Marvarid shodasi

Eng sara ozuqa

Kumayl ibn Ziyod rivoyat qiladilar: «Hazrati Ali, roziyallohu anhu, bilan birga aylanib yurar edik. Jabbon qabristoni yonidan o‘tayotganimizda, qabristonga qarab: — Ey qabrlarda yotganlar, ey suyaklari chirib, tuproqqa qorishganlar, ey qoronHuliklarda yolg‘iz qolganlar, sizlarda nima gap? Bizdan so‘rasangiz, mollaringiz taqsimlandi, bolalaringiz o‘ksiz va yetim qoldi va xotinlaringiz boshqa turmush qurishdi. Bizda ana shunday xabarlar. Sizlarda qanday xabarlar bor? — deb so‘radilar. So‘ngra men tomonga burilib: — Ey Kumayl, agar ularga javob qilish uchun izn berilganida: “Ozuqaning eng yaxshisi taqvodir”, deb aytishgan bo‘lar edi, — dedilar. Birozdan keyin esa yig‘lab, bunday dedilar: — Ey Kumayl, qabr amallar sandiHidir. Buni faqat o‘lganingdan so‘ng bilasan...»

Xotirjamlik siri

Abu Zabya, roziyallohu anhu, rivoyat qiladilar: «Abdulloh ibn Mas’ud, roziyallohu anhu, vafotlaridan sal oldin xastalanib qoldilar. Bemorni ko‘rishga kelgan Usmon, roziyallohu anhu, undan so‘radilar: — Seni nima bezovta qilyapti? — Gunohlarim. — Ko‘ngling nimani tusayotir? — Rabbimning rahmatini. — Senga bir tabib chaqiraymi? — Aslida meni kasal qilgan Tabibdir. — Senga biroz maosh yozdirishimga ruxsat berasanmi? — Maoshga ehtiyojim yo‘q. — Hech bo‘lmasa, keyin qizlaringga beriladi-ku! Shunda Abdulloh ibn Mas’ud, roziyallohu anhu: — Sen qizlarimni kambag‘allikdan qiynalishadi deb xavotirdamisan? Men ularga har kecha Voqea surasini o‘qishni tayinlaganman. Zero, Payg‘ambarimizning, sollallohu alayhi va sallam: «Har oqshom Voqea surasini o‘qigan kishi hech qachon tirikchilik zahmatini chekmaydi», deb marhamat qilganlarini eshitgan edim, — dedi»