashtirdik. Nomlar ko’pchilikka tushunarli. Bu toponimlar shaharning tabiati, iqtisodiy, madaniy hayoti, aholisining ijtimoiy tarkibi haqida ozmi-ko’pmi tasawur beradi.
Toshkent pasti-baland hududda joylashgan. Shuning uchun ham poytaxtimiz haqida «Yetti o’t, yetti qirdan iborat» deyilgan. Shunga ko’ra shahar toponimiyasida tepa,jar, ko’prik so’zlaridan tarkib topgan nomlar ko’p uchraydi. Ruslarda ham «Yetti tepalikka qurilgan sha-har» degan ibora bor. Italyanlarda ham xuddi shunga o’xshash matal bor. Demak, shahar hamma yerda strategik maqsadiarda past-baland joylarga qurilgan. Beltepa, Ganchtepa, Kuloltepa, Oltintepa, Uzuntepa, Uchtepa, Sho’rtepa kabi nomlar muayyan ma'noni anglatgan. Oqtepa bunday toponimlar orasida alohida ahamiyatga ega.
Toshkentda sakkizta Oqtepa bo'lgan(Ko’kcha Oqtepasi, Chilonzor Oqtepasi, Yunusobod Oqtepasi va boshqalar). Oqtepa degan joylarda
Zangiota
Qoziravot
Qonqus
Qatortol
Korxona
Qo’shqo’rg’on
Qo’g’aytepa
Kuloltuproq
Qutirgansoy
Qushbegi
Moxovguzar
Novza
No’g’aytoshtepa (Choshtepa)
Polvonariq
Rakat
Sariqo’l
Sarichopon
Taxtako’prik
Tersariq
Teshikliktepa
To’qay
o’rikzor
Xirmonso’xta
Chala
Changalariq
Chopontiqti
Charx
Chilonzor
Cho’ponota
Shaimko’prik
Sho’rxona
Yopug’liqmozor
zamindor boylarning qasrlari bo’lib, tevarak-atrofdagi pastak binolar orasida yuksalib turgan.
Poytaxtimizda Shoshtepatepaligi alohida o’rin tutadi. Bu tepalik Toshliqtepa deb ham atalgan. N.G.Mallitskiy Toshkentning qadimiy nomi shu tepalik nomida saqlanib qolgan boMsa ajab emas degan edi. Professor M.Ye.Masson fikricha, shosh (choch, shish) atamasi deyar-li butun o’rta Osiyo hududida, Afg’onistonda va hatto Hindistonda uchraydi va sun'iy, uyma tepalikni bildiradi.
Toshkentda qadimiy turkiy so’z - ariq atamaidan tuzilgan suv nomlari (gidronimlar) ham kam emas: Bo’zariq, Gurunchariq, Damariq, Darxonariq, Yo’lariq, Labzakariq, Mozorariq, Nishabariq, Savsarariq, Suvariq, Tersariq, Toshariq, Turkariq, Changalariq, Quvurariq va boshqalar. Beshog’och dahasida ariq va mahalla Quvura-riq deb atalgan.
Bu - biron qismiga quvur yotqizilgan ariq bo’lishi mumkin. Shu bilan birga, lahm (tunnel) bilan birlashtirilgan qator quduqlar, ya'ni koriz «quvurariq» deb atalgan bo’lsa ajab emas. Koriz suvkam joylarda bo’ladi. Lekin Toshkentda ham koriz qazilgan. Sebzor dahasining mavzelaridan birining Koriz deyilishi buning isbotidir.
Kattaroq ariqdan ochilgan joy quloq deyiladi. Jarquloq, Shofayziquloq, Sholiquloq ana shunday kichik ariqlardir.
Toshkentda relef o’r-qir, ariq-kanallar serob bo’lganidan ko’prik ko’p qurilgan: Balandko’prik, GMshtko’prik, Chuqurko’prik,Xotinko’prik. Islom dini hukmron bo’lgan mamlakatlarda joylarni xotin-qizlarning ismlari bilan atash keng rasm bo’lgan emas.Samarqand shahrida mashhur madrasalardan biri va masjid Amir Temurning katta xotini nomi bilan Bibixonim madrasasi va Bibixonim masjidi deb atalsa ham aslida bu o’sha ayolning asl ismi emas, balki taxallusidir. Toshkentda ham Qizmozor, Xotinariq, Xotinmachit kabi nomlar paydo bo’lgan.
Burungi xaritalarda Chaqar arig’ining ikkinchi nomi Toshariq deb ko’ratilgan. Bu gidronim «Toshloq ariq» ma'nosida bo’lishi mumkin. Yana shuni aytish mumkinki, Chaqar deganda ichki shahar emas, tashqi shahar, rabod tushunilgan. Chaqar so’zini Bobur «tosh qo’rg’on’ ya'ni «tashqi shahar» deb izohlagan. Demak, Toshariq «shahar tashqarisidagi ariq» degan ma'noda bo’lishi elitimoldan xoli emas. Chaqar toponiming chokar «xizmatchi», «askar» so’ziga aloqasi yo’q.
112
Ko’kcha mahaJlasidagi mavze va ariq Tuyatortar deb atalgan. Bunday gidronimlar Respublikamizda bir necha joyda qayd qilingan. Bular ko’tarma ariqlardir. Ariqqa suv daryodan chig’ir orqali chiqa-rilgan. Chig’ir esa tuya kuchi bilan aylantirilgan.
Shaharlar toponimiyasida hunar-kasb leksikasi katta o’rin olgan. Bun-day nomlarga qarab shaharda qanday hunarmandchilik, kosibchilik turlari rivpjlanganini bilib olish mumkin. Bunday toponimlami sanab o’tamiz: Attorlik, Bazzozlik,Degrez, ZargarHk, Kovushfiirushlik, Ko’nchilik, Maxsido’z, Misgarlik, Nonvoyguzar, Parchabof, Poyakilik, So’kpurush, Tabibko’cha, Taqachi, Temirchi, To’xlijallob, o’roqchilar, Charxchi, Egarchi, o’qchi, Qassobguzar, Qoshiqchilik va boshqalar.
Shaharda rasmiy bozor va rastalardan tashqari, turli kasb egalari yashaydigan mahalla, ko’cha-guzarlarda ham oldi-sotdi ayjida bo’lgan. Ko’pincha rastalar bilan hunannandchilik ustaxonaiarini farq qilib bo’lmagan. Ko’cha yuzida hunarmand hammaning ko’z o’ngida turli mahsulot ishlab chiqarar ekan, oldi-sotdi bilan ham shug’ullangan, ustaxonaning orqa tomonida esa oila a'zolari yashagan.
Masalan, Degrez yoki Deroz (tojikcha degrez «qozon quyish») mahallasida cho’yandan qozon, omoch tishi, uzangi kabi asbob-uskunalar yasalgan, Parchabopda atlas-kimxob to’qilgan, Poyakichi-lik (yoki Poyakilik)da chilim uskunalari tayyorlangan. Zargarlik, Ko’nchilik, Misgarlik, Nonvoyguzar, Temirchi(Hk), Charxchiko’cha, Egarchi, o’roqchilik. Qoshiqchilikkabi nomlar bu yerlarda qaysi kasb egalari yashaj^inligini aytib turibdi.